Zaterdag 14 januari trok VAS naar de voetbalvelden. Het was wennen dat het geen 64 velden waren, maar 2. Het wit van de lijnen kwam ons bekend voor, maar de groene kleur konden we niet helemaal plaatsen. De schakers leerden het best snel en uiteindelijk beviel ‘t om eens de voeten te gebruiken in plaats van de handen. Gelukkig was de ondergrond van plastic, zoals we gewend zijn van onze vouwborden. Wat kwamen er epische potten tot stand!
Het VoetbalSchaak Toernooi, georganiseerd in het kader van 200 jaar VAS, trok 42 deelnemers. Eerst het jeugdverslag, daarna de senioren!
Rennen en denken voor de jeugd
Eerst was er ruimte voor het jeugdtoernooitje (t/m 12 jaar). Het regende de hele dag wel behoorlijk, en dat leidde tot aardig wat afzeggingen. De bikkels die wél kwamen opdagen hadden echter op geen enkel moment spijt van die beslissing! Ze trotseerden de regendruppels en op het veld zelf denk je alleen maar aan scoren! We hebben alleen maar blije gezichten gezien achteraf.
Ze waren ingedeeld in twee teams en die liepen een mooi programma af tegen elkaar. Eerst een rapidpartij met het team, wat tot verrassende uitslagen leidde. Keimpe, een schaakvriend van Miel, zette Harvey pardoes mat in drie zetten. Dominique liet zien voor niemand bang te zijn door de sterke Olav te verslaan en Imre won weer eens van Émilien. Daardoor won dat team de eerste ronde!
Echter ging het zó snel, dat we een snelschaakronde konden inlassen. Die overigens langer duurde dan die rapidronde, maar goed. Toen waren de rollen omgedraaid (alhoewel Dominique nogmaals de foutjes afstraften). We hadden een spannende dag voor de boeg!
Als warming-up gingen de kinderen aan het conditieschaak. In het midden van het gang stond het schaakbord en de twee teams moest in estafettevorm naar het bord rennen om een zet te doen. Het team van Émilien, Olav, Harvey, Daniël en Thomas won op een gegeven moment een stuk en ging zo met een voorsprong het voetbalgedeelte in.
Ze gingen er allemaal vol voor! Het spel startte stroef met veel ouderwets kluitjesvoetbal. Later kwam er wat meer diepgang in het spel, zorgvuldige passing en mooie loopacties. Dat hebben ze geleerd van het schaakspel, want daar wil je ook voorwaarts, zorgvuldige samenwerking en mooie stukkenmanoeuvres. Zo kweken we bij de VAS-jeugd dus ook veel voetbaltalent.
De voorsprong van het netgenoemde team werd verder vergroot (2-5 was de voetbaluitslag) en eigenlijk was de winnaar van de dag al duidelijk geworden. Toch wilden ze niet de penaltyronde laten schieten. Daar herstelde het team van Imre, Alex, Dominique, Miel en Keimpe de eer. Ze schoten 4 van de 5 ballen langs keepersrevelatie Ivo!
De wisselbeker van het VoetbalSchaak Jeugdtoernooi is nu dus in handen van Émilien, Olav, Harvey, Daniël en Thomas. Ze wonnen met 6 matchpunten en 11,5 bord/doelpunten, tegenover 4 matchpunten en 10,5 bord/doelpunten. Een nipte, maar terechte overwinning, gefeliciteerd!
Pak slaag voor de senioren
Het seniorentoernooi was drukbezocht. In de knusse kantine van voetbalvereniging sv CTO ’70 in Duivendrecht werden nog wat frietjes en sportdranken besteld. Hele regenpakkentenues werden aangetrokken. Alles om goed aan de start de staan.
Niels had leuke teams gemaakt en Benno bedacht een strak indelings- en puntensysteem. Er waren twee poules van drie teams. De vrije teams moesten dan tegen elkaar voor de punten. In een ronde schaakte je én speelde je een voetbalpot, met allebei kon je matchpunten verdienen. Je kon een bonus verdien door over het schaken én voetballen de meeste matchpunten te halen. De winnaars van de poules moesten tegen elkaar, daarna de nummers twee en ook de nummers drie, om de eindstand te bepalen.
De voetbalwereld is ook aardig opgeschud door de revolutionaire regel die James opstelde: koppen is niet toegestaan. Schakers moeten immers hun intellectueel eigendom beschermen. Groot gelijk!
Team Blauw met Karel, Patriek, Niels, Inno en Adam speelde een prima toernooi en verdiende de nodige overwinningen, maar ze kenden één grote inzinking die fataal zou blijken. Met 2-12 over twee wedstrijden kan je spreken over een pak slaag door het meedogenloze team Paars. Uiteindelijk moesten team Blauw op basis van doel/bordsaldo team Rood voor laten gaan in de strijd om de tweede plek van de poule.
Team Rood was een team van jonge goden. Dan denk je aan namen als Niels, Huub, Filip en Floris. Goed in schaken en ook goed in voetballen. Ze wisten als enige team Paars in bedwang te houden bijvoorbeeld. Het bracht ze in de troostfinale!
Team Paars ontpopte zich dus tot die gevreesde voetbal- en schaakmachine. Ze wonnen alles achter elkaar en pikten de bonuspunten mee. Elco is een echte allrounder, met vergelijkbare schaak- en voetbalrating. Vriend-van-de-club Jonathan kwam langs om het team te versterken. Het was ook duidelijk dat Kenzo buiten VAS veel vlieguren heeft gemaakt. Roland blijkt evengoed op het voetbalveld een stille sluipmoordenaar, loerend in de spitspositie. Gloednieuwe VAS’ers Wytze en Sacha deden enthousiast mee en maakten zich belangrijk met beslissende punten.
Niets kon een finaleplek stoppen voor ze!
Beast mode
Team Geel, met Jan, William, Maurits, Rufus, Max en de uit bed opgetrommelde Take, bleek vooral heel goed te kunnen schaken.
Maurits kent zijn mindgames. Als hij eenmaal begint met trashtalken tijdens de schaakpartij, is er geen houden meer aan. Filip werd helemaal gek gemaakt, hij verloor ook nog eens. Volgens ooggetuigen was Filip volledig gekraakt, bijna tot aan tranen toe.
Echter kent Maurits niet zijn paard+lopermattechnieken. Zelfs met een tweede paard erbij lukte het matzetten maar niet. De klok redde de uitslag voor hem! Zo heeft-ie toch weer een legendarisch toernooi weten neer te zetten voor de omstanders.
Er gebeurden wel vaker wat gekke dingen met dit jeugdteam. Ze waren spontaan allemaal hun gratis consumptiemuntje kwijtgeraakt. En nog gekker: ze dachten dat ze bij het voetballen sowieso alles zouden winnen. Ze renden echter allemaal als kippen zonder kop rond op het veld. Die voorspelling bleek precies omgekeerd uit te komen, ze bezitten vooral heel veel schaaktalent. Maar goed ook!
Uiteindelijk bereikten ze daarmee de derde plek. Een vernietigende 5-0 schaakoverwinning tegen team Rood (met Niels, Huub, Filip en Floris) was al genoeg om capitulatie af te dwingen in de troostfinale.
Team grijs was alles behalve een grijs team. De jongste deelnemers hadden ze namelijk, eentje zelfs maar tien jaar oud – Imre natuurlijk! Ze werden geleid door de fanatieke schaakvader Justus. Hij heeft een schotkracht waar Fede Valverde u tegen zegt en pompte de ballen allemaal in de kruising. Rowan verdedigde het doel verdienstelijk. Ook Kayen kreeg veel lof voor zijn optreden, hij stoomde levensgevaarlijk op. Imre dook vaak gevaarlijk voor het doel, Tobias beliep de rechterflank als een paard en bracht de bal zo voor het doel. Een goed lopend team!
Ze haalden zo veel punten uit het voetballen, maar bij het schaken bleek het leeftijdsverschil toch te schelen. De oude rotten in het schaken hadden geen medelijden tegen deze jonkies. Een heel coole stunt was toen Justus, enthousiast schaakouder maar nooit ergens clublid geweest, van NK-A-ganger Rafael won, en hartstikke verdiend ook.
Team Groen begon de dag erg stroef en toen was het bikkelen voor de kansen. Samuel stelde ronduit teleur door geen enkele goal te scoren. Gelukkig kon hij de ballen wel voorgeven aan Ingo. Die groeide uit tot koelbloedige afmaker. Rafael blonk uit met zijn individuele acties op het veld. Pjotr was een ware stormram en de tegenstanders raakten in grote paniek als ze hem zagen aankomen rennen. Echter, de revelatie was Ivo, die groot spelinzicht toonde en soms dieptepasses à la De Bruyne gaf. Als verdediger was altijd precies op tijd bij de bal en niemand is langs hem gedribbeld.
Echter baarden de prestaties achter het schaakbord zorgen, vooral bij de bovenste twee borden. Rafael en Samuel wilden hun partijen onmiddellijk doen vergeten. Extreem pijnlijk was het 0-5 verlies tegen team Geel. Jeugdtrainer Ivo en jeugdleider Samuel werden compleet vernietigd door hun pupillen (William respectievelijk Rufus).
Gelukkig bleken ze het daarna nog altijd in eigen hand te hebben. Door het binnenhalen van de bonuspunt in de laatste poulewedstrijd, sprongen ze nét over team Geel heen om groepswinnaar te worden!
De grote finale: groen tegen paars
De bezielende leiding van topcoach Jonathan deed zich gelden, hij riep aan de rand van het duck-outvak toe hoe Elco, Kenzo, Sacha, Wytze en Roland moesten voetballen. Team Paars kwam zo snel op voorsprong. Daarna kwam Jonathan zelf het veld in om het voor te doen.
Team Groen miste keer op keer de levensgrote kansen. En elke keer dat ze scoorden, kwam er onmiddellijk een vernietigende reactie. Moedeloos en verslagen (met 7-2 om precies te zijn) ging team Groen achter de borden zitten. Alleen een 5-0 schaakoverwinning kon die score goedmaken.
Misschien was het omdat de druk er vanaf was? Rafael en Samuel kenden opeens een opleving op schaakgebied, nadat ze het beiden hard lieten liggen in eerdere wedstrijden. Roland respectievelijk Jonathan werden de das omgedaan. Ivo kwam met een soepele winst op oud-VAS’er Kenzo en Pjotr was in goede doen door van Sacha te winnen. Toen hing alles af van de pot tussen Wytze en Ingo. Een gemiste verdedigingskans maakte het game-over voor Ingo. Details, details. Een tegendoelpunt minder had het verschil gemaakt.
Team Paars ging er met de overwinning en een feestelijk pakket vandoor! Kenzo was er blij mee:
Geslaagd toernooi!
Grote dank aan de vrijwilligers die het toernooi tot stand brachten: Benno, James, Niels, Zwaan, Ivo en de mensen van sv CTO ’70! Iedereen was erover eens dat dit voor herhaling vatbaar is, dus wordt vervolgd… Maar of het ooit nog even episch gaat worden als deze eerste keer, in de stromende regen?
Tekst: Samuel Cohn
Foto’s: Pokon Ganguli & Elco Hakvoort