Een onwaarschijnlijke finale van het NK-E leverde bijna 2x goud op voor jeugdspelers van het VAS. Maar na een zware barrage moesten Matteo van Cleef en Eline Roebers allebei genoegen nemen met zilver. Matteo plaatst zich voor het EK t/m 10 jaar.
De finale van het NK-E kende zowel bij de jongens als bij de meisjes een onwaarschijnlijk scenario. Bij de jongens dacht iedereen na 7 zeven rondes dat het kampioenschap beslist zou gaan worden in een tweestrijd tussen onze eigen Khoi Pham en de sympathieke Luuk van Steenoven uit Alkmaar. Khoi had toen 6½ uit 7 en Luuk 6 uit 7. De rest van het veld had 5 punten of minder en leek kansloos voor de titel. Maar in de achtste en negende ronde blokkeerden Khoi en Luuk allebei. De spanning van het aanstaande kampioenschap werd hen te groot en beide jongens knakten onder de psychische druk die op hun schouders rustte. Plotseling grepen de vele achtervolgers hun kans. En uiteindelijk slaagden drie jongens erin om de koplopers te passeren. Dat waren de onbekende Alexander Rutten, onze eigen Matteo van Cleef en de ons welbekende kampioen van vorig jaar Daniël Kutchoukov. Zij gingen in een play-off uitmaken wie kampioen van Nederland zou worden. Dat werd uiteindelijk Alexander Rutten, terwijl Matteo van Cleef op een prachtige tweede plaats eindigde. Beide jongens plaatsten zich hiermee voor het WK of EK t/m 10.
Bij de meisjes ging na 7 rondes de ratingfavoriete Janne Allart aan de leiding. Zij had 6 punten en leidde het veld met 1 punt op 2 andere meisjes en 1½ punt op de onze eigen Eline Roebers. Maar ziet, ook hier waren de wonderen de wereld nog niet uit. En Janne scoorde in de laatste twee rondes nog maar een ½ puntje. Eline wist haar beide slotpartijen te winnen en kwam dus gelijk met de ratingfavoriete. Ook Kavya Raulje (SV Almere) kwam op 6½ punt. En dus gingen ook deze meisjes een driekamp spelen om de titel. Die titel ging toen toch naar Janne. Maar Eline veroverde heel knap het zilver.
Maar even terug naar het jongenstoernooi. Dat leek aanvankelijk één grote Khoi Pham-show te gaan worden. Want na de eerste dag had hij 5 uit 5. En dat was volkomen terecht. In alle partijen van de eerste dag walste Khoi overtuigend over zijn tegenstanders heen. Weliswaar was op elke partij iets aan te merken, maar over het algemeen lag het niveau van zijn partijen ontzettend hoog. Hoogtepunt was zijn prachtige aanvalsoverwinning op Machteld van Foreest. Op de tweede dag was Khoi echter onherkenbaar. In alle partijen kwamen extreem zwakke zetten (blunders) voor. Eerst kwam hij daar nog wel enigszins mee weg. Zelfs tegen zijn grootste concurrent Luuk van Steenoven overleefde hij een stelling met een vol stuk minder. In ronde zeven overzag Khoi’s tegenstander een winnende dubbele aanval. Maar in de rondes acht en negen waren zijn tegenstanders genadeloos. In de achtste ronde gaf Khoi enkele keren zomaar stukken weg. En in de negende en laatste ronde, toen hij bij winst nog steeds kampioen zou zijn geworden, miste hij een winst in de opening en verloor hij later de partij. Kortom, die slotdag was één groot drama. Maar helemaal verrassend was dat nou ook weer niet. Want dit is Khoi veel vaker overkomen. Ook vorig jaar verspeelde hij een uitstekende klassering door belabberd spel op de slotdag. En dit jaar gebeurde iets soortgelijks ook bij de regionale kampioenschappen in de D- en de E-categorie. Kortom, dit lijkt meer met psychologie te maken te hebben, dan met schaaktechnische vaardigheden. Want in dat laatste is Khoi hoogstwaarschijnlijk de beste van heel Nederland.
Matteo van Cleef daarentegen had min of meer het omgekeerde. Op de eerste dag van het toernooi speelde hij ondermaats. Toen was Matteo degene die stukken weggaf en twee keer zijn koning om moest leggen. Maar op de slotdag speelde hij zeer goed. Hij won in de rondes 6 t/m 9 al zijn partijen. Daaronder zaten overwinningen tegen Khoi Pham (een klasgenoot van Matteo!) en Luuk van Steenoven. Hij voelde geen druk van een aanstaand kampioenschap. Bij de analyse van zijn partijen bleek dat hij heel veel had gezien. En hij had heel veel dingen goed gezien. En daarmee toont Matteo aan dat hij steeds beter gaat schaken. Want soms wordt zijn spel wel eens vergeleken met flipperkastschaak. Matteo bereikt soms hoge pieken, maar soms doet hij ook ongelooflijk domme dingen. Maar op de slotdag ging het prima. Weliswaar verspeelde hij het stuk dat hij in zijn partij tegen Khoi had gewonnen, maar toen Khoi opnieuw in de fout ging, maakte Matteo het allemaal nauwkeurig af. En ook in de slotronde bleef hij ijzig koel. In de barrage slaagde hij erin om de kampioen van vorig jaar achter zich te houden. Ook versloeg hij de latere nummer 1 Alexander Rutten. Matteo heeft zich nu geplaatst voor het EK t/m 10 jaar dat later dit jaar wordt gehouden.
Behalve Khoi en Matteo waren er nog meer jongens van VAS in Waalwijk. Zo was natuurlijk ook de kampioen van Amsterdam aanwezig. Dat was natuurlijk Leon Reina. Naast Khoi en Matteo was hij de derde kanshebber op NK-goud. Leon hoort echt bij de sterkste jeugdspelers van Nederland. Dat heeft hij in de regio al bewezen. Maar bij Nederlandse kampioenschappen is het er nog niet echt uitgekomen. Dit toernooi speelde Leon echter zeer goed. Op beide dagen bereikte hij een zeer hoog niveau. Positief was dat hij zijn openingenrepertoire aan het uitbreiden is, onder meer met actieve gambietvarianten (Morra). Maar toen hij in in de zesde ronde in zijn partij tegen Daniël Kutchoukov op zet 10 in een mat rokeerde (10. …, 0-0 11. Dxh7 mat) was zijn toernooi eigenlijk voorbij. Leon eindigde met 6 punten op een gedeelde vijfde plaats en kan terugzien op een prima toernooi.
Kasper Bleeker eindigde met 5½ uit 9 op een gedeelde 10-de plaats. Ook hij speelde een voortreffelijk toernooi. Kasper boekt de laatste tijd ontzettend veel progressie. Mat 5½ uit 9 bewees hij in dit veld met de sterkste jeugdspelers van Nederland mee te kunnen komen. Hij bleef in dit toernooi jongens voor, die vroeger altijd boven Kasper eindigden. Ongetwijfeld leert Kasper veel van de sterke tegenstand die hij wekelijks bij VAS ondervindt. Dat is alleen maar positief. Zo stuwen de jongens zichzelf op tot grote hoogten. Het moet natuurlijk nog beter worden. Want Kasper heeft het in zich om bij komende kampioenschappen mee te strijden met de allersterksten.
De vijfde VAS’er die meedeed was Aadi Patwardhan. Hij speelde het hele toernooi ongeveer in de middenmoot en eindigde daar met 4½ uit 9 uiteindelijk ook in. Aadi speelde enkele zeer sterke partijen. Hij won vrijwel altijd van spelers met een lagere rating. Maar tegen spelers met een hogere rating moest hij steeds zijn koning omleggen. Zo kwam hij onder andere uit tegen de toppers Yichen Han, Machteld van Foreest en Matteo van Cleef. Allemaal spelers met enkele honderden ratingpunten meer dan Aadi.
Het toernooi van de jongens werd uiteindelijk gewonnen door Alexander Rutten. Gedeeld eerste werden Matteo van Cleef (zilver) en Daniël Kutchoukov (brons). Khoi Pham werd vierde. Matteo, Daniël en Khoi spelen natuurlijk allemaal bij SGA-verenigingen. Evenals Leon Reina (gedeeld vijfde), Kasper Bleeker en Duncan Klaren (gedeelde tiende). Kortom, de SGA is in deze leeftijdscategorie bij de jongens uitzonderlijk sterk.
En ook bij de meisjes is de SGA in deze leeftijdscategorie uitzonderlijk sterk. Want Eline Roebers en Kavya Raulji eindigden gedeeld eerste. Na barrage kreeg Eline zilver en Kavya brons. Onze eigen Eline heeft dit toernooi heel goed gespeeld. Eline is taktisch heel sterk. Zo won ze een fraaie offerpartij van Amelia Jonkman, de dochter van IGM Harmen Jonkman. Ook in andere partijen speelde Eline zeer goed. Volgens mij gaat Eline een heel sterke schaakster worden, want ze heeft echt heel veel gevoel voor het spelletje.
tekst: Enrico Vroombout
Twee keer NK-zilver voor VAS'ers
