Op donderdag 17 maart is jeugdschaaktrainer en voormalig VAS-lid Allaert Troost overleden aan een hartstilstand. Hij is 71 jaar geworden.
Allaert gaf vele jaren schaakles op VAS, toen de club bij het Linneaushof gehuisvest was. Dat is inmiddels ongeveer tien jaar geleden. Hij heeft meerdere generaties schakers hun eerste zetten en bovenal de gebakken lever geleerd, en legde zo de basis voor een aantal sterke en enthousiaste generaties binnen de club – die hier nog altijd rondlopen.
Hij gaf schaakles op meerdere basisscholen in de omgeving. Dankzij hem domineerde De Pinksterbloem, waar hij tot twee jaar geleden de schaaklessen gaf, steevast het (landelijke) scholenkampioenschap. Op de foto (van Betty van Cleef) zien we een aantal bekende gezichten in het Pinksterbloemteam dat in 2019 tweede van Nederland werd, met daarachter Allaert Troost.
De crematie is op zaterdag 26 maart om 12.45 bij Zorgvlied.
Het condoleanceregister is online geopend: https://www.condoleance.nl/18711
Tigran Spaan schreef onderstaande in memoriam.
***
Schoolschaaktrainer Allaert Troost is, veel te vroeg, overleden.
De eerste keer dat ik Allaert tegenkwam was in een gymzaal.
Dat was wellicht niet zijn natuurlijke habitat maar hij gaf daar schaakles, aan ongeveer 25 kinderen van de Pinksterbloem.
Geen makkelijke omgeving en een grote groep, leek mij. Maar hoe hij het deed, deed hij het, en de groep was rustig en geïnteresseerd.
Hij deed dat toen al 15 jaar, schoolschaaktrainer. Bij veel scholen en met veel succes.
Eerder was hij een naar overlevering geniale gitaarspeler. Ik heb dat niet meegemaakt maar ik kan me er wel wat bij voorstellen.
Bij het schoolschaak straalde Allaert rust en interesse uit. En dat werkte. Altijd was hij enthousiast en de schakers van “zijn” scholen waren overal op alle toernooien te vinden. Dat deed niemand hem na.
Bij VAS was hij een belangrijke trainer. Hij stond daar mede aan de wieg van het succes van de club. En toen de Schaakschool Indische Buurt opkwam, was Allaert één van de eerste vrijwilligers.
Allaert deelde in bij de Chess Leagues van de Schaakschool. Waar hij op scholen de rust zelve was, waren deze waanzinnig geslaagde toernooien, altijd chaotisch. Maar het waren ook de mooiste toernooien die er zijn geweest in Amsterdam; en nog steeds.
Later was Allaert nog trainer bij Caïssa. Maar de kern van zijn schaakwerk waren en bleven zijn scholen.
Twintig jaar geleden won één van zijn schoolteams voor het eerst het Nederlandse Schoolschaakkampioenschap. Dat was met De Tweede Dalton. Daarna volgden nog meer Nederlandse Kampioenschappen bij het basisscholenkampioenschap: met de Europaschool (in 2010) en daarna drie keer met De Pinksterbloem. Naast nog vele andere ereplaatsen.
Allaert vond dit, denk ik, het mooiste dat er was. Kijk maar eens op zijn LinkedIn-profiel. Op de finaledagen was hij op van de zenuwen; hij was zo betrokken dat het hem bijna teveel werd.
Nooit kwam hij daarom in de speelzaal, hij liet ouders vragen hoe het ging met zijn teams. Meestal was hij nog wel aanwezig op de speellocatie, maar ik heb meegemaakt dat ook dat te spannend was.
Niemand doet dat Allaert na. En nu kan hij het zelf ook niet meer herhalen.
Vorige week donderdag overleed hij. Zijn hart had het begeven.