VAS E2 heeft op zondag 14 december een ongekende superstunt uitgehaald. Het team veroverde het Amsterdamse Kampioenschap voor Clubteams E. Van alle E-teams behaalde het de meeste matchpunten (12). Het bleef topfavoriet VAS E1 een vol matchpunt voor!
Het team bestond uit vijf spelers: Loran Sahin, Aadi Patwardhan, Eline Roebers, Dante Houben en Rufus Ang. En deze jongens en meisje speelden de hele middag de sterren van de hemel. Bijna alles ging goed. Het begon al meteen in de eerste ronde. Het team speelde toen verrassend met 2-2 gelijk tegen de gedoodverfde favoriet VAS E1. Loran Sahin en Aadi Patwardhan wonnen in die ronde van de vaderlandse topspelers Khoi Pham (de nummer 1 van Nederland) en Leon Reina (de nummer 4 van Nederland). Dat Eline en Rufus verloren van de andere vaderlandse toppers Matteo van Cleef en Kasper Bleeker was geen schande.
Vanaf de tweede ronde moest Loran door omstandigheden echter mee gaan spelen bij VAS E1. En dus stonden de andere vier er alleen voor. Maar dat ging hen voortreffelijk af. Ronde na ronde veroverde het team steeds alle matchpunten. Onderweg versloeg het belangrijke concurrenten als De Klimop, Almere E1 en De Amstel E1. Aadi Patwardhan groeide uit tot de grote ster van VAS E2. Aan het eerste bord versloeg hij steevast al zijn tegenstanders. En veelal deed hij dat op voortreffelijke wijze. Uiteindelijk scoorde hij de meeste punten van alle VAS’ers: 6½ uit 7. Voorwaar, een geweldige eerste bordspeler.
Mede dankzij Aadi konden zijn teamgenoten vaak de matchpunten binnenslepen. Zo deed Rufus Ang dat in de wedstrijden tegen Almere E1 en Amstel E1. Hij speelde in die wedstrijden remise door pat, waarmee het team steeds met 2½-1½ won. Maar in beide gevallen was er iets mee aan de hand. Tegen Almere E1 stond hij heel veel materiaal voor en had hij mat-in-één kunnen zetten. Het werd echter pat-in-één. En tegen De Amstel E1 zei de tegenstander dat het pat was, want “de koning kan niet meer bewegen”. Rufus zag dat inderdaad ook en accepteerde de remise. Maar jongens, wat te denken van al die andere stukken die nog op het bord staan? Die hadden toch nog wel kunnen bewegen? Afijn, een leermomentje voor Rufus: nooit je tegenstander geloven.
In de zesde ronde leek het toch nog fout te gaan voor VAS E2. Tegen het team met de bijzondere naam de Probro’s won Aadi een keertje niet. De tussenstand werd daardoor 1½-1½. Alleen Eline was toen nog bezig. Zij moest het beruchte eindspel van koning + toren tegen koning + toren + loper remise zien te houden. In theorie is het inderdaad remise, maar in de praktijk is het razend moeilijk. Dat eindspel verdedigde ze op uitstekende wijze. De hele tijd moest ze oppassen voor matwendingen, aftrekaanvallen, röntgenschaakjes en andere gevaarlijke wendingen. Maar ze deed het voortreffelijk. Haar tegenstander, de welbekende Harm Jan Dubbelhuis, probeerde van alles. Maar Eline bleef overeind en sleepte een heel belangrijk matchpunt binnen.
Al met al heeft het E2 team van VAS het kampioenschap helemaal op eigen kracht binnengesleept. Het leverde een prestatie van formaat door in zo’n sterk veld zo’n prachtig visitekaartje af te geven.
VAS E1 bleef enigszins beteuterd en beschaamd achter. Het team bestond uit louter supersterren als Khoi Pham, Leon Reina, Matteo van Cleef en Kasper Bleeker. Stuk-voor-stuk zijn dat spelers die tot de 10 sterksten van Nederland behoren. Sterker nog, Khoi is zelfs de nummer 1 van Nederland. En ook Leon en Matteo staan hoog genoteerde (4 en 5). Maar het is niet genoeg om een goede schaker te zijn, je moet ook nog goede zetten doen. Het hele team had een collectieve off-day. Het ergste was natuurlijk Kasper Bleeker. Hij was enigszins bleekjes aangekomen bij De Meevaart. En na de eerste ronde (waarin hij had gewonnen) werd hij heel ziek. Hij kon niet meer verder spelen en ging met zijn moeder (en teamleidster van VAS E1) huiswaarts. Vanaf dat moment ging Loran Sahin weer aan het vierde bord zitten. En dat voelde vertrouwd, want in die samenstelling werd het team enige maanden geleden op ongenaakbare wijze kampioen van Nederland. Tegen de sterkste jeugdspelers van Nederland behaalde het team destijds in Mierlo een indrukwekkend aantal van 34½ uit 36. Van dat niveau was deze dag schijnbaar niets meer over. In vrijwel elke wedstrijd kwamen één of meerdere spelers van VAS E1 stukken achter. Soms werden zelfs dames weggegeven. Het ergste was wel in de vierde ronde tegen de Probro’s. Loran Sahin gaf tegen Thijs Dubbelhuis zijn dame weg. Partij afgelopen, denk je dan. Maar enige zetten later gaf Thijs zijn dame weg en was de partij weer open. Loran won toen alsnog. Ook Matteo van Cleef had in dezelfde wedstrijd zijn dame weggeblunderd tegen Jonah Nienkemper. Maar hij kreeg geen kans meer om terug te komen in de partij. Een ronde later ging het echt mis met VAS E1. Het team speelde tegen De Klim op. Opnieuw kwamen Matteo en Loran stukken achter. Dat was te veel van het goede en beiden verloren hun partijen. Ook Khoi Pham was in die wedstrijd aan het schutteren. Hij had op eenvoudige wijze een volle toren kunnen winnen, maar zag het niet. Later bereikte hij toch nog een veelbelovende stelling, maar nam hij het remise-aanbod van zijn tegenstander zomaar aan. Het team verloor daardoor en kwam kostbare matchpunten achter in de strijd om het goud. Al met al werd Khoi topscorer van dit team met 5½ uit 7. Loran behaalde 5 uit 6 plus die overwinning in de eerste ronde op Khoi (toen nog met VAS E2). Leon en Matteo scoorden 5 uit 7.
Ondertussen is de bijzondere naam van een opvallend jeugdteam al enkele keren gevallen: de Probro’s. Dat team bestond uit de gebroeder Boris en Jonah Nienkemper en Harm-Jan en Thijs Dubbelhuis. Zij grepen dit toernooi aan om gezellig mee te doen aan dit toernooi. En het team deed het heel goed. In de eerste drie rondes scoorde het team 5 matchpunten. Het stond toen dus, samen met VAS E2 en VAS E1, helemaal bovenaan. Na twee rondes werd gekscherend geroepen dat eerst bordspeler Boris alleen voor de gezelligheid was meegekomen. Maar prompt pakte hij in de derde en vijfde ronde een vol punt. Het team speelde goed en was bovendien lekker bezig. De meeste punten werden gescoord door de vierde bordspeler Thijs Dubbelhuis. Hij scoorde 5 punten. Vaak deed hij dat op voortreffelijke wijze. Uiteindelijk eindigde het team op de zevende plaats.
En dan was er nog een jeugdteam van VAS dat meedeed: VAS E3. In dat team zaten de echte jonkies van VAS. Zo speelden daarin de zevenjarigen Daniel van Cleef, Senya Krasikov, Suvan Patwardhan en de zesjarige Samson Reina. Het team werd gecompleteerd door de negenjarige Jantje van de Stolpe. En deze jonkies deden het uitstekend. Het team won drie keer en maakte eenmaal remise. Dat is natuurlijk een uitstekende prestatie. Toevalligerwijze behaalden alle spelers 3 punten. Samson en Suvan hadden daar maar vijf partijen voor nodig, de anderen zes. Bij het ingaan van de slotronde stond het team zo hoog, dat het tegen koploper VAS E2 moest spelen. Suvan zorgde daarin voor een sensatie door op overtuigende wijze van Dante Houben te winnen. Dante zelf vond dat de grootste prestatie en verkondigde aan eerste bordspeler Aadi Patwardhan dat zijn kleine broertje Suvan van hem had gewonnen. Al met al scoorde het team 7 matchpunten uit 7 partijen. Voor zulke jonge spelers is dat een uitstekende prestatie. Dat belooft dus wat voor de toekomst.
Afijn, het toernooi zit erop. Hoe nu verder? Welnu, VAS E2 en VAS E1 hebben zich dus geplaatst voor het Nederlandse Kampioenschap dat op zaterdag 30 mei in Zuid Scharwoude wordt gehouden. De teams kunnen daarvoor dus in voorbereiding gaan. Het derde team uit de regio dat zich heeft geplaatst is De Amstel E1. Ook dat team gaat er dus naartoe.
tekst: Enrico Vroombout