Khoi Pham wint PK-D

De prestatie van Khoi Pham is ongelooflijk goed. Hij speelde zo’n beetje tegen alle jeugdtoppers uit deze regio. En daaronder bevonden zich Maarten Hoeneveld (ELO 1660), Milan Varnica (ELO 997), Job Emans (ELO 1024), Leon Reina (ELO 881) en anderen. Hij scoorde in dit veld 6½ uit 7. Al zijn partijen waren veelal uitstekende duels. Het niveau van zijn partijen lag hoog, erg hoog. Zijn beste partij was het prachtige duel uit de zesde ronde tegen Milan Varnica. In een fantastisch doorgevoerde koningsaanval (voortkomend uit een Siciliaanse Scheveninger!) won hij na enkele schitterende stukoffers op overtuigende wijze. In andere partijen had hij soms het ‘geluk van de winnaar’. Maar dat adagium geldt altijd: elke winnaar lijkt op de juiste moment ‘geluk’ te hebben.  

Met de zege in het PK-D voegt Khoi wederom een prachtige toernooizege aan zijn nu al indrukwekkende lijst toe. In de afgelopen twaalf maanden is Khoi twee keer kampioen van Nederland geworden (Pupillendag & Rapidkampioenschap, G-categorie) én won hij het Amsterdamse Kampioenschap in de E-categorie. Die titel kan hij op zondag 2 februari, dus over drie weken, verdedigen als het PK-E op het programma staat. Curieus genoeg ging de zege in de regionale Pupillendag (G-categorie) afgelopen jaar aan zijn neus voorbij.

Met zijn winst in dit PK-D-toernooi doorbreekt hij de hegemonie van de 10-jarige Maarten Hoeneveld. Want Maarten was tot dusverre gewend om bij elk regionaal jeugdkampioenschap voor zijn leeftijdscategorie altijd eerste te worden. Khoi heeft dat patroon doorbroken. Bovendien heeft hij een record van Maarten afgepakt. Want Khoi is nu de jongste winnaar van het Amsterdamse PK-D ooit (8 jaar en 8 maanden). Tot vandaag was dat record in handen van Maarten, die twee jaar geleden 8 jaar en 9 maanden oud was toen hij het PK-D won. Het onderlinge duel tussen Khoi en Maarten eindigde in remise.

De tweede plaats ging naar een speler die eveneens voortreffelijk voor de dag kwam: Job Emans. Job scoorde 6 punten. Hij verloor slechts één partij, tegen Khoi. Maar won alle andere partijen veelal op overtuigende wijze. Na zijn nederlaag tegen Khoi in de vijfde ronde vreesde Job eventjes dat plaatsing voor het NK-D in gevaar zou komen. Want de nummers 1 t/m 4 gaan naar het NK-D. Maar nadat hij van Khoi had verloren, moest hij tegen de gevreesde Maarten Hoeneveld aantreden. En met nóg een nederlaag zou plaatsing onzeker geworden zijn. Maar Job speelde in die belangrijke zesde ronde wederom een voortreffelijke pot. Hij liet Maarten geen enkele kans en strafte onzekere zetten met harde hand af. Voor de tweede keer op rij plaatste hij zich dus als tweede voor het NK-D. Hij weet dat het een heel leuk NK is, en dus wilde hij er graag weer bij zijn. Vorig jaar beleefde Job zo’n beetje zijn doorbraak in de Amsterdamse jeugdschaakwereld, nadat hij enkele jaren onopvallend had gepresteerd. In het afgelopen jaar heeft hij zijn progressie voortgezet. Hij is een een geduchte kracht in de Amsterdamse jeugdschaakwereld geworden. Als je het mij vraagt, gaan we over deze jongeman nog veel horen.

Op een derde plaats eindigde Maarten Hoeneveld. Hij scoorde 5½ uit 7. Ook hij plaatst zich dus voor het Nederlandse Kampioenschap D. Nadat hij dat toernooi vorig jaar door ziekte en enige dwalingen van de KNSB moest laten schieten, is hij er dit jaar dus weer bij. Bij het PK-D ging hij als toernooifavoriet van start. Twee jaar geleden won hij het toernooi al een keertje, en waarom zou dat niet nog een keer kunnen gebeuren? Maar de Amsterdamse jeugdtop is de laatste jaren breder geworden. Leeftijdsgenoten van Maarten, zoals Job Emans, Raf Amoraal en Milan Varnica, zijn steeds sterker gaan schaken. En jongere jeugd, zoals Khoi Pham, Leon Reina, Matteo van Cleef en Everett Smith, hebben inmiddels een soortgelijk spelniveau of zitten daar niet zo heel ver achter. Kortom, er is dus veel meer concurrentie dan vroeger. En dat blijkt. In dit toernooi werd het verschil gemaakt in de duels tussen de top-4 spelers. Maarten scoorde daarin 1½ uit 3. Om die concurrentie voor te blijven (ook op landelijk niveau) is er eigenlijk maar één remedie: partijen analyseren, veel spelen en diagrammen maken. In de eerste vier rondes won Maarten met groot vertoon van macht zijn partijen. Maar de vijfde en zesde rondes moest hij een halfje en een heel punt inleveren bij Khoi respectievelijk Job. In de slotronde moest hij perse winnen om zich te plaatsen voor het NK. En dat deed hij dan weer heel erg overtuigend.

De vierde speler die naar het NK-D toe mag is Milan Varnica. Hij scoorde dit toernooi 5 punten. Ook voor hem hing plaatsing af van zijn resultaat in de laatste ronde. Winst was absoluut noodzakelijk. Hij speelde in die slotronde tegen Matteo van Cleef. En de zenuwen gierden hem door de keel. De partij zou de langste van het hele toernooi worden. Milan stond huizenhoog gewonnen en Matteo stond op het punt om op te geven, zoals hij na afloop vertelde. Maar Milan weigerde steeds om de beslissende klap uit te delen. Sterker nog, toen het eindspel L + P tegen P (en beiden 2 pionnen) op het bord verscheen kwam de remisemarge opeens weer akelig dichtbij. Sommigen hoopten al op een horrorscenario waarin Milan met K, L en P mat zou moeten gaan zetten tegen een kale koning. Maar uiteindelijk kwam het allemaal niet zo ver, want Milan slaagde erin om met een pionnetje te promoveren. Hij kwam daarmee als enige op 5 punten. En dat was genoeg voor plaatsing.

Na afloop merkten Milan en Khoi op dat de vier spelers die zich geplaatst hebben, toevalligerwijze alle vier in VAS D1 spelen. En inderdaad, Khoi (bord 2), Job (bord 3), Maarten (bord 1) en Milan (bord 4) speelden vorig seizoen (en dit seizoen) in VAS D1. 

 

Het toernooi was voortreffelijk georganiseerd. Afgezien van enkele klokken die het niet deden, verliep het zonder enige wanklank. De toernooidirecteuren Friso Hoeneveld en Aleks Varnica hadden alle prima onder controle. En uiteraard was Huup Joosten weer bereid om als arbiter op te treden. En dat ging weer voortreffelijk.