VASKAMP 2019: Schaakblindheid?

Tijdens de afgelopen Pinksterdagen, 8-10 juni 2019, was het weer tijd voor een van de leukste evenementen van het jaar: het VASKAMP !!
Zoals de traditie voorschrijft, wordt het kamp gehouden bij Scouting St. Radboud in Santpoort.

Dit jaar was het kamp alweer toe aan de 14e editie. Er gingen 22 kinderen mee: Lan, Jule, Jade, Simon H, Daniel, Florian, Simon H, Tobias, Nova, Ingo, Rowan, Kayen, Rufus, Lennox, Jay, Tamir, Baruch, Ruben-Jay, Jeppe, Lior, Pjotr en Mitia. De leiding bestond uit louter ervaren rotten: Corinna Chardon, Betty van Cleef, Samuel Cohn, Ben Duivenvoorden, Elmer van Eeghen, Deborah & Wesley Ng, Elco & Remy Hakvoort, Zwaan Kraijer, en Ivo Kroon.

Normaal is het zo dat de deelnemende kinderen altijd een brief krijgen met informatie over het kamp. Dit jaar was dat bewust niet het geval. Waarom? Omdat de leiding bang was dat het virus mogelijk een van de kinderen zou besmetten!
Virus? Welk virus??

Bij binnenkomst van het kamp bleek namelijk dat Ben een Vietnamese Grootmeester was, die op een-of-andere manier besmet was geraakt met het schaakblindheid-virus.
Hij liep dan ook het hele kamp met een blinde-geleide stok.

Dit virus zorgt ervoor dat je schaakblind wordt; je zicht wordt minder, je geeft zomaar stukken weg, delen van het bord zie je minder goed, stukken lijken pardoes te verdwijnen en als in het terminale stadium vergeet je zelfs hoe de stukken bewegen!
Dat is dus echt geen pretje. We hebben de hulp van de kinderen hard nodig om een medicijn voor de verschrikkelijke virus te ontdekken.

De kinderen moesten bij binnenkomst aantonen dat zij nog virusvrij waren, door schaakpuzzels op te lossen. Pas als je je puzzel had opgelost (en dus had aangetoond dat je nog het hele bord kon overzien) mochten zij naar binnen. Om ervoor te zorgen dat Ben niet nog meer mensen zou aansteken, had de leiding beschermende kleding aangetrokken.

Samuel was de politieagent die op het onderzoek was gezet. Het was ook zijn taak om iedereen geïnformeerd te houden over de laatste stand van zaken. Het doel voor de kinderen was tweevoudig; ze moesten een medicijn ontwikkelen tegen schaakblindheid EN ze moesten uitzoeken wie het virus de wereld in had geholpen om er zelf beter van te worden! Een hele opgave. Temeer daar naast vele karakters waren die mogelijk een motief hadden voor deze laffe daad.

• 

In het Scoutinggebouw, kwamen de kinderen de wonderlijke Jomanda (Ivo) tegen, die door handopleggingen, ingestraald water, en weet-ik-wat-meer, claimde de kinderen te kunnen genezen.
Mogelijk was zij zelfs in het bezit van nadere informatie omtrent het virus.

Deborah was een farmaceut die een grote beloning uitloofde voor diegenen die als eerste een medicijn ontwikkelden tegen schaakblindheid. Zij zou het dan het patent erop aanvragen en zorgen dat de wereld schaakblind-vrij werd. Deborah was ook diegene die munten uitdeelde. De kinderen konden deze verdienen voor de meest uiteenlopende activiteiten; corvee, winnen van de Voorzitter met Ganzenbord, het snelst iets oplossen, aanwijzingen vinden in het bos. Er waren 2 punten waar deze munten ingewisseld konden worden; bij de Scheikundige en Jomanda.

Verder was daar een van de sterkste vrouwelijke Grootmeesters van dit moment, Zwaan. Zij leek zich helemaal geen zorgen te maken over het virus, omdat dit naar eigen zeggen “toch alleen maar mannen treft”.

Tevens was daar net als vorig jaar de Voorzitter van Ganzenbord Verenging “Uit de Put” te vinden (met dat maffe hoedje). De Club vierde inmiddels haar 101e verjaardag en de kinderen werden aangemoedigd om toch vooral te komen Ganzenborden; aangezien je daarbij niet “schaakblind” kan worden. Tevens werden eventuele “Schaakblinden” van harte toegejuicht om lid te worden van de vereniging.

Ook aanwezig was Doctor Elmer, een voormalig lijfarts van Grootmeester Magnus Carlsen. Hij zou toch wel moeten kunnen vaststellen of iemand lijdt aan schaakblindheid. Mogelijk weet hij iets van het virus af; aangezien hij in het verleden met blinde blinde-geleidenhonden heeft gewerkt!

Ook present op het kamp was Vladimir Flopnik. Hij was, net als vorig jaar, nog steeds niet helemaal vrijgepleit voor valsspelen tijdens schaakpartijen; hij gaat nog steeds opvallend vaak naar het toilet. Zijn rating heeft ook een enorme dip gehad. Mogelijk gebruikt hij het schaakblindheid-virus om toch weer aan de top te komen?

Tevens waren er ook een aantal koks op het kamp; Betty en Corinna. Er zou sprake van zijn dat het virus zich via een besmette keuken verspreidt. Mogelijk zat er zelfs iets in de Pindasoep. En dat is het gevaarlijke. Je ziet of ruikt het niet! Maar; als een keuken er verdacht ziet, is-ie dat meestal ook. Zeker iets om in de gaten te houden!

Bij Elco (scheikundige) konden de kinderen atomen kopen om het medicijn in elkaar te zetten. Middels een geavanceerde techniek genaamd “MasterSpectometrie” verkregen de kinderen informatie over de juistheid van hun medicijn: bijv. rood zit er niet in, geel op de verkeerde plek etc.

Toen iedereen binnen was, opende Inspecteur Samuel het onderzoek. Maar voordat er echt naar daders gespeurd kon worden, was het noodzakelijk dat de kinderen uitzochten bij wie ze in het spelgroepje zaten. Hiertoe moesten de kinderen in het bos op zoek gaan naar een envelop met hun naar erop. Daarin zou meer informatie zitten. En inderdaad; in de envelop zat een rebus. Als de kinderen die eenmaal hadden opgelost, kwamen daar hele rare letters uit, zoals Uus, Kr, Na, Mg, F of Xe. Sommigen hadden naast hun rebus ook een Periodiek Systeem gekregen. De kinderen moesten hun oplossing van de rebus opzoeken in het periodiek systeem en kwamen zo te weten bij wie ze in het groepje zaten.

Daarna was het tijd voor een groepsvormende activiteit. Elk groepje moest een logo ontwerpen en schilderen op T-shirts. Ik heb een aantal hele leuke voorbij zien komen.

Aangezien het toch een schaakkamp betreft, stond er daarna een training op het programma. Elco, Elmer, Samuel en Zwaan waren de trainers en de kinderen moesten flink hun hersens kraken om alle voorgelegde schaakproblemen op te lossen.

Terwijl de kinderen al die leuke activiteiten aan het doen was, was de keukenploeg, bestaande uit Betty, Corinna en Remy, al flink in de weer om een heerlijke maaltijd voor te bereiden. De maaltijd op de 1e dag zou bestaan uit pasta, met rode of witte saus (vega), en een aparte glutenvrije maaltijd voor Samuel.

Uiteraard hoort er op schaakkamp ook Corvee gedaan te worden. 1 groepje dekt de tafel, een ander groepje ruimt af, weer een ander groepje veegt de zaal aan en het laatste groepje doet corvee.
Dat laatste leidde tot een hilarische uitspraak van een van de kinderen in de keuken; maar wanneer wij dit allemaal hebben gedaan, wanneer gaat het dan de afwasmachine in?

Na het eten was het tijd voor een themamoment. Inmiddels waren er stukken gevonden in het bos en waren er weer nieuwe gevallen van schaakblindheid bekend geworden. Jomanda kon psychisch vaststellen waar het schaakstuk op het bord thuishoorde, en welke leiding was gekoppeld aan dat stuk. Daarnaast verkocht Jomanda allerlei spullen tegen schaakblindheid, maar die bleken helemaal niet te werken! Toen verschillende kinderen zich bij Jomanda beklaagden, wees Jomanda op de kleine lettertjes van haar informatiefolder: ik geef geen enkele garantie over de effectiviteit en/of werkzaamheid van deze producten.

Toen iedereen weer helemaal op de hoogte was van de laatste ontwikkelingen, was het tijd voor het douanespel. Hierbij nemen Smokkelaars het op tegen Douaniers. Het team dat het meeste geld smokkelt (of onderschept) wint.

Na het douanespel stond het kampvuur op het programma. Dit is altijd hartstikke leuk. De kinderen kunnen dan zelf broodjes bakken boven het vuur. Het deeg moet op een lange stok worden gekneed tot een dun broodje. Boven het vuur wordt het broodje dan gebakken.

Voor de kinderen die daarna nog trek hebben, kunnen er ook marshmallows worden geroosterd. Om 22u was het bedtijd. Maar niet voordat er een kussengevecht EN teken-controle had plaatsgevonden.

De volgende ochtend ging de wekker al vroeg. Om 07.30 stond namelijk de ochtendgymnastiek op het programma. NA al dat eten van de avond ervoor, moest er natuurlijk ook een beetje gesport worden. Onder de bezielende leiding van Elmer en Remy, werden de kinderen aan een streng regime van de meest rare opdrachten onderworpen. Alles was geoorloofd om de kinderen weer fit te krijgen, na een nacht met (voor de meesten) weinig slaap.

Na het ontbijt stond er wederom een schaaktraining op het programma. toen de training was afgelopen was het tijd voor de ESCAPE-Challenge. De kinderen kregen 2 uur de tijd om een aantal puzzels (levels) op te lossen. hiertoe moesten moleculen in elkaar worden gezet, het periodiek systeem diende aandachtig bestudeerd te worden, woordzoekers opgelost, vouwpuzzels moesten in elkaar worden gevouwen, codes moesten worden gekraakt en er diende zelfs een heus telefoonnummer gebeld te worden om informatie te verkrijgen over het 3e en laatste level.
Het was geweldig om iedereen bezig te zien. Samenwerken was echt cruciaal. Ook hier zou het snelste groepje beloond worden met munten die bij Jomanda of de Scheikundige konden worden ingewisseld.

Nadat iedereen de escape-challenge had opgelost werd er een kleine tocht naar het dichtbijgelegen bos ondernomen. Want daar zou de picknick en de sportmiddag plaatsvinden. Daartoe hadden de kinderen bij het ontbijt al een lunchzakje klaargemaakt.
Bij de sportmiddag stonden een aantal onderdelen op het programma; kratlopen (wie komt het snelst aan de overkant en slaagt er tegelijktijdig in om een aantal voorwerpen mee te nemen), conditieschaak (je moet hard rennen om de klok op tijd in te drukken), frisbeeën en Levend Scrabble (hierbij krijgen de kinderen een letter opgeplakt en moeten ze zonder te praten zoveel mogelijk woorden vormen).
Na deze onderdelen was tijd voor potjes vrij voetbal en daarna nog trefbal.

Na het eten (Pindasoep of groentesoep) was er weer even een themaresume. er bleken weer nieuwe leden van de leiding besmet te zijn geraakt door het schaakblindvirus. Ook waren er nog andere aanwijzingen gevonden, die sommigen van de leiding flink verdacht maakten.

Na het eten was het tijd voor SUPER-DOORGEEFSCHAAK. In een lange ketting werd doorgeefschaak gespeeld. Elk stuk dat je slaat van je tegenstander geef je aan je teamgenoot die naast je zit (aan een hoger bord). De spelers op bord 1 moeten hard rennen, want zij moeten hun stukken doorgeven aan diegenen die op het laagste bord spelen. In dit geval waren dat Elmer en Remy. Zij bleken ook getroffen te zijn door schaakblindheid, want beiden spelers gaven hun Dame weg (Remy zelfs 2x!)
Om te voorkomen dat het virus zich verder zou verspreiden via het handenschudden, trok iedereen wederom beschermde kleding aan.

Na het superdoorgeefschaak konden de kinderen nogmaals bij het kampvuur hun broodjes en marshmallows bakken. Daarna was het weer bedtijd.

Op maandag was het wederom om 07.30 tijd voor de ochtendgymnastiek.
Bij het ontbijt werden weer de laatste ontwikkelingen van het thema besproken. Het bleek dat de gevonden stukken een stelling vormde op het bord, en dat de leden van de leiding correspondeerden met de stukken.
Tevens konden de kinderen bij de Scheikundige hun munten inwisselen om atomen te komen voor het medicijn. Het inkopen van spullen bij Jomanda, zoals de dagen daarvoor druk was gedaan, bleek toch niet zo handig.

Ook op de laatste dag stond er nog een schaaktraining op het programma. zoals altijd is dat een speciaal type schaak. Deze keer was het “schaakblinden” schaak. Na elke zet, mag je een stuk van je tegenstander schaakblind maken, die beweegt dan tijdelijk als een stuk met een lagere waarde. bijv een dame beweegt dan als toren, een toren als loper, loper als paard etc. schaakblinde pionnen kunnen niet zetten en/of slaan.
Wie mat zet, wint.

Na de groepsfoto en het Levend Stratego was het tijd voor de laatste maaltijd op het kamp: pannenkoeken !

Nadat iedereen zich vol had gegeten aan de pannenkoeken, was het tijd voor de ontknoping van het thema.
Inmiddels was het medicijn ontwikkeld door 2 groepjes die goed hadden samengewerkt. Hierdoor kwam er ineens een extra stuk op het bord, waardoor zwart erin slaagde om mat te zetten!
Tevens werd de schuldige achter het schaakblindheid-virus ontmaskerd. Het was Deborah, de farmaceut! Zij wilde schatrijk worden door het medicijn tegen schaakblindheid op de markt te brengen, om zo haar schoenencollectie uit te breiden!

En zo werd het kamp wederom tot een goed einde gebracht.
Volgend jaar weer!