Het jaarlijkse toernooi in Wijk aan Zee wordt ook wel een ‘bedevaartsoord voor schakers’ genoemd. Een ‘schaakwalhalla’. En ‘Wimbledon’. De metaforen vliegen om je oren. Voor VAS’ers een mooi podium om zich te laten zien, zo deden ze het!

Op de foto

Het leuke aan Wijk aan Zee is dat al die topschakers gewoon over straat lopen. Ons jeugdspelertje Sami stond klaar voor de handtekeningen…

Toernooibeesten

Bij toernooien komt er iets naar boven in Sierk. Hij laat resultaten zien waar je van gaat watertanden. Met Marc aanwezig als aanmoediger, is dat ook wel verklaarbaar. Een gedeeld tweede plek is wat hij eruit sleepte.

Filip was zo goed dat hij de laatste ronde maar skipte. Gelukkig maar, want het is vast dankzij zijn geschreeuw op de tribune dat Ajax er nog een 2-1 uit perste tegen Feyenoord. Hijzelf won gewoon zijn groep (gedeeld) – twee vingers in de neus.

Voor jeugdspeler Dhanesh was dit toernooi wennen, zo dicht op elkaar gepakt allemaal. Je wapenen tegen afleidingen is een belangrijke vaardigheid in het schaken.
Halverwege het toernooi kwam Dhanesh er dan eindelijk achter waar zijn vader Amresh schaakte. Hun resultaten gingen lang ongeveer gelijk op, totdat Dhanesh toch nog lekker loskwam op het eind.

Emiliën kwam aardig mee in zijn groep. Zijn nieuwe rating is geen schijn. Maar lekker stunten gebeurde maar niet. Wel kwam hij elke dag op tijd, heel knap van ‘m.

Uppercuts

Stacey groeit gestaag door. Dat kan ook niet anders, ze is zo’n trouwe clubavondbezoeker. Met 4 uit 8 hier heeft ze een mooi toernooi achter de rug.

Ondergetekende stond op een gegeven moment op 1 uit 7. Ik kon iedereen die bij me kwam klagen over hun ‘waardeloze’ spel dit toernooi, ‘weggegeven’ stellingen en ‘ik wil niet over de stand praten’ wel op hun bek slaan. Die hadden dan allemaal 3,5 uit 7 ofzo.
Ik maakte zo goed als geen enkele echte duidelijke fout. Maar het was pas in de laatste ronde dat mijn tegenstander dat wél eindelijk deed. Een volledig punt, het werd tijd. Toch blijft mijn absolute hoogtepunt een remise. Op zet 16 wilde ik driemaal dezelfde stelling claimen, maar m’n tegenstander geloofde dat niet. Dit is nou genieten: partij naspelen met een arbiter erbij, en uitleggen hoe de schaakregels nou eigenlijk in elkaar zitten tegen een 2000-speler.
Tegelijkertijd vlogen vanuit de tweede klasse de verhalen om m’n oren, over blunders om de zoveel zetten. Ik fantaseerde verder over linkse hoeken en leverstoten.

William beleefde gelukkig ook één hoogtepunt en die zie je in de foto van de omslag. Verder werd hij halverwege een beetje ziek. En hij speelde ergens ook wel een mooi partijtje volgens mij. Het is vooral zo jammer dat hij zo weinig huilt tegenwoordig, na al die verliespartijen. Emotie, dat willen we!

Overigens, voor onze andere jeugdspeler Edward is de wereldkampioen tegenkomen de normaalste zaak van de wereld. Hij had ‘m ook al opgehaald bij Schiphol. Daar stond-ie dan, met een boordje ‘Gukesh’ erop.

De jonkies zijn de baas

Take speelde gelijk tegen een 11-jarige en daarmee is alles over zijn toernooi wel gezegd. Desondanks behaalde hij toch de verdienstelijke gedeeld derde plek.

Raghav was ongelooflijk sterk dit toernooi. Hij begon onfeilbaar. Totdat hij opeens ziekig werd… Hij moest een dagje overslaan en dat bleek fataal. Want die tegenstander bleek zo een half puntje voor te komen.
De tweede plek hier, met 6,5 uit 8, is desalniettemin superknap. Niemand heeft van Raghav gewonnen.

Shashank was vast en zeker één van de allerjongste deelnemers. Niet eens tien jaar oud volgens mij. En toch al de volledige tienkampen. In de kelderklasse kwam hij weg met een mooie prijs: de derde plek met 6 uit 9.

Ze kunnen het nog steeds

Hans speelde behoudend op de winst. Remises nam hij gretig aan waar nodig. En dat leverde hem de nette derde plek op!

Remy en Jos deden en vierkamp, hoorde ik in de bestuurskamertjes. Met 2,5 uit 3 wint Remy zijn groep! Dat kan Jos niet zeggen, hij voltooide de lange rokade tegen mede-VAS’er Tex. Maar goed ook, want Tex vindt het kennelijk niet leuk om te verliezen.

Ben heeft het schaken nog lang niet verleerd. Hij schaakt zichzelf naar 5,5 uit 9 en een trotste tweede plek!

Ed moest genoegen nemen met een 50% score in zijn groep.

Joop nam een bloedvorm mee naar de kust. Het vierkampje was een prooi voor hem, met 2,5 uit 3. Gefeliciteerd!

 

Dit schrijfsel is vast niet volledig, maar geschreven vanuit wat ik heb meegekregen. Toevoegingen zijn welkom!

Tekst: Samuel Cohn