We pakken meteen even door met het Meesterklasse-feest. Ook deze week was het raak. Natuurlijk kwamen de vier C- en A-teams in actie. Maar nu ook de Halve Finale Meesterklasse D, met twee teams uit onze stal.
Dit zijn wedstrijddagen die we met groot fanatisme volgen. En de trouwe clubleden zijn niet de enige. Door heel Nederland blijven de prestaties niet onopgemerkt, want er kloppen spontaan allerlei toppertjes aan. Transfergeruchten zingen rond, wie weet…

De STAART

VAS D1 ging de Halve Finale in als titelfavoriet. Dit team, in deze samenstelling, werd twee jaar geleden namelijk landskampioen in de Meesterklasse. Ze zijn nu twee jaar verder, spelen alle vier nog even fanatiek – en zijn nauwelijks ingehaald door de kinderen bij andere clubs. Dat doen ze ijzersterk.
VAS D1 eindigde Halve Finale ook als titelfavoriet. Toen de rook van dit sterke deelnemersveld was opgetrokken, stonden ze bovenaan. Een match verloren, maar dat gebeurt in de Finale niet meer. De rest erg netjes naar zich toe getrokken.
Raghav trof hier toch net wat meer pittige tegenstand op bord 1 dan in de Meesterklasse E een week terug. Tweemaal moest hij zijn meerdere erkennen. Alex, Saffran en Imre moesten dat allen maar één keertje doen.
Alleen loopt Imre het risico tot remisekoning uitgeroepen te worden, want zo eindigde de helft van zijn partijen. In twee gevallen wel het beslissende halfje. Dus dan ben je gewoon heel slim aan het spelen!
Maar van Saffran en Alex moesten we het dus hebben, beiden 5 uit 6. In VAS-termen heet dat de STAART.
Een begrip gemunt door voormalig externe competitieleider Rob van Dongen, die we trouwens aanstaande donderdag in actie zien bij de jeugdclubavond. Ons erelid, ook wel Mister VAS genoemd, speelt in ‘Raghav versus VAS‘.

Een haartje

Voor VAS D2 was het nog superspannend. In de laatste ronde hadden ze doorgaan naar de felbegeerde finale in eigen hand. Met twee D-teams de finale halen, dat is pas bizar. Er staan namelijk maar twaalf teams in de finale.
Maar het had echt gekund. We zaten namelijk met een uitstekende opstelling. Tung en Yicheng zijn als kool gegroeid, twee goeie aanvoerders. Allebei haalden ze vijftig procent, en dat is hartstikke knap tegen allemaal oudere kinderen. Bijvoorbeeld Tung die van onze eigen Imre wint!
Ira liet bij de Meesterklasse E zien in goede vorm te verkeren. Dat trok ze hier goed door, met een score van 4 uit 6.
Shashank had het wel duidelijk zwaarder hier, waar de partijen bloedserieus gespeeld worden. Hij moest het houden bij twee winsten.
In de laatste twee rondes had het dan moet gebeuren. En hoewel ze echt goed partij boden, wisten ze niet een keiharde vuist te maken. Tweemaal 2-2, en dat is net tekort. VAS D2 eindigt op plek nummer 8. Eén winst meer in de laatste twee slotrondes was genoeg geweest. Op een haartje dus!

Kansloze eindspelen doorspelen

Het plan voor VAS A1 was simpel. Elke ronde met 2,5 bordpunten winnen. Wel de matchpunten pakken, zo min mogelijk bordpunten. Zo blijf je lekker laag in de rankings en zou het kunnen meezitten met de indeling.

Dit ging gruwelijk mis. De eerste match van de dag wonnen ze met 3-1. Dat kan gebeuren.
Maar de tweede match van de dag wonnen ze zelfs met 3,5 bordpunten. Dat gaat alle perken te buiten. Zo kan je nooit kampioen worden.
De tussenstand is wel leuk, want onze VAS’ers staan vijfde en denken nu even dat ze heel wat zijn!

William kwam met een heel epistel over zijn laatste partij. Zijn les: “Onderschat de compensatie van de tegenstander niet.” Mijn les: “Vertrouwen op je sterkte – dat je het uiteindelijk naar je voordeel kan keren tegen een mindere tegenstander.”

Gelukkig is Take wel zo attent om meteen ook iets te vertellen over de andere spelers.
Felix werd geroemd. Een geniaal torenoffer. Hij plantte ‘m gewoon op f6 waar die vol geslagen kon worden door een pion. Winst natuurlijk.
Zoals Gilles speelt, is-ie nog echt een jochie, zo’n ventje. Als een kind zo blij met een stukwinst, overenthousiast, springend op z’n stoel van opwinding. En dan ga je veel te snel spelen. Foetsie voordeel. Hopelijk een leerzame les die hij nu leert in het eerste team, waar hij inviel voor de ervaren en degelijke Tobias.

En in al zijn nederigheid was Take bijna vergeten dat hij ook over zijn eigen partij kon vertellen. Maar dat deed hij erg vermakelijk.
Hij is aan het beuken geslagen, omdat hij ratingpunten moet terugwinnen. Vooral zijn laatste partij, tegen het eerste bord van ESV A2. Een degelijke 1900+.
Take had een loper en drie pionnen. Zijn tegenstander drie pionnen. Dat is op dit niveau niet het uitspelen waard.
Het is een heel gek fenomeen, en ik zie het steeds meer. Dat sterke schakers totaal kansloze eindspelen blijven doorspelen met een klassiek tempo. Echt totaal duidelijke en niet spannende stellingen. Dat is gewoon tijdsverspilling.
Maar goed, het mag – en er kunnen gekke dingen gebeuren. Maar Take deed geen gekke dingen.
De tegenstander wel. Die wilde dus per se blijven doorspelen. Maar had ook geen zin meer in noteren. Tja, waar ben je dan mee bezig.
Take vond het gemeen om hem bij naam te noemen. Dus dat zal ik niet doen. Maar hier zou je het heel toevallig kunnen tegenkomen.

Gelukkig was psycholoog Ivo aanwezig om de zwaar geïrriteerde Take op te vangen.

Met remises strooien

VAS A2 had absoluut geen gelukkige dag. Zij moesten ook tegen ESV A2 en verloren daar kantje-boord van. In de andere match zat maar een half bordpunt. En dat is een onderprestatie, dus dat is jammer.
Maurits had de zware taak op bord 1, dat bleek nog even een stap te veel. Ik heb alle vertrouwen dat zijn winsten terugkomen, want hij blijft een ongekende schaakintuïtie hebben.
Edward wist wel zijn felbegeerde halfje binnen te slepen, maar moest de dag toch jammerlijk afsluiten. Hopelijk gaat dat niet in zijn hoofd zitten.
Kayen is iemand die daar gelukkig absoluut geen last van heeft achter het bord. Hij kwam tot hetzelfde resultaat.
De invaller hier was Benjamin. Dat deed hij uitstekend, want hij verloor niet eens. Twee keer remise!

SGA-feest

De Meesterklasse C/A was bij Zukertort. Dat is dus al een SGA-feestje.
Maar toen moesten onze C-teams ook nog eens alléén tegen SGA-teams. VAS C1 ging tragisch ten onder tegen aankomend kampioen SVAW C1. VAS C2 delfde het onderspit tegen Zukertort C1, zoals verwacht.
En toch moesten VAS C1 en VAS C2 in de volgende ronde tegen elkaar. De SGA-teams zijn gewoon zoveel sterker dan de rest.
Het zal geen verrassing zijn dat VAS C1 de onderlinge match won. De eer van onze C2 werd gered door de ijzersterke Baris, die zijn vriend Andrija op gelijkspel hield.

De volgende speeldag is bij ons aller VAS. Een thuiswedstrijd! Dan gaan onze teams weer de sterren van de hemel spelen.
Er zit wel even een pauze tussen, want dat is op 16 november.

Tekst: Samuel Cohn
Foto’s: Edgar & Cornelie