Op maandagavond 19 maart 2012 stond de topper tussen VAS 7 en Volewijckers 1 op het programma. Beide teams presteren dit seizoen uitstekend in de 2e klasse en zijn verwikkeld in een nek-aan-nek race om het kampioenschap. Het team dat het rechstreekse duel in zijn voordeel wist te beslechten, zou alvast een voorschot nemen op het kampioenschap.
Na 5 rondes stond het team van de Volewijckers slechts 1 bordpunt voor, dat geeft nog maar eens aan hoezeer de teams aan elkaar gewaagd zijn. Aangezien Rob van Dongen graag Mark van Beurden (1900+) wilde ontlopen, werd er gekozen voor een tactische opstelling. Die opstelling was als volgt; Elmer op 1, bord 2 werd bezet door Elco, kopman Rob zakte af naar het 3e bord, Gunnar nam het 4e bord voor zijn rekening, Wesley was present op bij het 5e, Deborah op 6, Remy was achter bord 7 te vinden en Tim sloot de rij op 8.
De Volewijckers hadden zelf echter ook voor een tactische variant gekozen…
Op het 2e bord speelde Elco Hakvoort tegen Volwijckers’ sterspeler Mark van Beurden. Elco had echter vlak voor de wedstijd thuis nog maar eens wat openingtheorie doorgenomen en dat kwam hem goed van pas. Er kwam een Franse stelling op het bord die Elco goed speelde. Zwart speelde op de aanval, overspeelde hierbij echter zijn hand en dit was voor Elco het sein om krachtzet op krachtzet te laten volgen. Zo kon het gebeuren dat Elco een volle toren zou binnenhalen. Zwart had geen zin om zijn lijdensweg onnodig lang te rekken en gaf direct op. De hele partij duurde slechts 17 (!!) zetten. Zo begon de avond onverwacht goed voor VAS.
1-0.
Op het 5e bord speelde Wesley Ng tegen Dennis Heisen. Hij kwam helaas iets minder uit de opening en werd daarna verrast door een vlugge koningsaanval.
1-1
Deborah Ng speelde tegen Bart Janssen. Zij gaf in het middenspel een pionnetje weg. Een vrij kostbaar pionnetje, want elke poging om tegenspel te creëren werd vakkundig de grond ingeboord door de tegenstander. Na het ruilen van bijna alle stukken, bleek het onmogelijk om de pion nog van promotie af te houden.
1-2
Elmer van Eeghen speelde aan het 1e bord tegen Glenn Mac Donald. Dat ging hem goed af, want had al vrij vlot een positieve materiaal-balans. Ik heb begrepen dat Glenn materiaal offerde in ruil voor eeuwig schaak, maar die vlieger ging gelukkig niet op. Het was even wachten maar uiteindelijk was het verdiende punt binnen.
2-2
Op het 4e bord speelde Gunnar Lapoutre tegen Richard Lindeman. Richard speelde met zwart een opening die Gunnar zelf ook wel speelt. In ieder geval had ik er wel vertouwen in. Zoals Tex laatst terecht opmerkte, kun je, als je tegenstander iets speelt wat jijzelf ook speelt, lekker een variant kiezen die je zelf ook vervelend vind. Van de partij zelf heb ik eigenlijk alleen de opening en het vroege middenspel meegekregen en daarin stond Gunnar niet verkeerd. Het schijnt dat Gunnar nog een remise-aanbod gekregen heeft gekregen terwijl wij achterstonden. Dan neem je zoiets natuurlijk niet aan. Maar aan het einde van de rit had Gunnar helaas een 0 te pakken.
2-3
Aan het 8e bord ging de strijd tussen Tim de Hoon en Peter Ruiter. In de partij waren het vooral de witte (Tim’s) pionnen die opzien baarden. Zo stonden die op een gegeven moment op c6, b5 en c4. Vanaf bord 7 (waar ik zelf speelde) leek het alsof Peter een aantal zetten Dxh3 kon doen met een gevaarlijke aanval. Daar ik zelf aardig richting de tijdnood fase ging, had ik geen tijd om het grondig uit te rekenen. Tim verzekerde mij achteraf dat die aanval minder gevaarlijk was dan hij leek en dat ie-zelf op talloze manieren zijn eigen aanval kon openen op de koning in het centrum. Het einde van de partij heb ik niet gevolgd, maar het resultaat was positief.
3-3
Op het 7e bord speelde ikzelf tegen Arno Lust. Er kwam een siciliaanse draak op het bord, waarbij er echter een zwarte pion op e5 belandde. Van een verwoestende aanval kon dus geen sprake zijn, omdat de pion mijn mooie loper het uitzicht aardig ontnam. Het was dus een vrij tamme draak. Na veel moeite gedaan het hebben om die pion door te schuiven ontstond een redelijk gelijkwaardige stelling. In tijdnood viel mijn tegenstander een pion aan. Na lang nadenken kwam ik tot de conslusie dat ik de pion moest opgeven. Er was nog een kans om een pion terug te winnen maar in tijdnood miste ik die kans om de stelling remise te maken.
3-4
Op bord 3 was Rob als laatste nog bezig. Van zijn partij heb ik nagenoeg niets meegekregen, maar wel dat hij een remise aanbod resoluut van de hand wees. En de aanhouder wint, want Rob wist het laatste o-zo-belangrijke punt binnen te slepen.
4-4
Eindstand 4-4. Geen slecht resultaat als je bedenkt dat de tegenstanders op bijna alle borden een rating-overwicht hadden. Bovendien ging de top van De Volewijckers met een blauw oog naar huis. De strijd om promotie is dus nog niet beslist en wordt in april definitief beslecht. VAS 7 speelt dan tegen Het Probleem en Volewijckers 1 speelt tegen Fischer-Z. Vaststaat dat VAS een monsterscore moet halen om nog kans te maken op die promotie!
tekst: Remy Hakvoort
VAS 7 laat overwinning glippen
