Met drie VAS teams in het denksportcentrum van Leiden voelde het niet als een uitwedstrijd voor ons. Het was een fijn steuntje in de rug bij deze cruciale wedstrijd. VAS 1 verdedigde een koppositie tegen een zeer sterke opponent. Zou het VAS lukken om op koers te blijven?
Dat het een zware dag zou worden bleek al snel op bord 2. De doorgaans zo stabiele Marcos stond al snel onder druk na de opening en moest alles uit de kast halen om in de partij te blijven.
Bij alle andere borden oogde het overigens niet slecht voor de onzen. Ed en Jos hadden overtuigende stellingen. En de anderen stonden niet minder. Niels had na wat manoeuvreren gelijk gemaakt. Kreeg zelfs een klein plusje. Patriek had met verfijnd lichte stukken spel ook het initiatief gegrepen. Kortom het zag er veelbelovend uit.
Victor vertrouwde de captain toe dat hij het liefst niet Frank Erwich, de topper van Leiden (ELO 2378) tegenover zich had gehad. Ik zei dat het andersom voor Frank waarschijnlijk nog meer gold. Die realisatie leek voor enige verlichting te zorgen bij de Huiscoach van VAS
Hilke van den Berg wilde graag tegen een Benoni spelen zo had hij vooraf aangegeven. Zorgvuldige pre analyse van het duo Tromp/ van Dam bezorgde hem die kans. Opeens lag er daardoor extra druk op zijn schouders. Tegen zijn gewoonte in verslond Hilke veel tijd, zonder dat het heel duidelijk voordeel opleverde. Het kantelpunt in de partij kwam aan het begin van de tijdnood. Hilke liet de spanning los, ging op intuïtie in hoog tempo verder en won dus uiteindelijk nog als eerste! 1-0
Bij Ed was het voordeel verdwenen. Hij was wederom slachtoffer geworden van de ‘, impulsieve zet’. We kennen het allemaal. Je hersens kraken. Je bevindt je in de krochten van een moeilijke variant. Met chirurgische precisie snijd je door de zijvarianten heen. Je krijgt het net niet helemaal kloppend, maar het moet er in zitten. Dat weet je zeker. Maar je wil natuurlijk niet een variant in gaan als het einde onduidelijk is. Achter de hand heb je nog de saaie positionele zet dat wel.
Maar plots duikt er een nieuwe optie op. Een zet die het allemaal heeft. Dat je die niet eerder hebt gezien?! Alle controlesystemen falen, een totale system override. Je mondhoeken krullen, je hand beweegt naar het stuk. Verplaatst het stuk naar het nieuwe veld. Je drukt voldaan de klok in. En voor even lijkt schaken een makkelijk spel. Je tegenstander denkt na en je werpt nog even een blik op het bord. ‘hmm, wat doe ik eigenlijk op als hij die zet speelt …’. en dan staat de tijd even stil
In de partij van Ed was de ramp te overzien. Het werd remise 1,5-0,5
Victor won misschien wel een van zijn beste partijen ooit. De zwartspeler pakte het allemaal iets te opportunistisch aan. Zijn eigen rokade pionnen gingen naar voren. De dame werd onhandig geplaatst. Victor maar er goed gebruik van . In overtuigende stijl pakte hij het punt! Wat een klasbak. 2,5-0,5
Bij Jos die eerder nog zo comfortabel stond was het misgegaan. Een verrekening liet een ravage achter. Onderste rij problemen en een vrijpion vormden een dodelijke combinatie. Zonde, want Jos had meer verdiend. 2,5-1,5 en het bleef spannend.
Marcos verdedigde als een beest. De ruïne waar hij na de opening naar keek was omgetoverd tot een bewoonbaar kraakpand. Tuurlijk het was niet comfortabel, het hing van schrootjes aan elkaar en je zou er niet gaan zitten als het anders kon. Maar overleven was mogelijk. Niet veel later werden de handen geschud en had Marcos een cruciaal halfje uit het vuur gesleept. 3-2
Niels was in tijdnood in de problemen gekomen. Zijn tegenstander had de stelling voortvarender gespeeld dan hij en dwong voordeel af. Met hangen en wurgen haalde hij de tijdscontrole en toen greep zijn tegenstander mis en was het juist Niels die een klein voordeeltje kreeg.
Patriek speelde inmiddels een technisch gewonnen eindspel van een dubbelpion + toren tegen alleen toren. Heel moeilijk maar in ieder geval nooit te verliezen.
En Sierk speelde op de ‘stoel van Euwe’ wederom een ijzersterke pot. Ook hij leek in ieder geval niet te kunnen verliezen en nog uitstekende kansen op de winst te hebben.
Niels koos eieren voor zijn geld en dwong met een eeuwige wending een halfje af. 3,5-2,5
Patriek speelde het aan het eind net niet helemaal nauwkeurig en moest ook in remise berusten na een sterke partij. 4-3
Bleef over Sierk. Hem trof hetzelfde lot. Een zeer sterke partij eindigde in een plusremise. 4,5-3,5. De matchpunten waren binnen!!
Wat een wedstrijd! Een uitbundige stemming heerste. Wat een goed resultaat zeg. De avond kon niet lang genoeg duren. Het nagenoeg volledige team besloot daarom om nog een hapje te gaan in het centrum van Leiden.
Patriek die als bewoner van Oegstgeest een soort van thuiswedstrijd speelde nam de logistiek voor zijn rekening. Stap 1 was de auto’s slim neerzetten, om onnodig lang zoeken naar een parkeerplaats te voorkomen en om de kosten te drukken.
Patriek: ‘we parkeren bij de ijsbaan, dat is gratis’
De rest: ‘hoe vinden we die?!’
Patriek: ‘gewoon “ijsbaan Leiden” invoeren op je navigatie en gaan (stelletje boomers)
Dit laatste zei hij niet hardop maar het klonk door in zijn stem
6 minuten bevonden alle auto’s behalve die van Patriek zich in een slecht verlichte woonwijk zonder parkeerplekken in Leiden. In een straat genaamd IJsbaan.
Patriek: ‘waar blijven jullie?!’
Na deze kleine detour door de suburbs van Leiden troffen wij Patriek een aantal minuten later voor de parkeerplaats van de IJshal in Leiden.
Patriek: ‘wie noemt er nou een straat IJsbaan?!’
VAS 1 was dus even de weg kwijtgeraakt maar wist hem gelukkig weer terug te vinden
De vervolgde zich in een uitstekend sushi restaurant waar de avond in een heerlijke ambiance en met lekker eten werd afgesloten.
