Deze keer weer een verslag vanuit de KNSB-kelderklasse. Omdat onze poule iets minder teams bevat, hielden we op 13 april de finaleronde op thuisterrein. De sfeer zat er goed in, want we werden aangemoedigd door onze clubgenoten.
De opdracht was simpel: 8-0 op het scoreformulier. Een realistisch strijdplan, want in het vorige verslag heeft u mogen lezen hoe we van Purmerend 3 wonnen – en nu spelen we tegen hun vierde team! Ook niet onbelangrijk is onze eer: na een stroef begin is het mooi het seizoen goed af te sluiten. Dankzij een paar krappe nederlagen stonden we één na laatste. Vandaag de kans om voor de middenmoot te gaan!
Het plan viel alleen snel in duigen: ze kozen een tactische opstelling. De eerste twee borden waren daarmee het makkelijkst, maar die daarna een flinke uitdaging. Pas achteraf viel het op, dus tijdens de partij gingen we onbevangen aan de slag.
Zo dichtbij
Het eerste vuurwerk was traditiegetrouw te vinden op het achtste bord, waar Corinna het tegen een snel spelende jeugdspeler opnam. In de opening begon ze een fout en uiteindelijk kwam ze een toren achter. Maar Corinna weet precies wat je moet dan: matzetten. Ze gooide haar dame en toren richting de koning en wist een niet te stoppen druk op te bouwen. Dat is toch een prestatie met een stuk minder. Het leek erop alsof de tegenstander de aanval misschien kon stoppen met eeuwig schaak. Corinna’s eerste halve punt, of misschien zelfs hele? Helaas maakte ze een vergissing in het ontlopen van de schaakjes en ging daarbij zelf mat.
In de analyse bleek dat ze inderdaad kon winnen. Bij onderstaande diagramstelling is wit uiteraard aan de beurt.
Als de koning veilig terug het hol induikt via b2 naar a1 zijn er geen schaakzetten meer, omdat de onderste rij met de toren wordt verdedigd. Dat betekent een gigantisch probleem voor zwart, want zowel op h7 als op h8 kan een Corinna’s dame met schaakmat neerstrijken. En allebei tegelijkertijd oplossen is iets te veel gevraagd. In de partij speelde Corinna haar pion naar b4 en dit gaat mat in twee via Dxc3+.
Een kort overzicht
Theo schaakte prima op bord 5, maar vanwege een eindspel met ongelijke lopers sprak hij remise af. Een pionnetje meer is dan vaak alsnog niet genoeg… Suvan had het op bord 7 zwaar met verdedigen, hoewel hij goed zijn best deed. De koningsaanval van de tegenstander eindigde in materiaalverlies en kort daarna partijverlies. Maxim had een heel leuke opening voorbereid met een vroege f4-zet, een soort Hollands maar dan vanuit wit. De tegenstander van bord 6 wist vast en zeker niet wat haar overkwam, maar verdedigde correct tegen Maxims dreigingen. Ze spraken uiteindelijk remise af, wat een prima resultaat oplevert. Matteo bereikte een complexe stelling, zette zijn paard leuk neer en ging ervoor. Het materiaaloverwicht in het eindspel deed het laatste werk. De tussenstand inmiddels: 2 tegen 3 achter.
Oei, dat is even schrikken. Een korte blik op de overige borden gaf gelukkig hoop. Rufus, die zijn rentree maakte in ons team, had op bord 4 een prettige stelling weten te bereiken, met veel druk in het centrum. Weet hij zijn 100%-score vast te houden? Ondergetekende zat op bord 1 en leek op een soepele overwinning af te stevenen, nadat de tegenstander een tempo weggaf in het Siciliaans en zijn koning in het midden achterliet. Maar de iets te vooruitstrevende pionnenzetten zorgde ervoor dat een gewonnen punt weer verloren ging. Toch een remise na deze blunder? Aadi speelde een degelijke partij aan bord 2 en kwam nooit echt in gevaar. Het eindspel draaide hij soepel naar zijn hand.
Op koningsjacht
Mooi, virtueel is de stand gelijk getrokken. Op de overige twee borden begon het er ook rooskleurig uit te zien. Via een bijzondere leuke mataanval wist ik voor winst te tekenen. Laten we eens kijken hoe de koningsjacht eruit zag!
De witte koning staat lekker actief na flink wat opgejaagd te zijn. Volgens de computer had het al een stuk of vier keer mat mogen zijn, maar deze stelling zag er ook veelbelovend uit. Toch is er een klein gevaar: de witte koning dreigt zijn heil te zoeken op h3 en h2. En de zwakke pion op g3 wordt nu op redelijke wijze door de dame geholpen. Hoe kunnen we deze twee problemen eens oplossen?
Juist, de zwarte dame moet zijn grote passen gebruiken om op a7 mat te dreigen via Dd7. De koning laten vluchten naar h3 is suboptimaal, want na Dd7+ volgt het pennen van de witte dame met Td2. Dus dan dekt wit maar het d7-veld af met Dc6. En nu gaan we stoïcijns terug met onze dame, ditmaal naar f2! Het thema weglokken verdediging in de praktijk. De velden f5 en g3 zijn niet tegelijkertijd te dekken en dus volgt een bordpunt.
De gouden invaller
Ons lot lag nu in handen van de trouwe invaller Rufus. En aan hem de zware kluif: een 1600 gerate tegenstander! Maar zo iemand walst deze jeugdspeler graag plat. Met een goed geplaatste piondoorbraak stichtte hij gevaar en wist de tactiekjes correct uit te buiten. Zie het moment suprême hieronder:
Rufus had deze stelling uitstekend voorbereid en zag in dat dit hét moment was om de boel open te breken. De zwarte stukken staan bizar en doen niets anders dan de c6-pion dekken. En hij weet precies hoe dat uit te buiten: pion naar d5. Van de penning wordt flink geprofiteerd, want een paar zetten later kan Rufus ook nog eens met de loper op b5 slaan. Een mooi staaltje thematisch inzicht.
Een heerlijke partij ter afsluiting dus, die ons met 4 matchpunten in de middenmoot doet eindigen. Een mooi seizoen al met al, waarbij ook de nieuwelingen mooi aan hun trekken kwamen en flink wat schaakervaring verder zijn. Volgend jaar promotie!
Tekst: Samuel Cohn