Als teamcaptain is je belangrijkste taak het beantwoorden van vragen van je spelers. Het liefst goede antwoorden, maar bij gebrek daaraan moet je je fantasie gebruiken. Schakers hebben behoefte aan duidelijkheid.
Kan ik ergens gratis parkeren? Rijden de treinen morgen? Is het goed als ik morgenochtend laat weten of ik meedoe? Mag ik remise nemen? Kan jij op mijn kinderen passen? Is er leven na de dood?
Tot op heden manoeuvreerde de captain zich met wisselend succes door de vragen heen, maar in aanloop naar de wedstrijd tegen Paul Keres was er onzekerheid. Die onzekerheid begon met een uitspraak van Tex na afloop van de nederlaag van VAS 1 tegen het team van Wokke-Vastgoed-Automach Schaap-Er-Is-Nog-Plek-Voor-10 Sponsoren-In-Onze-Naam-Club-1.
“Ik heb een goed gevoel over de wedstrijd tegen Paul Keres”: waren zijn woorden. Was het grootspraak? Dat lijkt onwaarschijnlijk na een nederlaag. Was het een peptalk? Wellicht, al leek het oprecht. Of heeft Tex voorspellende gaven? Het waren de vragen die door het hoofd van de teamcaptain heen spookten toen de klokken aangingen voor de cruciale wedstrijd tegen de bezoekers uit Utrecht.
Andere vragen waren; Weet Hilke het krijgen van een baby een beetje goed te plannen? Is Ramon op tijd hersteld van het griepvirus dat het leven van teamcaptains teistert? En heb ik het gas thuis aan laten staan?
De gemoedsrust werd al snel beter door Rafael. Die bracht heel snel een prettig eindspel op het bord nadat beide spelers na de theorie een onnauwkeurigheid waren begaan. De vakkundigheid waarmee hij het af maakte was indrukwekkend. 1-0. Een hele fijne start!
Tex had een veelbelovende stelling waarin hij met de witte stukken controle leek te hebben.
Hilke had de bevalling goed gepland en was 4 dagen eerder vader geworden. Met een fatsoenlijk slaaptekort begon de partij traditiegetrouw met het opbouwen van een flinke tijdsachterstand. Fijn om te weten dat sommige dingen niet veranderen. Job leek gestaag steeds meer onder druk te staan.
Marc had met zwart vanuit de opening met strak spel een prima stelling bemachtigd. Normaal betekent dat bij hem ook een puntje. Een onnauwkeurigheid kostte hem een deel van zijn voordeel, maar belangrijker nog, het kostte hem het vertrouwen waarmee hij tot dan toe gespeeld had.
Anton had het grootste gedeelte van de partij controle maar hij vertrouwde het klaarblijkelijk toch niet helemaal want hij kwam remise met zijn tegenstander, oud VAS-lid Branco Titus. 1,5 – 0,5
De niet helemaal fitte Ramon had een goede stelling maar hij maakte zich wel zorgen. Niet zozeer om de stelling maar om de spelende kinderen rond zijn auto geparkeerd op het speelplein. Bij Daan, de kersverse kopman, stond een scherpe stelling op het bord. Dan weet je dat hij zich als een vis in het water voelt.
Marcos speelde tegen de oude nestor van Paul Keres, de heer van der Spek. In een stelling waarin wit enkel met zeer actief spel het initiatief kon pakken maakte Marcos zich nog niet zoveel zorgen. Oudere spelers zijn namelijk meestal terughoudend in het creëren van complicaties. Zo niet van der Spek. ‘Grandpa was crazy, he completely blew me up’ : zei Marcos na afloop met gevoel voor humor en vol bewondering voor het spel van zijn tegenstander. Met indrukwekkend krachtspel wist van der Spek de partij naar zich toe te trekken. 1,5-1,5
In het laatste uur ging het snel. Marc verloor na een serie van 3 slechte zetten na een partij die hij zo overtuigend was begonnen 1,5 – 2,5. Hilke had zijn tijd goed besteed en wist met een hele strakke partij zijn ongeslagen status als vader te behouden ( 1 partij , 1 overwinning). 2,5 – 2,5
Job ging helaas ten onder maar Daan wist in de complicaties echter toe te slaan! 3,5 – 3,5 De man is een machine. Ramon wist de vis op het droge te trekken in een hele indrukwekkende partij 4,5 – 3,5. De auto leek de strijd ook te hebben doorstaan. Zouden we dan echt gaan winnen?
Alleen Sierk en Tex waren nog bezig. Tex had een iets prettigere stelling maar stond voor de keuze om voor herhaling van zetten te gaan. De stelling van Sierk was een ongelooflijke met meerdere dames. In een ideale wereld zou je er een paar uur voor uit trekken en het onderste uit de kan halen. Maar zowel Sierk als Tex wisten gelijk wat te doen. Professioneel werden er 2 remises genoteerd en de winst was binnen! Dat is teamspirit!
Een super belangrijke overwinning en het antwoord op een belangrijke vraag. Tex heeft voorspellende gaven! Het is fijn om zo iemand in je team te hebben.
Ik maak nu alleen wel een beetje zorgen. Een paar weken eerder tijdens het eten heeft Tex zorgen voor een kernoorlog had uitgesproken. Ik graaf voor de zekerheid vast een schuilkelder in mijn tuin. En om de volgende vragen van teamgenoten te beantwoorden; ja er is plek voor jullie en ja er is een schaakbord!
in English
As a team captain your main job is to answer questions from your players. Preferably good answers, but if not available, you have to use your imagination. Chess players need clarity.
Can I park somewhere for free? Will the trains run tomorrow? Is it okay if I let you know tomorrow morning if I’m playing? Can I take a draw? Can you watch my children? Is there life after death?
The captain has maneuvered through the questions with varying degrees of success, but in the run-up to the match against Paul Keres there was uncertainty. That uncertainty started with a statement by Tex after the defeat of VAS 1 against the Wokke-Vastgoed-Automach Schaap-There-Is-Still-Place-For-10 Sponsors-In-Our-Name-Club-1 team.
“I have a good feeling about the match against Paul Keres”: were his words. Was it boasting? That seemed unlikely after a defeat. Was it a pep talk? Perhaps, although it seemed sincere. Or does Tex have predictive powers? These were the questions running through the team captain’s mind when the clocks rang for the crucial match against the visitors from Utrecht.
Other questions were; Does Hilke know how to plan having a baby well? Has Ramon recovered in time from the flu virus that plagues the lives of team captains? And did I leave the gas on?
Rafael’s peace of mind soon improved. He quickly brought a pleasant endgame to the board after both players had made an inaccuracy after the theory. The skill with which he finished it was impressive. 1-0. A very nice start!
Tex had a promising position in which he seemed to have control with the white pieces.
Hilke had planned the birth well and had become a father 4 days earlier. With a serious lack of sleep, the party traditionally started building up a significant time deficit. Nice to know that some things don’t change. Job seemed to be under increasing pressure.
Marc had gained an excellent position with black from the opening with tight play. Normally that also means a point for him. An inaccuracy cost him some of his advantage, but more importantly, it cost him the confidence he had played with up to that point.
Anton had control for most of the game, but he apparently did not fully trust it because he reached a draw with his opponent, former VAS member Branco Titus. 1.5 – 0.5
Ramon, who was not completely fit, had a good position, but he was worried. Not so much about the position on the board but about the children playing around his car parked on the playground. Daan, the brand new leader, had a sharp position on the board. Then you know that he feels like a fish in water.
Marcos played against Paul Keres’ old nestor, Mr van der Spek. In a position in which White could only take the initiative with very active play, Marcos was not so concerned. Older players are usually reluctant to create complications. Not so van der Spek. ‘Grandpa was crazy, he completely blew me up’: Marcos said afterwards with a sense of humor and with full of admiration for his opponent’s game. Van der Spek managed to win the match with impressive power play. 1.5-1.5
Things went quickly in the last hour. Marc lost after a series of 3 bad moves after a game he had started so convincingly 1.5 – 2.5. Hilke had spent his time well and managed to maintain his undefeated status as a father with a very tight match (1 match, 1 victory). 2.5 – 2.5
Job unfortunately perished, but Daan managed to take advantage of the complications! 3.5 – 3.5 The man is a machine. Ramon managed to pull the fish onto dry land in a very impressive game 4.5 – 3.5. The car also seemed to have survived the battle. Would we really win?
Only Sierk and Tex were still busy. Tex had a slightly more pleasant position, but was faced with the choice of repeating moves. Sierk’s position was an incredible one with several queens. In an ideal world you would spend a few hours and get the most out of it. But both Sierk and Tex immediately knew what to do. Professionally, 2 draws were recorded and the win was won!
A super important victory and the answer to an important question. Tex has predictive gifts! It’s nice to have someone like that on your team.
I’m just a little worried now. A few weeks earlier during dinner, Tex had expressed concerns about an upcoming nuclear war. I’ll dig a bunker in my garden just to be on the safe side. And to answer the following questions from teammates; yes there is room for you and yes there is a chess board!