De avond begon rooskleurig voor VAS 6: enkele teamgenoten hadden van de vooralsnog beste terrasdag van het jaar gebruikgemaakt om onder het genot van een biertje aan hun schakerspigment te werken. Maar bij het betreden van Torendael, de speellocatie van onze sympathieke tegenstander EsPion, kon men zich pas echt in tropische sferen wanen. De exotische flora in de zaal gecombineerd met de temperatuur (naar schatting een graad of 40) brachten mij in gedachten terug naar mijn jeugd: naar verjaardagspartijtjes in Tropicana, het inmiddels gesloten tropisch zwemparadijs in Rotterdam. Echter waren het vanavond geen schaars geklede jongens en meisjes, maar schaaks geklede heren en dames die elkaar het hoofd op hol zouden brengen.
Door Roelof Reinders
Simon was vroeger volgens mij zo’n jongen die bij het betreden van het zwembad direct naar de hoogste duikplank rent om een bommetje te maken. Dit keer maakte hij een bommetje op de koningspositie van zijn tegenstander. Helaas kwam hij net het materiaal tekort om de vogelvrije koning mat te zetten en zag hij zich gedwongen voor eeuwig schaak te gaan.
Jelle speelde op bord 5 en dat is voor hem natuurlijk het pierenbadje. Hij strafte een fout van zijn tegenstander af en maakte een loper buit, en zo kwam VAS op voorsprong. Minder goed nieuws op bord 7, waar Tom geen lekkere stelling op het bord kon krijgen en er een punt verloren ging.
Het spannendste moment van een wedstrijd van VAS 6 is wanneer de wedstrijdleider van dienst de achternaam van onze bord-vierspeler Wesley probeert uit te spreken. Voor zijn dappere poging (“Ong”) geven we hem een zeven en een half. Wesleys partij was minder spannend, na een tactische lijn in de opening werd snel afgeruild naar een lopereindspel waar geen van beide spelers iets kon halen. Remise.
Kees speelde een stelling zoals hij ze graag heeft, een middenspel met dame, torens en een enkele loper. Hier voelde hij zich als een vis in het water en wist een punt naar zich toe te trekken. Ook Wout had de smaak te pakken en won op bord 8 zijn partij, en mag dus definitief zijn zwembandjes afdoen.
Ikzelf volg op dit moment een online schaakcursus over vreemd uitziende maar sterke strategische zetten in het middenspel. Of ik er echt wat van opsteek of dat ik slechts mijn tegenstander in verwarring bracht met pareltjes als koning naar h1 en paard naar h2 weet ik niet, maar het feit was dat ik een sterke stelling op het bord kreeg die ik kon afwikkelen naar een eindspel met 2 pionnen meer. Zo kwam de stand op 5-2.
Remy had zichzelf in het diepe gegooid op bord 2, waar hij tot nog toe een grootmeester-TPR had hoog te houden. Helaas was hij vanavond wat onzorgvuldig waardoor zijn tegenstander kansen kreeg in een verder gelijkwaardig lopereindspel.
Zo eindigde de avond in een belangrijke 5-3 overwinning voor VAS 6 tegen een van onze concurrenten. Hierdoor hebben we weer een goed uitzicht op lijfsbehoud in de tweede klasse, en staan we op bordpunten gelijk met het dit seizoen kwakkelende VAS 4.
Als we in onze laatste wedstrijd niet nat gaan tegen WSC dan kunnen we wat mij betreft terugkijken op een goed seizoen. Extra spannend wordt de strijd om het topscoordersjasje, waar Simon de beste papieren heeft, maar waar Jelle, Wesley en ikzelf ook kans maken op deze grootst mogelijke eer.
Simon was vroeger volgens mij zo’n jongen die bij het betreden van het zwembad direct naar de hoogste duikplank rent om een bommetje te maken. Dit keer maakte hij een bommetje op de koningspositie van zijn tegenstander. Helaas kwam hij net het materiaal tekort om de vogelvrije koning mat te zetten en zag hij zich gedwongen voor eeuwig schaak te gaan.
Jelle speelde op bord 5 en dat is voor hem natuurlijk het pierenbadje. Hij strafte een fout van zijn tegenstander af en maakte een loper buit, en zo kwam VAS op voorsprong. Minder goed nieuws op bord 7, waar Tom geen lekkere stelling op het bord kon krijgen en er een punt verloren ging.
Het spannendste moment van een wedstrijd van VAS 6 is wanneer de wedstrijdleider van dienst de achternaam van onze bord-vierspeler Wesley probeert uit te spreken. Voor zijn dappere poging (“Ong”) geven we hem een zeven en een half. Wesleys partij was minder spannend, na een tactische lijn in de opening werd snel afgeruild naar een lopereindspel waar geen van beide spelers iets kon halen. Remise.
Kees speelde een stelling zoals hij ze graag heeft, een middenspel met dame, torens en een enkele loper. Hier voelde hij zich als een vis in het water en wist een punt naar zich toe te trekken. Ook Wout had de smaak te pakken en won op bord 8 zijn partij, en mag dus definitief zijn zwembandjes afdoen.
Ikzelf volg op dit moment een online schaakcursus over vreemd uitziende maar sterke strategische zetten in het middenspel. Of ik er echt wat van opsteek of dat ik slechts mijn tegenstander in verwarring bracht met pareltjes als koning naar h1 en paard naar h2 weet ik niet, maar het feit was dat ik een sterke stelling op het bord kreeg die ik kon afwikkelen naar een eindspel met 2 pionnen meer. Zo kwam de stand op 5-2.
Remy had zichzelf in het diepe gegooid op bord 2, waar hij tot nog toe een grootmeester-TPR had hoog te houden. Helaas was hij vanavond wat onzorgvuldig waardoor zijn tegenstander kansen kreeg in een verder gelijkwaardig lopereindspel.
Zo eindigde de avond in een belangrijke 5-3 overwinning voor VAS 6 tegen een van onze concurrenten. Hierdoor hebben we weer een goed uitzicht op lijfsbehoud in de tweede klasse, en staan we op bordpunten gelijk met het dit seizoen kwakkelende VAS 4.
Als we in onze laatste wedstrijd niet nat gaan tegen WSC dan kunnen we wat mij betreft terugkijken op een goed seizoen. Extra spannend wordt de strijd om het topscoordersjasje, waar Simon de beste papieren heeft, maar waar Jelle, Wesley en ikzelf ook kans maken op deze grootst mogelijke eer.
Leuk verslag, Roelof!