Op 11 maart werd de kraker om het kampioenschap gespeeld tussen VAS 1 en BSG 1. Bij winst zou VAS kampioen zijn en bij een nederlaag zou de strijd opengegooid worden.
De atmosfeer in de kantine was kolkend. Niet alleen vanwege de belangen maar ook vanwege de vele schakers aanwezig. Van deur tot deur was de kantine gevuld met 64 borden, mooi getal, en dus 128 schakers. Al het materiaal was in gebruik genomen. Wat wil je nog meer?! Om stipt 13:00 gaf interim arbiter Ivo Kroon het startsein om de partijen te starten.
Een eerste rondje langs de borden leerde ons het volgende; Anton had op bord 1 met zwart tegen IM Frans Borm gelijkspel verkregen of misschien zelfs een minuscuul plusje. De remisemarge in de stelling leek echter groot.
Op bord 2 leek Marcos een zeer comfortabele stelling te hebben bereikt waarin hij op winst kon spelen en ieder geval goed zou zijn voor een halfje. Ed vocht een zwaar gevecht uit in het middenspel met 1 van de toppers van BSG en wist met fijne zetjes voordeel te bereiken. Sierk had groot tijdsvoordeel en stond ook minstens gelijk. Bij Hilke was de stelling redelijk in evenwicht. Achteraf bleken beiden partijen ontevreden
Victor combineerde er op los. De man is in vorm. Hij won een aantal pionnen + nog extra compensatie en kon de tweede helft van de dag zich richten op het verzilveren van dit voordeel.
Niels had met zwart gelijkspel weten te krijgen. Hij onderschatte vervolgens de mogelijkheden van zijn tegenstander en werd langzaam overspeeld. Patriek ramde er 12 goede zetten uit en stond prima.
Rondje 2 werd gestart door geroezemoes in de zaal. Zorgelijke VAS ogen rondom het bord van Patriek. Hij was in een manaanval gelopen. 0-1. Niels stond inmiddels echt slecht en bij Anton werd de vrede getekend 0,5 – 1,5. Sierk trok de stand echter knap gelijk 1,5 -1,5.
Bij Marcos was het inmiddels misgegaan. Een laatste tactische wending die tot gelijkspel zou leiden werd gemist en een onverwachte nul was het eindresultaat. 1,5-2,5. Met Niels op verliezen, Victor op winst en bij Ed een voordeeltje maar wel een scherpe stelling. De spanning in de zaal nam toe, de tijd op de klokken nam af.
Hilke had geduldig gespeeld en gewacht tot er kansen kwamen. In tijdnood van zijn tegenstander sloeg hij toe en haalde een zeer belangrijk punt binnen 2,5 – 2,5. Niels en zijn tegenstander naderden de 40e zet en dat was ook nodig want het naaldje van de klok stond op vallen. In een voor Niels hopeloze stelling liet de tegenstander een gigantische schwindle toe vlak voor de tijdcontrole en moest berusten remise. 3-3. Een gigantische meevaller. Vervolgens trok Victor de vis op het droge in de beste partij van de dag 4-3. En VAS had nog slechts een halfje nodig voor de titel.
Dat moest gebeuren in de partij van Ed die prettig stond, maar wel met een gevaarlijke stelling. Enkele toeschouwers bezondigden zich al aan stoutmoedige uitspraken over ‘champagne die koud gezet moest worden’. Zij hebben blijkbaar nog nooit met Rob van Dongen gesproken over Heinze Bakker.
Ed kwam heel dichtbij maar zijn tegenstander wist het hoofd koel te houden en in de complicaties greep Ed uiteindelijk mis en maakte BSG op de valreep gelijk. Gezien het wedstrijdbeeld wellicht ook de meest rechtvaardige uitslag. Al heb je daar als VAS’er natuurlijk maling aan.
Geen kampioen dus, wel consolidatie van de koppositie met een voorsprong van 3 matchpunten. Nog 2 wedstrijden te gaan en 2 matchpunten te scoren.
