Nadat het tweede SGA-team in de eerste ronde knap had gewonnen van VAS 1 en in de tweede ronde de winst had laten liggen tegen een sterk opgekomen ENPS ging men vol vertrouwen de wedstrijd tegen de Raadsheer in. Dat vertrouwen werd al vrij snel beschaamd door fouten, ongelukjes, sterk opererende tegenstanders en bedroevend spel van onze kant.
De onvermijdelijke nederlaag die volgde was dan ook volkomen terecht en had zelfs hoger kunnen uitpakken. Het liefst zou je de gebeurtenissen die plaats hebben gevonden verzwijgen maar Niels eist tegenwoordig dat er verslagen worden geproduceerd van alle prestaties en wie durft een verzoek van Niels in de wind te slaan?
Het wordt dus een kort en bondig verslag dat u heus geen twee keer hoeft te lezen.
We beginnen met de partij van Charles. Charles bewoog als altijd zijn stukken rustig naar de zwarte velden waarna zijn overwicht langzaam groeide. Dat resulteerde in pionwinst en de zwartspeler had daar geen enkele compensatie voor. Toen de tegenstander een wat curieuze manoeuvre met zijn dame uitvoerde moet Charles in paniek geraakt zijn want even later stond hij een stuk achter en kon hij opgeven.
Dat soort zaken gebeurt eens in de zoveel tijd tot op hoge leeftijd en hopelijk gebeurt het Charles de rest van het seizoen niet meer.
Veel slechter nog dan Charles deed Joris het. Bij navraag de slechtste partij die Joris speelde sinds hij 11 was geworden. De tegenstander kreeg niet eens de kans om iets verkeerds te doen en won zonder enig probleem.
Op bord 6 zat Ticho en het is nog niet echt zijn seizoen. Zijn openingsopzet resulteerde in een verloren stelling waar hij een hel slecht eindspel van wist te maken. Uiteindelijk wist onze man een halfje binnen te halen op zijn tandvlees.
Ook Milan had bijna 200 elo meer maar wist desondanks flink in de problemen te komen. In de tijdnoodfase bewoog hij evenwel handiger dan zijn tegenstander waardoor we toch nog een overwinning wisten te halen.
Eline werd direct bij de strot gepakt door haar tegenstander en dit werd niet overleefd. Of er meer in heeft gezeten is niet bekend.
Ook bij vader Jan bracht de opening niet wat er van gehoopt werd en resteerde een moeizame stelling waar gehoopt werd op een halfje. De tegenstander speelde het vrij sterk en uiteindelijk bezweek de witte stelling.
Op bord 1 speelde Jos een solide remise waarbij gevoelsmatig het evenwicht nooit verstoord is geraakt.
De twee sterkste spelers zaten op bord 2 en in die partij hadden beide spelers kansen op meer gemist maar was de remise een mooie afspiegeling. Ed kon er ook wel mee leven.
12 december gaan we in Diemen ons herpakken tegen de oostenToren.
