Op zondag 4 juli mocht het: een schaaktoernooi met echte borden en stukken! Het ging om het Teamkampioenschap van de C-categorie (t/m 14 jaar oud). VAS deed mee met twee jeugdteams van vier spelers elk. Hoe boksten we op tegen de andere SGA-clubs?
Derby
De eerste ronde worden de teams van één club tegen elkaar ingedeeld, om vriendjespolitiek later te voorkomen. Maar dat is weleens misgegaan met onze teams. Zo vaak al ging pardoes de eerst twee matchpunten naar het tweede team! Tja, dan schakel je elkaar effectief uit.
Om dat rampscenario – alhoewel het tweede team daar meestal anders over denkt – te voorkomen had de technische commissie lang gebroed op een geschikte opstelling voor een allersterkst eerste team. Maar wat is dat lastig na anderhalf jaar nauwelijks echte toernooiminuten. De partijen van de interne bieden misschien enige houvast, maar iedereen wint van iedereen in de Konings- en Damegroep! Heel goed eigenlijk: alle VAS-spelers zijn enorm gewaagd aan elkaar. Scherp blijven dus…
De partijen gingen van start. Maar oh, wat ging dat razendsnel op het vierde bord. Kayen (C1) en Émilien (C2) besloten een schaakvariant te spelen: degene met de meeste tijd op de klok wint. Helaas voor ze is het toch echt het mat wat telt bij dit toernooi. Dat leverde voor Kayen dus alsnog weinig op. Het klinkt zo simpel: weeg de opties af, reken tactiekjes uit vóórdat je achterstaat, en neem de tijd. Maar met alle adrenaline wordt dat weleens vergeten.
En toen ging Lani (C2), een gloednieuw lid die al hoge ogen gooit bij zijn intrede, plotseling heel goed schaken tegen oudgediende Ingo (C1), op bord drie. Zou het niet, gaat het tweede team wéér gehakt maken van het eerste?
Op het tweede bord spraken Lennox (C1) en Joshua (C2) gelijkspel af…
De twee teamaanvoerders, Mick bij de C1 en Jan bij de C2, zijn spelers die enorm zijn gegroeid de afgelopen lockdownperiode. Zij kunnen de belofte waarmaken dit toernooi: op het eerste bord speel je tegen de top van de SGA. Maar eerst nog tegen elkaar, en daar maakte Mick geen fouten.
Dat betekent dat het inderdaad aankwam op die partij op het derde bord. Ingo ruilde zijn twee torens af voor Lani’s dame. Dat leek niet goed genoeg, maar Ingo wist wel veel gevaar te stichten met zijn rondrennende dame. Dat intiatief deed Lani alsnog de das om, maar wat was het een spannende partij!
De teamleider van de twee VAS-teams, Ivo, kon opgelucht ademhalen. Het eerste team sleepte de twee matchpunten op het nippertje binnen. De route naar een normaal toernooiverloop was ingeslagen. Tenminste, dat moeten ze ook bewijzen tegen de andere clubs…
Jubelronde
De tweede speelronde kon het niet kapot. 8 bordpunten mochten we opschrijven achter de VAS-namen. De C1 won van de schaakclub uit West: SVAW. Vooral heel knap van Mick, die daarmee Brent uitschakelde. Een ongelooflijk sterke partij, waarin hij zijn eindspeltechniek helemaal tot zijn recht liet komen. De moeilijke stelling wist hij zo terecht naar zich toe te trekken. De C2 won van MSK. Met 4-0 dus, onthoud dat voor later.
De taaie tegenstand
Nu begon het echter zwaar te worden. De C1 werd getrakteerd op twee Zukertort-teams. Eerst tegen hun C1 wist Lennox als enige de eer enigszins hoog te houden door een remise te pakken op het tweede bord tegen Philippe (niet de minste, want kampioen in de D-categorie).
Na ja, tegen Zukertort C2 zou het dan wel beter verlopen toch? Hmm, beter wel ja, maar met een half puntje meer win je geen matchpunten… Dat was een behoorlijke klap, volledig uit het toernooi geschaakt door allebei de Zukertortteams? Het zal wel hun thuisvoordeel zijn, we zaten namelijk op een verre maar mooie locatie in Amstelveen.
Onze C2 kreeg het ook zwaar te verduren. In de derde ronde speelde ze gelijk tegen de Volewijckers (de goed opkomende club uit Noord) en in de vierde ronde tegen het eerste team van Almere (met topper Roger). Twee spelers waren goed op dreef: Joshua op het tweede bord en Émilien op het vierde bord wonnen allebei hun partijen deze rondes.
Spektakelstuk in de zesde ronde
Gelukkig wisten allebei de teams te winnen in de vijfde ronde. Het tweede team van Almere was het slachtoffer van onze C1. Alleen Mick moest een bordpunt weggeven, maar dat mocht ook wel: hij moest tegen Akshaj, de tienjarige individuele C-kampioen van de SGA. Ook hier viel op hoe hoog de kwaliteit van de partijen zijn op het eerste bord. Om elke millimeter werd gestreden, het voordeel werd vaak pas op het allerlaatst echt duidelijk. Die zaten dus goed geconcentreerd achter het bord!
De C2 speelde solide tegen Caïssa, en wist zo dus weer twéé matchpunten binnen te slepen.
In de zesde ronde gebeurde twee speciale dingen. VAS C1 liet het afweten tegen Almere C1. Dat terwijl ons tweede team nog zo een goed voorbeeld had gegeven eerder tegen ze! En verder was het de beurt aan de C2 om tegen het schaakleger van Zukertort wat te verzinnen.
Een spektakelstuk had ik beloofd, maar helaas geen spektakelstukken… Drie spelers hadden al de partij verloren, maar Jan was op het eerste bord nog stug aan het volhouden tegen Rens.
En dat was dé partij van het toernooi! Fenomenaal. Rens zette Jan de hele tijd in moeilijke situaties, maar hij wist altijd het precieze antwoord te vinden op zijn complexe vragen. Ze waren al heel lang bezig. Tien minuten speelden ze als enige in de zaal, maar die werd steeds meer en meer gevuld. Er stonden op een gegeven moment twintig kinderen om het bord heen, proberend om mee te krijgen wat er aan de hand was op dit eerste bord. Door de heftige tijdnood (gelukkig kregen de spelers 5 seconden erbij na elke zet), werd het héél spannend om naar te kijken.
Uiteindelijk leek Jan zowaar in een gewonnen eindspel terecht te komen. Heel knap in zo’n partij tegen een gevestigd schaker. Maar wist hij wel hoe daadwerkelijk te winnen? Jan had wel net een nieuwe dame gehaald, maar zijn tegenstander was één stap verwijderd van promotie.
Maar het toeval helpt mee, net die ochtend had Jan wat filmpjes gekeken over hoe dit eindspel te spelen. Niet gemakkelijk, maar hij herinnerde het zich nog heel goed. Een spectaculaire winstpartij om de eer hoog te houden dus.
Laatste ronde
De oplettende puntenteller weet dat de VAS-teams nu al een tijdje evenveel matchpunten bezitten. Met een beetje geluk zelfs genoeg om een derde plek te bemachtigen. De eerste twee plekken waren al gereserveerd voor de Zukertort-teams, een compliment waard overigens.
VAS C2 liet zien dat Zukertort C2 prima verslaanbaar is; 3-1 werd de uitslag. En wacht eens, dat betekent dat ze boven het eerste team gaan eindigen! Daar waren de vier jongens behoorlijk trots op natuurlijk. En eigenlijk is het ook wel heel mooi om deze VAS-traditie in ere te houden: met wilskracht kom je heel ver in dit soort teamtoernooien.
Het drama voor het eerste team werd er niet minder van. In de laatste ronde moesten ze tegen MSK, maar daar bleken Ingo en Kayen met hun snelle speelstijl toch wat moeite bij te ondervinden. Zo eindigden de match in 2-2! Een geweldige stunt, maar helaas niet in ons voordeel…
Eindstand
Er is heel leuk geschaakt, we hebben een paar bijzondere partijen en resultaten gezien. Émilien en Joshua haalden 4,5 uit 7, een mooie score. De 4 uit 7 van Mick en Lennox zijn ook goede prestaties. De revelatie was Jan. Bij het begin van het toernooi had hij nul winsten verwacht op het eerste bord, maar de 3,5 punten zijn heel terecht.
Uiteindelijk vielen we precies buiten de prijzen, op de vierde en vijfde plek. Meer over de eindstand is te vinden op de SGA-website: http://www.sgaschaken.nl/eindelijk-weer-een-echt-jeugdschaaktoernooi-dubbelslag-voor-zukertort/
Tekst: Samuel Cohn