Door Tejo Hagen
In de 2e klasse SGA moesten wij het opnemen tegen het team van Caissa, dat vorig seizoen gepromoveerd was. Een behoorlijk verschil in gemiddelde rating van bijna 100 punten in het voordeel van VAS maakte ons team favoriet. Moet je nog wel waarmaken natuurlijk.
Na een uurtje of misschien iets langer keek ik eens hoe het verging op de borden. Waar was Bart Romijn gebleven? Stonden zijn stukken weer in de beginstand? Het was me volledig ontgaan, maar er was een miniatuur gespeeld. Hoe precies het in zijn werk was gegaan weet ik niet, maar omstanders spraken van stukwinst in een Caro-Kan en gedoe op F7. Wie Rob van Essen’s “goede zoon” heeft gelezen, kent het verhaal van het uitzicht van de hoofdpersoon op een meisjesstudenten-flat met ramen aan de achterzijde precies gelijkend op de velden van een schaakbord, 8 bij 8, en achter elk raam de mogelijkheid van een glimp achter opengetrokken gordijnen. Welnu: Op F7 was het dit keer raak: 1-0.Het verdere verloop van de wedstrijd verliep minder opzienbarend.
Chris van Bockel leek heel goed te staan, kreeg een mooie koningsaanval, maar moest uiteindelijk een remise toestaan.Rob van Dongen op het tweede bord won in prachtige stijl met een mooie slotcombinatie, waarbij de vijandelijke koning op H8 werd matgezet met behulp van loperpaar en torens.
Ben van Duivenvoorden kreeg kansen in het middenspel, een vrijpion op de D-lijn en belandde in een toreneindspel, dat hij secuur tot op het einde uitspeelde, met twee gedekte vrijpionnen op de A en B lijn. Onhoudbaar voor zijn tegenstander, de voorzitter van Caissa.
Jeff Hamburg zorgde weer voor vuurwerk met een torenoffer in de rokadestelling van zijn opponent. Het was waarschijnlijk zijn enige kans om van zijn licht inferieure stelling nog iets te redden. Het eindspel met Dame tegen twee torens en beiden nog zo’n 5 pionnen werd niet uitgespeeld. Uitslag remise.
Tom Prent liet zich wegdrukken, verloor een pion, en kwam er niet echt meer aan te pas. Hij verloor helaas als enige van ons team.Jaap Jung deed het beter, en liet het voorkomen of dat de normaalste zaak van de wereld was. Hij overklaste met nauwkeurig spel zijn tegenstander.
Mijn partij tegen Frans de Vreeze was matig. Ik kwam met zwart in een Siciliaan wat gedrukt te staan, maar na een wat mindere zet van Frans, kreeg ik lucht en de stelling werd dichtgeschoven. Met alle pionnen, torens en dames nog op het bord en mijn slechte loper tegen zijn betere paard mocht ik blij zijn dat Frans mijn remiseaanbod aanvaardde.
Uitslag 5,5 – 2 ,5
