Op een gure donderdagavond, in de betonnen buik van het Cygnus Gymnasium aan de Wibautstraat, vond de epische schaakclash plaats tussen VAS 1 en Caïssa 1. Een strijd die de annalen van het Amsterdamse schaakleven zou verrijken met verhalen van triomf, tragiek en alles daartussenin.
Voorafgaande Perikelen
De aanloop naar deze wedstrijd was allesbehalve soepel. Diverse teamleden konden niet aanwezig zijn. Onze Leerling Teamleider, had grote moeite om het team compleet te krijgen. Marc, onze verhinderde Canadese dokter, was op doktersdienst. Anton, Onze Rus, was in voorbereiding op de KNSB van twee dagen later. Joris, de zieke thuisblijver, kon de speelzaal niet bereiken en zegde laat af. Waar onze schoolmeester rondhing was volstrekt onduidelijk, hij had wel tijdig afgezegd, een nette man wel. Op het laatste moment werd gelukkig ook Luc nog bereid gevonden om het team te versterken en verschenen we compleet aan de start.
Historische Context
De rivaliteit tussen VAS en Caïssa kent een rijke geschiedenis binnen de SGA. In eerdere ontmoetingen hebben beide teams wisselende successen gekend. De laatste jaren lijkt het team van VAS wat sterker en lijkt er wat vaker te worden gewonnen. We herinneren ons nog Het bloedbad uit 2021 en De krankzinnige kampioenswedstrijd uit 2022 , De laatste confrontatie uit 2024
en de vele andere wedstrijden.
De Filosoof
Onze eigen Filosoof, nam het op tegen ene Felix. In een Nimzo-Indische opening, waarin zwart koos voor rustige zetjes als Dc7 en d5, miste zijn tegenstander volledig het idee van e4. Jos, altijd scherpzinnig, greep zijn kans en kwam geweldig te staan. Het resultaat? Een welverdiende overwinning voor de Filosoof. Jos won!
De Leerling Teamleider
Onze Leerling Teamleider, stond lange tijd ongeveer gelijk. In een poging om de partij toch te gaan winnen begon hij langzaam voortgang te boeken, won hij een pion, normaal gesproken voldoende voor een punt. Helaas, na een onnauwkeurigheid, verdampte zijn voordeel als sneeuw voor de zon. Een half punt voor beide spelers.
De Bohemien
Aran, de Bohemien van het team, speelde een partij die deed denken aan een jazzimprovisatie op een zwoele zomeravond. In slechts 24 zetten veegde hij de vloer aan met zijn tegenstander. Een dag later herhaalde hij dit kunststukje in 25 zetten in een wedstrijd tegen Zukertort. In goeden doen staat er geen maat op Aran. Chappeau!
Mr. Slick
Mr. Slick, dacht even dat hij de dame van zijn tegenstander had gevangen en was in een opperbeste stemming. Helaas had zijn tegenstander nog een creatieve resource in petto en kreeg hij enorm veel spel. Het resultaat was een bittere nederlaag voor Luc. In het schaken is relatief weinig geschreven over dit fenomeen dus maar uitgeweken naar het bridge. Aanbevolen literatuur voor Luc 
.
Niels
Niels, geen bijnaam voorhanden, was lekker aan het schaken, kwam in een comfortabele stelling en won de partij met ogenschijnlijk gemak. Na de afgelopen jaren zich te hebben gemanifesteerd als puntenmachine voor de club is Niels het dit seizoen een beetje kwijt. Tegen de sterke Nirav Christophe ging het weer heel soepel. Waar het aan ligt is voor de verslaggever een raadsel.
De Secretaris
De Secretaris, bevond zich in een voor toeschouwers gecompliceerde stelling. Uiteindelijk werd het remise en beide tegenstanders konden daar gek genoeg mee leven. De ratingcommissie uiteraard ontzet, de thuisblijvers gingen met hun kop tegen de muur en de wedstrijd eindigde in 4-4. Wat doe je eraan?
Het Talent
Ons Talent had een moeilijke avond, kreeg een lastige stelling in een Alapin en wist daar onvoldoende raad mee. Een week geleden, tijdens Wijk aan Zee, had hij al tegen deze tegenstander gespeeld en het was dus extra vervelend om wederom te verliezen. Gelukkig heeft William optimistisch gemoed en gaat hij binnenkort een doorbraak beleven. Eerst maar weer eens in de boeken of achter de computer.
Onze Rots
Daan is onze Rots, scoort als een malle en verliest zelden. Het maakt ook niet uit of hij wit of zwart heeft, hij scoort. Deze keer had op een gegeven moment een ongelijke materiaal verhouding op het bord. Zijn tegenstander had echter ook een vrijpion, en toen die eenmaal begon te lopen, was er geen houden meer aan. Een zeldzame nederlaag voor Daan, had niemand ook zien aankomen.
Eindstand
De eindstand: 4-4. Een teleurstellend resultaat maar de leerling teamleider had toch maar weer acht spelers achter de borden gekregen en er had ook veel meer ingezeten. Hieronder het verdict.
Nabeschouwing
Terwijl de laatste stukken in de doosjes werden opgeborgen en de klokken stilletjes tikten in de verlaten speelzaal, bleef de gedachte hangen: wat als? Wat als die ene onnauwkeurigheid niet was gemaakt? Wat als die ene kans was gegrepen? Maar zoals de oude schakers zeggen: “Het leven is als schaken, maar zonder de mogelijkheid om zetten terug te nemen.” Op naar de volgende ronde, met hernieuwde moed en scherpte.