VAS2 was dit jaar een hecht team met 9 ongeveer even sterke spelers. Vaak hadden we een speler over, slechts drie invallers werden gebruikt.
Onze tweede team was het seizoen begonnen als outsider voor promotie maar nadat de eerste vier ronden waren gewonnen besefte men dat er veel meer in het vat zat. Met die luxe konden we vervolgens niet goed omgaan. Alle spelers wisten matchpunten te verspelen maar sommigen uiteraard meer dan anderen.
Topscorer werd Aran Köhler met 6½ (9), Pim Ghijsen scoorde 5½(8), David Kleeman 6(9). Alleen de junior van het team wist de 50% niet aan te tikken maar Take gaat zich de komende jaren nog enorm verbeteren.
Een ronde voor het einde waren we feitelijk uitgespeeld en mochten we het seizoen afsluiten tegen het tweede team van Wijkertoren. Ook dat team speelde voor de kat zijn viool en dus konden we bevrijd van stress flink uithalen.
Door de afwezigheid van Han en Roland hadden we een invaller nodig en voor de tweede keer dit seizoen wisten we Ticho te strikken. Voor wie Ticho niet kent; In voorgaande jaren wist hij vaak goed te scoren tegen DD1. Met een paar jaar terug een overwinning op Rogier van Egmond en 7 jaar terug een halfje tegen Fedorchuk (2635) in een wedstrijd waarin Pim Ghijsen wist te winnen van Arnaudov (2460). Mooie verhalen uit het verleden, geen garantie voor nu.
Dit keer trad Ticho aan tegen Algirdas Dickus (1556) en wist hij vrij snel de score te openen. 1-0
Jos en zijn tegenstander deden beide niet zoveel tot er kennelijk de nijging ontstond om de eigen stelling om zeep te helpen. Met elke zet creëerde zijn tegenstander daarna meer zwaktes en Jos maakte er dankbaar gebruik van. 2-0
Op bord 3 speelde Aran een intense partij waarin niet alleen twee verschillende spelopvattingen tegenover elkaar stonden maar ook een volstrekt andere benadering van het schaakspel leek te bestaan.
Aran had zich goed voorbereid met behulp van ‘nieuwe’ inzichten van Nakamura en probeerde met mooi open en actief spel de partij naar zich toe te trekken. Zijn tegenstander speelde snel en plichtmatig maar ging voor wat ruimtevoordeel. In twee instanties werd de tegenstander overrompelt en zoek geschaakt. Zelfs toen hij zich mat liet zetten was de partij voor Aran niet voorbij, maar ik raad een ieder aan om de analyses van Aran na afloop bij wonen, ze zijn leerzaam en onderhoudend. 3-0
Even later volgde een overtuigend punt van David. Hij had zijn stukken goed neergezet, deed wat logische zetten, won meer ruimte, vervolgens een kwaliteit en niet veel later de partij. Wie de partij naspeelt ziet vooral het niveauverschil tussen beide spelers terug maar het kan natuurlijk ook een gelukkige loting of een slechte dag voor zijn tegenstander zijn geweest. 4-0
De matchpunten werden dit keer binnen gehaald door Pim. Tijdens het eten kwam van alle kanten binnen dat Pim erg goed had gestaan en uiteindelijk in remise had moeten berusten. Dat is een paar keer gebeurt dit seizoen maar Pim bleef wel ongeslagen met 5½(8) en een tpr van 2190. Dat zijn de sterkhouders van het team. 4½-½
Joris (ik) speelde een matig seizoen en wilde een lekker potje schaken. Op zet 17 dacht hij in onderstaande stelling bijna 50 minuten na over Txe3!
Diverse engines vinden dit een goed idee maar het is erg lastig uit te rekenen en er zijn heel veel varianten. Erg fijn dat Pascal aanschoof bij de analyse en zijn licht liet schijnen over de verschillende mogelijkheden. Uiteindelijk koos Joris er voor om af te zien van deze ontwikkelingen en ging met een gelijke stelling en tijdnood verder.
Toen zijn tegenstander op zet 29 met zijn dame op b5 sloeg aarzelde hij geen moment en sloeg met zijn paard op g3. De engine geeft Pxd2 aan als veel sterker maar na 30 x93-Dxg3 31 Pg2- Dh2+ 32 Kf1 – Lg3 is mat niet meer te voorkomen. De leukste variant is nog 33. Te1-La6 34. Dxa6-Txe3 35. Txe3-Txe3 etc. 5½-½
Terug naar bord 1, daar zit Take
Boven op een roze wolk te genieten van zijn eigen spel, tegenstander ook tevreden, iedereen denkt te winnen maar de engine vond het na afloop vooral saai. Op papier is Take ondertussen de sterkste van het team maar het kwam er in de knsb nog niet helemaal uit dit jaar. Een aantal keer won hij net niet of verloor hij ongelukkig, soms speelde zijn tegenstander de sterren van de hemel. Toch zie je hem elke wedstrijd beter worden en zal hij voorlopig nog wel even doorgroeien. We kijken maar vast vooruit, nu bleef het bij remise. 6-1
Als allerlaatste was Milo bezig, hij heeft een druk jaar achter de rug. Over zijn werk mogen we niet spreken maar privé gaat alles naar wens. Na het samenwonen en de verhuizing lijkt hij nu te zijn geland. Volgend seizoen gaat hij wat meer schaken en komt de oude Milo weer helemaal terug. Dit jaar was het niet allemaal goud wat er blonk.
In de laatste wedstrijd speelde Milo tegen oud jeugdkampioen Hendrik Koopman, die heeft ons land ooit nog op een jeugd EK mogen vertegenwoordigen en speelt nog steeds prima schaak. Tijdens deze partij ging het aan beide kanten ook lang goed maar daarna sloop de vermoeidheid er in. Fouten werden gemaakt, stukwinst overzien, winnende aanvallen niet herkend en ga zo maar verder. Het leek verdacht veel op de beslissende partij tussen Caruana en Nepomniatchi bij het kandidatentoernooi maar dan een paar niveautjes minder.
Uiteindelijk werd een elementair toreneindspel bereikt waarin zwart ondanks een extra pion geen vorderingen kon maken. Zwart probeerde ijzer met handen te breken en zou zeker gaan verliezen wanneer wit niet heel erg vermoeid was geweest. Anyway, het zat deze keer niet tegen; ook de tegenstander van Milo bezweek onder de druk en zo eindigde we het seizoen na een 7-1 overwinning op de tweede plaats.
Volgend jaar gaan we het weer proberen!
Tekst: Joris van Vuure