Tijd voor eerherstel. En dat kwam! Het was een hartstikke blije afsluiting voor de VAS-teams in de Meesterklasse C en A. VAS C1 bereikte op de valreep zelfs de vierde plek!
Eindsprintje
Ook de hoge middenmootpositie van VAS C2 is tekenend: dit is een brede en sterke generatie. De teams zijn een mix van relatieve nieuwelingen en VAS’ers die al sinds jong op de club zitten. VAS C2 mocht gebruik maken van trouwe invallers Baris en Tako. Zij deden het weer goed, want ze wonnen gewoon alles. Toppertjes!
Tobias Emans pakte ook een lekkere winst in de laatste ronde, dat werd tijd 😊
Doorgeschoven naar het eerste bord was Kayen. En daar doet hij het beter dan ooit. Anderhalf punt tegen heel gezonde tegenstand.
VAS C1 sluit een dramatisch seizoen toch positief af, door twee keer te winnen. Tobias Piet mocht de honneurs waarnemen op bord 4 en vond dat opvallend makkelijk ten opzichte van het eerste bord van VAS C2 waar hij normaal gesproken in zit.
Maar schaken is helemaal niet makkelijk. Dat merkte Tobias vanzelf toen hij een illegale zet probeerde uit te voeren. Tobias neemt teveel trekjes over van zijn schaakleerlingen op de jeugdclubavond, waar hij in Stap 1 lesgeeft 😉
Qua resultaat zat het gelukkig helemaal prima, daar valt niets op af te dingen.
Verder ook de complimenten voor eerstebordspeler William, Émiliën en Andrija die geconcentreerd hebben gespeeld elke ronde. (Behalve die ene ronde dat William een middagdutje ging doen.)
Juweeltjes van partijen
VAS A1 verloor de allerlaatste ronde, en dat was toch een domper. Dat betekent een matige klassering, onder ons niveau.
Lichtpuntjes zijn er wel. Zoals dat VAS A2 het sterkste tweede team is door een knappe eindsprint. Maar goed, dat is ook mede dankzij de aardige diensten van Matthieu (die vandaag goed zijn draai vond).
En de grootste revelatie heet Joseph. Na een bijzonder sterk PK-C toont hij hier dat dat niet per ongeluk is. Hij mocht invallen in het vlaggenschip op het vierde bord. En daar hield hij tweemaal ~1600 gerate spelers op remise. Heel gezond, maar bovenal toont het veel potentie. De volgende stap is winnen, dat zelfvertrouwen gaat vanzelf groeien.
Hoogtepunt van de analyse was toen kersvers Amsterdams kampioen Take zijn eerste partij liet zien. Take kampt met een tekort aan aandacht. Dus dat gunde we hem graag voor deze ene keer.
Hij zat achter het bord tekst en uitleg te geven, de hele VAS-afvaardiging stond eromheen, keek toe en luisterde aandachtig. Als er toch een gesprekje ontstond ergens, toonde Take de didactische vaardigheden die hij heeft geleerd als jeugdtrainer bij VAS. Hij keek je dodelijk aan totdat je weer oplette.
Zo werden we getrakteerd op een sterke lecture over zijn remisepotje.
Maar de inhoudelijke hoogtepunten zien we bij VAS A2. Maurits en invaller Ingo leveren juweeltjes af waar je u tegen zegt. Offeren en aanvallen. Rammen en vooruit met de geit. Oftewel: de authentieke VAS-stijl. Dat Ingo die bezit is niet verbazingwekkend, hij is al sinds z’n zesde lid van de club. En van Maurits weten we dat hij ijzersterk stellingen kan inschatten op waarde.
Hij doet mij ook veel goed om deze partijen te zien vanuit de A2, want dat is precies waar zo’n team voor bedoeld is. Lekker veel spelen, plezier hebben en ervaring opdoen. Dit is de kroon van hun werk.
Eerst het partijtje van Maurits. Met zwart speelt hij zijn geliefde Konings-Indische Verdediging. Ik leerde laatst van onze toptrainer Jos dat het loperpaar dan nooit heel sterk wordt. Nou, lees maar mee Jos!
Maurits laat zijn centrum wegslaan door de tegenstander en opeens komen lijnen open die je nooit had kunnen voorzien. Na eerst bedrukt te staan, schieten Maurits stukken naar voren. Hij heeft slim wat tactische wendingen voorzien, waaronder dat hij met een pionnetje minder uit de strijd zou komen. Maar dat deert niet.
Maurits vermijdt dameruil door subtiel terug te gaan, een heel professionele zet. Geduld bewaren in topposities is niet vanzelfsprekend.
Dan een geniale zet: f5! De volgende diagonaal wordt opengereten.
En dan nog een beauty: de rooklift! Hier is geen houden meer aan. De tegenstander verdedigt met een blunder, maar dat zorgt wel voor een heel leuk matje.
Nu de partij van Ingo. Stiekem maakt hij een blunder, maar dat blijkt reuzeveel compensatie op te leveren. Hoe hij dat aanpakt, getuigt van heel veel verstand van het schaakspelletje. Systematisch brengt hij zijn stukken naar de opengereten koningsvleugel.
Daarna lijkt zich toch nog een ramp te voltrekken. Raakt zijn loper niet ingesloten? Nóg een stuk kwijt!
Gelukkig had Ingo een verwoestend idee in petto. Hij slaat nog verder in op de witte verdediging en zo blijft er geen spaan van heel. Het hek is over de dam en de stukken dringen binnen.
Om het af te sluiten nóg een offer. Ingo weet niet van ophouden. Gelukkig heeft hij dit heel correct uitgerekend: mat in zes. Een voorbeeldpartij dit!
Een ander unicum van de dag is hoe Rufus won. Namelijk: in de opening! Binnen twintig zetten was de pret alweer voorbij.
Het leek eerst mis te gaan voor Rufus, maar hij counterde superstrak en superscherp. Heel knap gezien allemaal en dat levert een overwinning op om trots op te zijn.
Misschien had hij al eerder doorgeschoven mogen worden naar VAS A1, want hij draait een topseizoen, elke partij weer.
Verder noemenswaardig is de invalbeurt van Pjotr. Hij kan niet heel vaak meer komen naar de club, maar het schaken vormt nog altijd een hoogtepunt voor hem.
De eerste partij was op het scherpst van de snede. Hij drukte zijn weg naar voren in het middenspel, maar zijn tegenstander kwam zijdelings binnendringen. Het eindspel was een thriller, maar Pjotr speelde het technisch heel netjes uit en liet zijn pionnen promoveren, met gevaar voor eigen leven.
De dag werd gezellig afgesloten. Op aanraden van Ingo gingen we pizza’s bestellen en dat beviel erg goed. Iedereen at mee en de andere schaakteams wierpen jaloerse blikken. Een afsluiting die smaakt naar meer!
Tekst: Samuel Cohn
top