VAS 1 beleeft zo een seizoen waarin alles steeds net verkeerd valt. De wedstrijd tegen het sympathieke HWP Haarlem was dan ook cruciaal in de strijd voor handhaving. Het beloofde een hele zware strijd te worden. Drie puntenpakkers, namelijk Marc, Hilke en Marcos, waren echter niet beschikbaar. Allen in het buitenland. Als VAS’ers niet kunnen dan is dat omdat ze in het buitenland zitten.
Marc wilde zelf voor zijn vervanging zorgen. Als een teamgenoot dat aangeeft dan verwacht je iemand uit 1 van de lagere teams en ga je er 200 punten op achteruit. Niet bij Marc, die pakt de dingen net ietsje anders aan. Op het bord van Marc zat nu de aardige IM Novak Pezelj die onze geledingen kwam versterken. Tussendoor gaf hij ook nog een training aan onze sterkste jeugd . Dat zijn fijne mensen om erbij te hebben! Ook FM Ramon Koster was bereid om voor ons uit zijn schaakpensioen te komen om zijn vrienden en oud teamgenoten uit de brand te helpen.
Het had tot resultaat dat de twee teams volledig gelijkwaardig aan de start verschenen. Ook HWP was in de sterkst mogelijke opstelling verschenen. Zelfs de sterkste uit hun clubgeschiedenis. Oud VAS- en tegenwoordig HWP- schaker Babak was uit zijn sabbatical gehaald om HWP te helpen in deze cruciale match. Hij moest het opnemen tegen onze ingevlogen kracht Novak.
De wedstrijd werd alles wat je van een degradatie thriller mag verwachten. Spannende potten, miraculeuze omwentelingen en fanatieke supporters.
Op bord 1 trof Tex een goed voorbereide Tim Mazajchik. Tex besloot daarom de geijkte paden te verlaten en dook de modder in.
Anton leek een voordeeltje op te bouwen maar na het verrassende Pf4 was daar niet veel meer van over.
Patriek kwam vrij vroeg in een lastig eindspel van 3 stukken, tegen 1 stuk en een toren plus vrije a&b pion.
Ramon liet zien het spelletje nog niet verleerd te zijn en bouwde met wit aan een drukstelling zoals we van hem gewend zijn.
Novak speelde tegen de sterke en taaie Babak een hele overtuigende pot maar miste toen een grote kans op echt voordeel. Daarna nam Babak met sterk schaak de partij langzaam over.
Niels had na wat onorthodoxe schermutselingen een dynamische stelling op het bord gekregen. Het was wel een hele moeilijke stelling en toen hij een cruciale zet naliet hing hij in de touwen.
Victor rommelde traditiegetrouw lekker aan, waarbij het openingsvoordeel een beetje heen en weer ging maar uiteindelijk bij hem bleef.
Ed had een heuse heksenketel op het bord. Op een gegeven moment stond hij zelfs 3 pionnen achter, maar met wel met interessante aanvalskansen.
Op bord 4 liet Sierk zien niet just a one color kind of guy te zijn. Met zwart strafte hij het roekeloze spel van zijn tegenstander af en kon op zoek naar de genadeklap.
Het meest principiële gevecht vond plaats op het bord van Job. Hij met paard en isolani pluspion tegen de loper en activiteit van zijn tegenstander.
Halverwege de wedstrijd zag het er echter niet goed uit. Op basis van de stellingen leken we op een gelijkspel te moeten hopen. We zagen het vagevuur al branden door de deur die op een kiertje was gezet. Gelukkig hebben we dit seizoen wel geleerd dat de tussenstand op dit niveau niet alles zegt.
Patriek vocht voor wat hij waard was maar uiteindelijk trok zijn tegenstander de partij over de streep 0-1
Kort daarna eindigde de partij van Ed in remise. Na hele scherpe verwikkelingen kwam een ongelijk loper dubbel toren eindspel op het bord dat nog heel nauwkeurig gespeeld moest worden. Beiden spelers maakten geen fout meer. 0,5-1,5
Victor had zich naar een goede stelling gemanoeuvreerd en was die aan het uitmelken. Dat is wel aan hem toevertrouwd gelukkig. Wederom een knappe overwinning op een sterke tegenstander 1,5-1,5
Bij Niels ging het mis. Zijn aimabele tegenstander trok terecht het punt naar zich toe. 1,5-2,5.
Maar een degradatiekraker is geen degradatiekraker zonder dramatische wendingen. En die waren er..
Anton en zijn tegenstander stevende op remise af. Anton bouwde nog 1 grapje in, want je weet nooit. En kort daarna werden alsnog de hebben geschud. Remise. Nee(!), de tegenstander was in de laatste val getuind en Anton had gewonnen. Een ongelooflijke meevaller 2,5-2,5
Bij Ramon was door sterk verdedigen van de tegenstander de muziek uit de stelling verdwenen. Hij probeerde nog van alles maar de punten werden gedeeld 3-3
Maar bij Sierk gebeurde het omgekeerde. Zijn geweldige stelling was veranderd in een heel gevaarlijk eindspel. Hij wist nog net een ramp voorkomen. 3,5-3,5
Het kon nu met 3 partijen te gaan nog alle kanten op. Job stond beter maar de remise marge leek groot. Novak was een minder eindspel aan het keepen. Datzelfde gold voor Tex die een dame eindspel met pion minder moest verdedigen. Bij een gelijkspel was het VAS niet echt gebaat, maar was het realistisch om op meer te hopen.
Novak zijn partij eindigde daadwerkelijk in remise 4-4 en ook Tex wist het ook te keepen 4,5-4,5! Dus alle druk lag op de schouders van Job. Dat is onze man wel toevertrouwd. Hij had een pionnetje meer en bleef kalm dingen proberen. Hij boekte steeds een beetje vooruitgang. Maar was het genoeg?
Plots stond iedereen op, Tex rende juichend naar de kantine. Gebalde vuisten en blijdschap. Job had het geflikt!!! 5,5-4,5. Voor de poorten van de hel.
We zitten nog in de race! Complimenten voor de reactie van HWP dat ons feliciteerde en alle succes wenste in de wedstrijden die nog volgen.
Het feestje werd gevierd met een maaltijd bij Mooie Boules. Novak at zijn eerste Indonesische rijsttafel. Er werd geen jeu de boules gespeeld, maar er werd wel gezongen. In de karaoke boot bleek dat VAS1 enkele talentvolle zangers huisvest, maar voornamelijk enthousiaste. Beetje zoals bij het schaken. Nu op naar de volgende wedstrijd!
