Op vrijdag 15 april en zaterdag 16 april een spannende dag voor drie VAS-pupillen. Raghav, Imre en Alex zijn onze toppers t/m 10 jaar en mogen hun kunsten laten zien op het nationaal kampioenschap!
Er zaten echt een aantal mooie partijtjes tussen: volwassen zetten, overtuigend positioneel spel, logische plannen, koelbloedig afmaken. Maar zo nu en dan kleine blunderfestijntjes of veel geluk. Afwisselend dus, maar de balans sloeg gelukkig vaak de juiste kant op.
Raghav hield aan zijn zes punten zelfs een beker over, en Alex en Imre eindigden met vijf uit negen op een gedeelde twaalfde plek (van Nederland!).
Dan nu natuurlijk de vraag: hoe hebben onze drie spelers dat voor elkaar gekregen? Onze fanatieke trainers keken lustig mee vanuit huis, dus daar kan ik wel wat over vertellen 😉
Workshop tactiekjes en trucjes met Raghav!
Vuurwerk
De eerste partij begon meteen met behoorlijk vuurwerk. Raghav had zwart en bleef na de opening met een pion minder achter. Alleen: wit was vergeten te rokeren en dat opent gegarandeerd een doos aan trucjes. Nu bedacht Raghav de zet 25. … – Td4!
En het paard staat zowaar ingesloten! Vluchten naar 26. Pb2 werkt niet, vanwege een prachtige combinatie: 26. … – Te8+ 27. Kf1 – Txd1+ 28. Pxd1 – Ld3+ en er volgt opeens mat achter de paaltjes…
In de partij werd 26. Pe5 afgestraft door Raghav met een dubbele aanval: 26. … – Te4+.
In de tweede partij won Raghav met wit door een ander bekeken insluitactie. Die had hij net voorbereid met a4 en nu volgt b4. Een erg bekend patroontje, dus daar moet je altijd voor op de hoede zijn!
Twee dompers
De partijen van Raghav zitten boordevol leuke combinaties en spannende wendingen. Zeker het kijken waard, maar ik kan ze niet allemaal opsommen! In de derde ronde verzon hij een mooie rooklift en na een geslaagde koningsjacht zette hij midden op het bord mat met een pionzet.
Helaas eindigde de dag in mineur, toen hij van een sterk spelende Boyd verloor.
En op de tweede dag moest hij meteen een tweede bittere pil slikken. Tegenstander Hrdya zette de stukken uitstekend neer en daarna miste Raghav het tactische gevaar. Dromen van een flinke stunt op het NK-E zat er dus even niet meer in.
Openingsgeweld
Gelukkig kon hij toen een aardige openingstrucje van stal halen in ronde zeven. Dat verliep erg goed, dus in ronde negen probeerde hij dat nog een keertje (zie rechts)! Zoek de verschillen 😉
Bij de eerste spotten we een mat-in-één, bij de tweede komt hij nog aardig in de problemen na een mooi gevonden tegenoffer. En kijk eens hoe veel tijd op zijn klok nog, ondanks al dit geweld – ze beginnen met 25 minuten.
Daarover gesproken, op een NK mag je zeker een flink niveau verwachten, maar het valt op hoe vernuftig de openingsvoorbereidingen in elkaar zitten. Het lijkt steeds belangrijker te worden om al op jonge leeftijd je openingskennis aan te scherpen. Jammer, want je leert er misschien mee winnen, maar niet altijd beter schaken!
En dan is er ook een andere ontwikkeling waar we steeds meer rekening mee moeten houden. Geweldig voor de thuiszitters om zo het hele toernooi online te kunnen volgen, maar de tegenstanders kijken even goed mee! En zo wordt het erg verleidelijk om tijd te gaan besteden aan nóg meer openingsvoorbereiding – in plaats van keiharde puzzels doen.
Aan elkaar gewaagd
Tot zover het intermezzo, nu naar de achtste ronde van Raghav, want daar stond een klassiekertje voor ons klaar! Het is een prille maar volwaardige tweestrijd, tegen Akshaj. Ze hebben al flink wat partijen erop zitten onderling. Op het PK-E verliep dat nog in Raghavs voordeel, maar zo makkelijk is dat niet.
De partij leek af te stevenen op een recht-toe-recht-aan gevecht met twee koningen aan de andere kant gerokeerd. Maar Raghav dacht daaraan te ontkomen door óók lang te rokeren. Niet de wijste beslissing want het ontbrak aan verdedigende pionnen, maar hij pakte het wonderbaarlijk goed op. Ze kwamen in de volgende stelling terecht:
Raghav had nu gelukkig wél wat verdedigende pionnen gevonden. Van de andere kleur, maar werkt even goed hoor. Alleen besloot hij hier de afwikkeling in te gaan. Alhoewel waarschijnlijk het meest ‘correct’, levert het vooral een mindere stelling op zonder veel tegenkansen. Dan kan je net zo goed wat risico nemen!
Bijvoorbeeld met 29. Dh3+? Misschien lukt het om een h-pion af te snoepen, en daarna meteen door te stoten naar de andere kant met verraderlijke matbeelden. Kan natuurlijk niet goed zijn, want zwart kan zo even hard doorkomen op de h-lijn. Maar soms geldt in het schaken ook: nooit geschoten is altijd mis.
Een lesje voor kansen gaan dus! Leerzaam, en daar gaat Raghav flink van groeien.
Nummer 7!
Die negende ronde wist hij naar zich toe te trekken met erg goede eindspeltechniek. En dat betekent dat hij als 8-jarige zevende van Nederland is geworden t/m 10 jaar. Hij kreeg er een beker voor!
Alleen, Raghav had uiteindelijk op meer gehoopt. Hij zal er vast mee zitten dat hij niet hoger eindigde. Dat tekent een topspeler natuurlijk, maar hij hóéft gelukkig nog niet. Nog twee edities van het NK-E staan voor hem in verschiet, per slot van rekening! En daarin gaat hij een stuk sterker terugkomen…
alles of niets met Imre!
VAS’ers onder elkaar
Imre en Alex waren vroeg in de ochtend helemaal naar Tilburg afgerezen, om vervolgens meteen de eerste partij tegen elkaar te moeten! Dat zijn ze natuurlijk wel gewend. Toch altijd heel spannende partijen, want ze zijn behoorlijk gewaagd aan elkaar.
Ook nu ontvouwde zich een gelijkwaardige strijd. Schaken met plannetjes, verstandige zetten, strategische ideeën: chapeau! Imre bracht wat schade toe aan de pionnenstelling van Alex. Hij kwam terug door zijn paarden mooi de stelling in te manoeuvreren. Maar kennelijk stonden die iets te kwetsbaar, en moest hij eentje opgeven. De koning van Imre bleef wat kwetsbaar, maar hij wist ‘t met een zijden draadje bij elkaar te houden. Zo sleepte Imre zijn eerste punt binnen!
Gebakken Lever
De lessen van Allaert leven overduidelijk nog voort op het NK-E. De opening to-go voor Imre was niets minder dan de Gebakken Lever aanval! Het paradepaardje van de schaaktrainer van de Pinksterbloem, bij wie Imre de eerste schaakstappen zette.
Soms leverde dat mooie successen op, maar (zoals eerder beschreven): sommige tegenstanders waren tot de tanden toe bewapent. Bijvoorbeeld in ronde 3, tegen de latere kampioen, en in ronde 5 kwam de beslissing zo behoorlijk vroeg in de partij. Jammer, maar op dit niveau moet Imre toch even de scherpere lijnen nader gaan bekijken.
En in ronde 2 gold een ander welbekend adagium van Allaert. Wat doe je met een gepend stuk? Aanvallen!
Het bracht de tegenstander zo onder druk dat Imre daarmee een stuk won (alhoewel het waarschijnlijk te verdedigen viel in dit geval). Daarna maakte hij het netjes af.
In ronde 4 speelde Imre een ingewikkelde partij. De tegenstander kwam op de zevende rij fataal binnen, maar het had een ver vooruitziende blik gevergd om dat te voorkomen.
Topzet in het eindspel
Het was nu zaak om puntjes binnen te slepen, want hij stond op 2 uit 5 en Imre komt voor meer dan dat. In ronde 6 moest hij ongelooflijk diep gaan daarvoor. Het leek op een rustig winstje af te stevenen, maar toen verscheen de volgende situatie op het bord:
Het paard van Imre staat hartstikke gevangen! Het kan alleen tussen g1, h3 en g5 pendelen. De koning valt ‘m altijd aan via f2, g3 of f4. Plotseling staat een bloedstollend eindspel in het verschiet… Lukt het om alsnog zo’n pionnetje aan de overkant te krijgen?
Het lijkt alsof wit nu de opmars gestuit heeft. Maar Imre ging nu denktank in… en kwam terug met de geniale zet 61. … – Ke5!
Ik vind ‘m echt heel knap gevonden, want dat betekent de opoffering van zo’n waardevol pionnetje. Imre heeft ongelooflijk goed gerekend, want het werkt gewoon! Voor wie het niet gelooft, hier is de partij te vinden – kijk onder ronde 6, bord 14.
Ook gewoon een heel leerzaam moment: het laat zien hoe complex zulke eindspellen zijn. Uit het niets kan je winnen! Heel belangrijk om in partijen zulke eindspellen alles behalve laconiek uit te spelen en vooral uitgebreid de tijd te nemen…
Positieve eindnoot
Voor Imre verloopt zo’n toernooi wel nog wisselvallig: van geniaal naar een ronde later knullig stukkenverlies. Net nadat hij een interessant offer had gebracht in die partij!
Gelukkig kwam hij volop terug. Met een verdiend (maar toegegeven: smerig) aftrekaanval in ronde 8 en door superieur eindspeltechniek in ronde 9.
Zijn totaal komt uit op vijf uit negen. Dat is een resultaat waarmee je kan thuiskomen hoor, tegen de nationale top!
Maar hij heeft nog wel iets om aan te werken. In elke partij hield hij ruim tien minuten denktijd over. Dat betekent tien minuten om blunders te voorkomen, of positiever gezien: te speuren naar kansen.
Verder zit zijn kennis over tactiekjes prima op orde. Maar de patronen moeten er echt nog ingeslepen worden, zodat hij nooit meer een missertje hoeft te maken. Zoiets kan je goed trainen met bijvoorbeeld een Puzzle Storm of Puzzle Rush op internet. Onder tijdsdruk zoveel mogelijk (vrij makkelijke) tactiekjes spotten.
Als afsluiting, omdat het leuk is: hoe won Imre hieronder materiaal?
Antwoord: met 32. Lxf7+ – Txf7 33. Txc1 🙂
Veerkracht trainen met Alex
Activiteit
Voor de eerste partij van Alex kunnen we even terugkijken onder Imre’s kopje. Alex’ verlies leidde helaas tot een bye in ronde twee! Gratis puntje dan wel, maar liever schaak je erop los…
De rest kwam hem dus niet zomaar aanvliegen, en toch wist hij behoorlijk wat voor elkaar te krijgen. In ronde 3 leek de partij niet zijn kant op te vallen, maar met twee lopers minder bleef hij stug doorgaan. En terecht, want één voor één raapte hij de stukken op. Veerkracht heet dat!
En dan ronde 4… Nogmaals een stuk achter, maar dat deerde hem niet. Zoeken naar actief spel, stukken richting de koning, er vol voor gaan! Geweldig strategisch inzicht toonde hij, en bereikte uiteindelijke de volgende stelling met wit:
Zo zie je maar: een stuk achter, maar dat doet er helemaal niet toe! De stukken van de tegenstander staan maar een beetje naar de c4-pion te kijken ofzo. Er valt vrijwel niets doen aan de binnenkomst van de witte dame en daarna is het over.
Nu volgde na 34. … – f6 mat in twee via 35. Df5+.
Omringd door toppertjes
In de laatste ronde van de eerste dag moest Alex tegen Matthieu. Dat is een bekende; hij speelt bij Caïssa en kwam via een vrijplaats binnen vanwege zijn hoge rating (ELO 1158). Maar Alex raakte daar niet van onder de indruk!
Hij plaatste zijn dame al vroeg in de aanval en ging ermee op avontuur. Laten we het beslissende moment in puzzelvorm bekijken: zwart aan zet en de beste zet!
Met 12. … – Dc1+ plaatst Alex een aardige röntgenaanval. Maar na 13. Ke2 kiest hij voor een ander vervolg: de dubbele aanval via 13. … – Dxb2. Een prima keuze, zo blijft de dame goed in het spel.
Het gevolg: hij laat Matthieu gewoon kansloos achter. Een overtuigende stunt!
Overigens, in totaal speelden acht spelers mee uit onze regionale bond, de SGA. Een ongekend aantal, zeker als we het volgende statistiekje meewegen: allemaal bij de bovenste helft (van de 45 spelers) geëindigd! Een talentje als Saffran, die bij het PK-E nét naast de buit greep, had hier dus ook prima kunnen vertoeven.
In ieder geval mooi meegenomen voor de volgende generatie: er zullen genoeg kwalificatieplekken beschikbaar blijven. En voor nu betekent het dat je in en rondom Amsterdam gewoon erg gezonde concurrentie hebt, leuk om te merken!
Hoe het de andere SGA’ers verging, valt natuurlijk ook te lezen: http://www.sgaschaken.nl/nk-e-topprestaties-van-de-sga-jongens-en-goud-voor-anika/
Een zware dag in het verschiet?
Terug naar Alex, we zitten nu bij dag twee! In ronde 6 verloor ook hij van Boyd, geen schande. Maar ronde 7 had in gelijkspel mogen eindigen. Evenwaardig pionneneindspel op het bord, maar dan is het cruciaal om oppositie te houden op de koning van de tegenstander. Nu speelde Alex te vlug en vergat slimme zetten te spelen om dat vol te houden. Prompt zat hij met een gigantisch probleem.
Maar ja, het blijkt ook dat we naar een jeugdtoernooi kijken. Een boeiend statistiekje: van onze spelers eindigde uiteindelijk niemand met een remise op zak!
De pech werd alleen maar erger helaas. In ronde 8 overkwam Alex het volgende:
Aha: die ene truc om de loper in te sluiten, die kwamen we al eerder tegen! Alex gaat daar vanaf nu erg goed op letten natuurlijk… Maar nu speelde hij het onnodige Pf3.
Interessant voor de analyse is de zet 16. Pxf7. En dan niet met de bedoeling om meteen Lxf7 erachteraan te gooien – dat is in principe niet sterk. Maar juist de penning vasthouden en uitbuiten. De toren op de f-lijn doet ook behoorlijk mee, dus probeer dan eens e5 om een aanval op gepend stuk te dreigen! Maar het wordt erg ingewikkeld en onduidelijk, vooral een idee om op te malen…
Die veerkracht weer!
Gelukkig kon Alex met opgeheven hoofd het toneel verlaten. De laatste partij won hij. Hoe weet ik niet, het digibord vond al dat z’n werkdag erop zat.
Maar wat betekent dat: ook voor hem een vijf uit negen score. Wél een vijf met een plusje erachter. Zijn TPR (toernooiprestatierating) ligt op 1055. Dat is uitstekend, ver boven zijn huidige ELO 719. Hij had dus zware tegenstand, en speelde daar gewoon goed tegen. Een mooie ratingstijging staat voor hem in het verschiet, leuk meegenomen dus 🙂
En hij bouwt ook een bak ervaring op voor het NK-F wat voor hem in aantocht is. Gaat hij daar ook stunten? Met zo’n TPR is hij ronduit één van de favorieten…
Slotwoord
Top om zo’n sterke generatie aan het werk te zien, en wat een geluk hebben we dat dit VAS-spelers zijn… Zulke resultaten horen bij een toplichting. En onderdeel zijn van zo’n toplichting, betekent dat je alleen maar sterker gaat worden – dat reikt verder dan deze drie!
Het gaat natuurlijk niet lukken om van alle kampioenschappen zulke uitgebreide verslagen te schrijven… Maar zo komen we met plezier het Paasweekend door 🙂 En intussen is het heel leerzaam om te zien hoe het eraan toegaat op het hoogste podium.
En bedankt aan Ivo en Bas voor hun opvallendheden!
Tot slot, voor de fanatieke volgers, alle toernooiuitslagen en eindstand zijn hier terug te vinden: https://chess-results.com/tnr628121.aspx?lan=17&art=1&rd=9&fed=NED
En alle partijen hier: https://view.livechesscloud.com/#10ac3f2e-ab72-42ac-87a2-21847a5c647a
Tekst: Samuel Cohn
Foto’s: Khoi Ho & Vilas Pathak