KNSB: VAS 6 vecht met hulp van GM Paul van der Sterren!

VAS 6 heeft een kraker van een wedstrijd gespeeld. Alle spelers hebben gereflecteerd op hun partij. Het levert de volgende leuke verslagen op. Over de uitslag geef ik nog niets weg!

Bord 1: Rafael: Ik kreeg met zwart een afruil variant van de Caro Kann op het bord.
Na een aantal normale ontwikkelingszetten ruilden we alles af naar een eindspel
waar we allebei een loper paar overhielden. Ik had een dubbelpion die zwak zou
kunnen worden maar ook veel centrale velden controleerde. Uiteindelijk won ik
een pion maar kreeg een triple pion daarvoor in de plaats. Ik gaf mijn extra pion
daarna terug om een gedekte vrijpion te krijgen en ruilde een set van lopers af. De
computer gaf dat de partij vanaf het moment dat het een eindspel werd remise
was, maar er nog wel accuraat gespeeld moest worden door beide partijen. Dat
laatste lukte mijn tegenstander niet, hij blunderde een pion waarna hij gelijk opgaf
omdat er niks meer te redden viel aan zijn positie. 1-0

Bord 2: Tejo: Bij mij kreeg ik een franse verdediging te verduren. Met een ouderwetse Winawer variant bekend vanuit de 19 e eeuw. Door Paul vd Sterren de juweel van de Franse verdediging genoemd. Een opening voor vechters, voor optimisten en voor moedigen. Hoewel ik de theorie niet zo goed ken speelde ik wel de goede zetten tot zet 5. Ik ging duistere paden bewandelen om mijn stelling te consolideren, en na 10 zetten geeft de engine mij een gelijke stand. Helaas raakte ik de grip op mijn positie kwijt, kreeg een dubbelpion op de c-lijn en ook de computer was niet tevreden en beoordeelde mijn positie met -1. Maar bij zet 15 deed zwart een minder goede zet. Ik ruilde mijn loper tegen het aanvallende paard en twee zetten later kreeg ik een 1+ van de machine. Had ik toen maar
verder vertrouwd op mijn intuitie in plaats van mijn berekeningen en de pion genomen met b6 x a7! Een veld verwijderd van promotie! De pion gedekt door loper en toren! Zwart moet veel tijd investeren in het veroveren van die pion, terwijl wit een koningsaanval opzet. Volgens de computer kan zwart het redden, maar meer dan remise zit er dan niet in.  Ik volgde daarentegen een dwaalspoor en verloor na 26 zetten door opgave in een hopeloze stelling.  Jammer toch! 1-1

Bord 3: Jaap
Bij mij kwam er een London system op het bord waarbij ik zwart had. Beide
partijen wilden de spanning eigenlijk handhaven. De witspeler was de eerste die
wat sloeg onder de woorden: “er moet ook nog wat geslagen worden”. Vanaf dat
moment probeerde de witspeler verschillende dingen om bressen te slaan in de
zwarte verdediging maar al die dingen verslechterden eigenlijk alleen zijn positie
zodat ik uiteindelijk een pion op de damevleugel zou kunnen winnen. Wit ging
terwijl zijn koning nog in het midden stond steeds nadrukkelijker in de aanval op
de koningsvleugel en besloot lang te rokeren. Vanaf dat moment stortte zijn
positie in elkaar en kon ik uiteindelijk door breken op de damevleugel en hem mat
zetten aan de andere kant van het bord. 2-1

Bord 5: Tom: Ach ja. Ik speelde Nimzo Indisch en na wat foutjes over en weer met min of meer gelijke stelling moest ik iets verzinnen! Let op: de gedachten-spinsels van een prutser! Ik sla met mijn toren dat paard op f3 en win een pion op e5 daarna houd ik in ieder geval remise. Met paard plus pion tegen toren en alle pionnen aan de dezelfde kant… En zo ging het ook Ik gaf heel ontspannen mijn pionnen op de andere vleugel weg en bood remise. Hij nam dat terecht niet aan en won. Echter drie programma’s gaven Tf3x !!! en riepen in koor briljant… Maw ik had helemaal op de aanval moeten spelen en helemaal geen pion moeten winnen… Totaal niet aan gedacht en niet gezien!?!?! Excuus heren. 2-2

Bord 6: Han: Wilde mijn tegenstander bijna na afloop zeggen: hoe haal je het in je
hoofd. Als gast ontvangen te worden en het Frans op het bord te zetten? Weet
niet goed wat te doen hiertegen en ruilde maar meteen af. Dit gaf lang een
tamelijk gelijk opgaande situatie. Ook volgens het computer naspelen. 0.00 of zeer
daaromtrent. In het eindspel nam ik een risico door met de toren de 2 verwijderde
pionnen te slaan voor een paardruil.

Nu op het bord. Ieder een toren en hij 1 pion plus paard waar ik er 3 tegenover had aan dezelfde kant van het bord. Geen eenvoudige opgave. Maar ik was nieuwsgierig. De start van dit eindspel werd beoordeeld met Ta7x “geweldige zet”! Dus ik kon een zucht van verlichting slaan. Welk advise geeft J.Silman over zo’n eindspel: “before entering an endgame take a deep breath”. Nog steeds 0.00. Nu maakte hij toch wel enkele mooie onvoorziene
zetten met zijn toren. Daarentegen zag ik wel enkele voor de hand liggende toren
zetten. Maar niet een verdere uitwerking. Nogmaals Silman. Ik vergat diep adem
te halen en liep langzaam leeg. Sorry! Weg remise geen 0.00 meer. 2-3. 

Bord 7: Gerton speelde met zwart tegen Rosa Leek, een jonge Alkmaarse
speelster. Het werd een Siciliaanse grand prix attack opening (met f4). Het ging
gelijk op totdat ik besloot lang te rokeren. Dat vond de engine niet zo’n logische
keuze. Ik kwam onder druk door haar twee actieve paarden terwijl mijn loperpaar
alleen verdedigde van achter de linies. Toen kwam ik volgens engine redelijk
onder de druk vandaan door 1 van de twee paarden te ruilen voor mijn loper.
Haar overblijvende paard kwam daarna weer irritant centraal te staan. Ik hoopte
op een aftrekaanval op koning/ dame maar zag over hoofd dat pion kwam te
hangen in de voorbereiding hiertoe. Toen was het gedaan. 2-4

Bord 8: Lode: Mooi om voor het eerst een KNSB zaterdag bij VAS te ervaren. Met
wit aan de slag. Al vroeg in de opening een paar opties om flink wat reuring in de
stelling te brengen, maar ik koos voor een rustigere opbouw, meer positioneel
spel. Ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat mijn tegenstander zijn stukken
niet overal op de beste velden had staan. Toch was hij de eerste die initiatief voor
een koningsaanval nam. Goed opletten, wat lichte stukken ruilen en de aanval
werd geneutraliseerd. Pion voor komen daarna, dreiging tot een 2e pionwinst met
een pin en als ik zou willen gaan alle zware stukken er ook af en ga ik het eindspel
in met 6 tegen 4 pionnen. Ik kies ervoor om niet te ruilen, stelling gecompliceerd
te houden en voortdurend druk op de zwarte koning te houden. Deze aanpak
betaalt zich uit. Tegenstander geeft op. 3-4

Bord 4: Robbert: Ik ben nog steeds aan het bijkomen van mijn titanenstrijd, maar
vooruit, een poging:  Met wit koos ik voor de Tarrasch verdediging van het Frans. Paul van der Sterren schrijft daarover: “Zwart legt wit geen strobreed in de weg om zich vlot te ontwikkelen, maar hij geeft hem zo min mogelijk aanknopingspunten om iets met die ontwikkeling te doen. 

En zo ging het ook: er ontstond een positionele strijd waarin ik langzaam kleine
voordeeltjes wist uit te bouwen tot een groot voordeel. Hierop besloot mijn
tegenstander tot een wanhoopsoffensief dat er met name in slaagde mij tot
wanhoop te drijven: ik moest nog zeer nauwkeurig spelen om de matdreigingen
en promotiekansen van mijn tegenstander het hoofd te bieden, maar na 5 uur en
71 zetten haalde ik het punt binnen.  4-4!!

O en halverwege stond ik in een vlaag van blinde paniek op het punt om op te
geven, tot ik door een goed gefluisterd “Neeee!!” van Tejo besloot toch nog maar
eens goed naar de stelling te kijken en zag dat er eigenlijk niks aan de hand was. Je hebt dan zelf wel verloren, Tejo, maar je hebt toch een punt voor het team
binnengehaald! 

Nabrander Tom : Heren! Wat ongelooflijk leuk deze verslagen van al onze
partijen! Goed van je Gerton om op deze positieve manier de moderne- ach ja dat
mag ik wel zeggen als 75 jarige- digitale middelen in te zetten! Vroeger hadden we
het gestencilde clubkrantje. Ook leuk maar deze verzameling directe niet van
emotie ontblootte verslagen zijn wel erg bijzonder! Schaakgroet Tom

Redactie: En gelijk heeft Tom!!