Op donderdag 12 april stond voor VAS 7 de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. De tegenstander deze keer was het 3e team van Het Probleem. VAS 7 maakte bij aanvang van de wedstrijd nog steeds kans op het kampioenschap, maar dan moest er met 8-0 (!) gewonnen worden. Dat wisten we door een dag eerder te spioneren bij De Volewijckers 1 (de directe concurrent). Flink aan de bak dus!
Ook deze keer werd er gekozen voor een tactische opstelling. De 3 topborden deden aan stuivertje wisselen en Tim speelt leuk aanvallend spel met wit dus schoof Tjarda een bord omhoog. Hierdoor was de opstelling als volgt.
1. Elmer, 2. Elco 3. Rob 4. Gunnar, 5. Wesley, 6. Tjarda, 7. Tim, 8. Remy
We gingen voortvarend van start; ikzelf won al vlug een pionnetje en op de andere borden stond het ook helemaal niet verkeerd. Van Wesley’s partij heb ik maar weinig meegekregen, omdat-ie zo snel klaar was. Hij offerde ergens een loper en patsboem; punt binnen. Achteraf kwamen Tjarda en Gunnar tot de conclusie dat het offer eigenlijk helemaal niet goed was voor Wesley, maar goed. In de partij werkte het en dat is het voornaamste. 0-1 dus.
Op het 7e bord speelde Tim weer eens een heerlijk aanvallende partij. Tim heeft dit seizoen niet veel gespeeld bij ons, maar als-ie speelt is ie goed voor een punt. Zo heeft Tim als enige speler uit het 7e zijn 100% score weten te behouden. 4 uit 4 blijft toch een knappe prestatie. Dames en heren, als u de kans krijgt, zoek Tim de Hoon dan eens op in Chessbase Megabase, wat van zijn partijen kan menig schaker nog wat leren. Even leek het erop alsof de tegenstander de boel dicht kon houden, maar dat was slechts schijn. Offertje hier, offertje daar et voila. punt binnen. 0-2.
Toen ik kwam kijken bij Elmer aan het 1e bord, zag het er spannend uit. Elmers koningsstelling zag er niet heel solide meer uit, aan beide kanten lagen gevaarlijke penningen op de loer en stukken stonden actief op gesteld. Concentratie was dus geboden. Naar ik heb begrepen, bouwde Elmer ergens een penning in, die gemist werd door de tegenstander waardoor Elmer een stuk kon winnen. 0-3.
Ikzelf kwam al snel een (centrum)pion voor. Al snel werden de dames geruild. Mijn tegenstander besloot om een stuk te geven voor 2 verbonden vrijpionnen (a+b). Het was even puzzelen hoe ik deze pionnen moest stoppen, maar uiteindelijk lukte dat. Daarna was het een kwestie van tijd voordat ik gewonnen had.
0-4
Gunnar speelde zijn gebruikelijke caro-cann. Hij bereikte een eindspel wat volgens mij duidelijk remise was, maar goed. Zijn toren stond al voor de vrijpion, dat is altijd een goed teken. Gunnar koos het plan om zijn c-pion naar de overkant te brengen. Zijn tegenstander was zo vriendelijk om hem geen strobreed in de weg te weg te leggen. 0-5
Rob begon goed aan de partij. Hij zette zijn tegenstander onder aardig wat druk. Toen ik kwam kijken, stond de koning van de tegenstander geparkeerd op de koningsvleugel. Toen ik even later weer kwam kijken stond hij echter de damevleugel. Hij werd dus flink opgejaagd. De rest van het middenspel heb ik gemist, maar Rob ontvangt bij deze de prijs voor mooiste mat van het seizoen. Hij wist de koning van de tegenstander te vangen midden op het bord. 0-6
Toen waren alleen Tjarda en Elco nog bezig. Elco stond beter, Tjarda helaas wat minder. Hij stond een kwaliteit achter en kon helaas niet voorkomen dat de tegenstander alles afruilde naar een voor Tjarda verliezend eindspel. Ook het herhaaldelijk aanbieden van remise mocht echter niet baten. Zelfs toen de tegenstander al een dame had gehaald, bleef Tjarda hardnekkig proberen om remise af te dwingen. Dit lukte helaas niet en zo verging de kans op directe promotie. 1-6
Elco was als laatste nog bezig. Het duurde lang voordat hij een pion won, daarna was het even schuiven en bereikte hij een gewonnen stelling. Ondertussen begon de klok ook aardig door te tikken en kwamen zijn snelschaak kwaliteiten goed van pas. Het was nog even zoeken naar het juiste winstplan (pion maal paard d2 werd in tijdnood over het hoofd gezien), maar uiteindelijk lukte dit en met nog 30 sec. op de klok zag de tegenstander het ook allemaal niet meer en ging de speler van Het Probleem door zijn vlag. 1-7.
Dat was alweer het einde van een spannende schaakavond en leuk seizoen; spannende stellingen, mooie combinaties en nog bijna de titel ook! Echter, nog niet alle hoop is verloren. Tijdens het spioneren bij De Volewijckers gaven zij aan dat zij misschien wel af wilden zien van promotie naar een hogere klasse. Er gloort dus nog hoop aan de horizon. Daarnaast is het mogelijk dat het 7e misschien promoveert op basis van de beste nummers 2 van de 2e klasse.
Hoe het ook zij; het was een geweldig seizoen en volgend jaar gaan we uiteraard wel die promotie binnenhalen!
tekst: Remy Hakvoort
7e laat directe promotie liggen
