VAS E1 LANDSKAMPIOEN!

Zaterdag was de Finale van de Meesterklasse E, met de beste clubteams t/m 10 jaar. Raghav, Imre, Alex en Saffran hebben heerlijk lopen schaken en nu zijn ze samen de beste van Nederland! De eerste keer ooit dat VAS de Meesterklasse E wint, en onze vijfde landstitel in totaal. Heel speciaal dus, dit maak je niet vaak mee. Hier kunnen we ongelooflijk trots op zijn!
Na de overtuigende Halve Finale wisten we dat het erin zou zitten. Maar het waarmaken? Het bleef een underdog team, want op bord 1 zit een achtjarige en in de SGA werden ze niet eens de kampioen. Daarmee het ESV-team uit Eindhoven (met gemiddeld 200 ratingpunten meer) overtreffen? In een zinderend slot viel alles nét goed…

Het kampioensrecept

Voor deze geweldige prestatie kunnen we twee ingrediënten aanwijzen: een bord 1 speler die de kanonnen kan tegenhouden en een staartspeler die de bordpunten binnenhengelt.
Raghav was in absolute topvorm. Op bord 1 speelt hij tegen de top van Nederland en in de Finale wist-ie ze allemaal te verslaan. Een TPR (toernooiprestatierating) van in de 1643 levert dat op…
En het binnenhengelen van de bordpunten was goed uitbesteed aan Saffran. Op bord 4 bleef hij maar winnen. Tot zijn grote vreugde leidde dat tot de topscoordersbeker. Inclusief de Halve Finale behaalde hij 14 uit 14 punten. Wat een ongekende winstreeks!

En wat vervolgens cruciaal is: de matchpunten over de streep trekken. Imre en Alex wisselden dat netjes af. Ze kenden allebei geen absolute topdag – dat hoeft ook niet elke keer! -, maar wisten dat zo in de resultaten perfect te verbergen! Slim gedaan, soms moet het ook een beetje mee zitten om kampioen te worden.

De zinderende ontknoping

Dan nu tijd voor de thriller bij de laatste speelronde. Een situatieschets: VAS E1 speelde 2-2 tegen topfavoriet ESV in ronde 4 (een mooie verrassing!), en ze stonden nog altijd op evenveel matchpunten. Maar ESV bleef maar een bordpunt voor staan. De top twee konden we niet meer mislopen, maar onze spelertjes dachten alleen maar aan die grootse wisselbeker. Er waren twee mogelijkheden in de slotronde: VAS wint met 4-0 en ESV met 2,5-1,5 of ESV verspilt een matchpunt met een (toch vrij onwaarschijnlijke) 2-2 score.

We mochten tegen de E’tjes van Zukertort, en die zijn echt niet mis. Toch wonnen Saffran en Raghav vrij vlot hun partij. Saffran kwam een nette pion voor en wist het eindspel soepel naar een goed einde te brengen. Knap hoor: normaal gesproken is het toch altijd ergens zweten voor de toeschouwer, maar bij Saffran kan je vertrouwen hebben. En Raghav vertoonde een waar spektakelstuk tegen de sterke Aashray. Hij vond heerlijke zetten en overrompelde hem compleet, tactisch geen speld tussen te krijgen. Genieten als Raghav in vorm is.
Intussen bij ESV wist hun vierdebordspeler het niet te bolwerken, hun eerste verlies. Maar de rest van het team zag er nog ongelooflijk gezond uit…
Bij Imre ook gelukkig. Ergens won hij een loper, maar zijn tegenstander kon vervelende dingen gaan proberen met actieve torens. Nog lang niet uit, en Imre moest messcherp blijven. Bij Alex op het derde bord was het alleen niet meer goed. Hij probeerde nog actief spel te maken, maar zag langzaam zijn stukken van het bord verdwijnen. Het 4-0 plan kon definitief overboord. En toen gingen de blikken langzaamaan steeds meer richting de borden van ESV, zou daar een wonder kunnen plaatsvinden?

Evan Los heet de eerstebordspeler van Voorschoten, en die naam mag in onze geschiedenisboeken gegrift staan. Hij strafte de fout van Freek genadeloos af. Aftrekaanval en foetsie dame.
Dat ging al snel rond en Saffran fluisterde in Imre’s oor dat remise genoeg zou zijn. Dat zou de twee matchpunten over de streep trekken en daarna is het hopen op het beste. Imre stond dus een stuk voor, maar offerde zijn kansen op voor het team. Onze geweldenaar bood remise aan… maar de Zukertorter weigerde. Hij wist dondersgoed dat zijn team zou verliezen dan.
Imre kon de spanning niet meer houden en een paar zetten later sméékte hij voor de remise. En nu… de handen werden geschud: yes!

En toen ging iedereen staan rond het eerste bord van Voorschoten-ESV. De laatste partij in de zaal van de laatste ronde. De stukken werden onvermijdelijk geruild, maar een vervelend paard loerde op trucjes. Wat maakte Evan het koelbloedig af: een succesvol promotieplan en toen kon het niet meer misgaan. Mat. En: KAMPIOENEN!!!

Hulde!

Dit kampioenschap was overigens al voorspeld, op 20 september 2021. Heerlijk dat het mocht uitkomen:

Gouden toekomst voor de Zwarte Veulens: VAS E1 SGA-kampioen

Een topprestatie van onze jongens, en ook een behoorlijke verrassing op papier. Wat waren ze blij bij de prijsuitreiking!
Edgar doet het ook altijd uitstekend als teamleider: bemoedigend, troostend en bovenal fanatiek. Hij hamerde erop dat ze in de laatste rondes alleen op hun eigen partij moesten letten. Wat de concurrentie doet, daar heb je geen invloed op. Je moet zelf het beste schaak laten zien. En daarna komt het vanzelf.

We zijn evengoed enorm veel dank aan Voorschoten verschuldigd, die zichzelf zo overigens ook verdiend beloonde met de derde plek. Ook aan Zukertort, die met het remiseaanbod precies wisten wat er op het spel stond. En natuurlijk aan de toernooileiding, die alles in uitstekende banen leidde en goed streng was voor de toeschouwers.

Hier zijn alle uitslagen en eindstanden te vinden van de Meesterklasse E: https://knsb.netstand.nl/rounds/view/2752

Gouden tijden

Tot slot een beschouwing.

De tijd lijkt rijp dat VAS het stokje gaat overnemen als beste jeugdclub van Nederland. ESV en KC Chesscool domineerde het veld de afgelopen paar jaar, maar laat dit een kantelpunt zijn. Bijzonder om mee te maken en te volgen de komende tijd!
De D/C/A moeten nog hun laatste speelronde afwerken, maar met de huidige standen staat VAS in alle vier de landelijke competities gemiddeld op plek 4½ – daar kan geen andere club aan tippen. En gezien VAS E1 de jongste schakers bevat, kunnen we – hopelijk – nog een tijd genieten van hun talent 🙂

Maar goed, nu zijn we misschien naast onze schoenen aan het lopen. Het komt allemaal zeker niet vanzelf – alle spelers zullen goed moeten blijven werken aan hun schaken. Gemakzucht, nonchalant of vanzelfsprekendheid: zo’n houding mag er nooit in komen.
Ook belangrijk om te benoemen: het grote schaaksucces komt altijd in golven en daar is een reden voor. Je trekt je altijd op aan elkaar. Een interne competitie bij VAS die uitdaging biedt, maar ook veel spelers van jouw niveau: dan kan je snel doorgroeien. Iedereen prikkelt elkaar, en ziet hoe het kan. Voor zo’n fanatiek klimaat is echt iedereen nodig, al onze jeugdleden. En natuurlijk ook de geweldige groep vrijwilligers: trainers en betrokken schaakouders die zich voor van alles inzetten. Elke VAS’er – ook de schakers die niet in een landelijk team uitkomen – is nu boven zichzelf aan het uitstijgen, maar dat komt niet door jezelf.

Tekst: Samuel Cohn
Foto’s: Khoi Ho en Vilas Pathak