Door Maxim Mantel
Op overtuigende wijze heeft VAS 4 de voorgaande keren laten zien waartoe zij in staat is. Met een mooie 4 uit 4 winst zover, stonden we zelfverzekerd klaar voor de 5de ronde. Bij SV Leiderdorp traden we, wellicht, te snel aan. Leiderdorp zat nog in geheime teambespreking. De alarmen gingen letterlijk en figuurlijk af, een groot gevaar stond ons te wachten.
Jaap G. met wit, kreeg een verrassing op het bord in een Scandinaviër. Ik was even koffie gaan halen, maar moest Jaap toen al gedag zeggen. Een niet al te fijne start.
Robbert was goed voor de dag gekomen en haalde weer eens hard uit voor de externe competitie. Stukken vlogen van het bord en hij won met tactisch spel, een dame voor een toren en paard. Later in het eindspel leek het toch even makkelijker gezegd dan gedaan. Er werd tot remise besloten.
Na een lange afwezigheid waren de Padwardhans, Aadi en Suvan weer van de partij. Ze troffen sterke spelers aan op bord 1 en 8. Aadi opende interessant met pionnen op c3 en d3, maar gaf zwart hierdoor veel ruimte. Zwart profiteerde daar goed van en maakte het Aadi lastig. Suvan kreeg het nog lastiger wegens veel materiaalverlies in het middenspel. Hun sterke mentaliteit leed tot een lange, maar moeizame strijd, en zij moesten helaas uiteindelijk toch opgeven.
Mathijs op bord 4, kreeg het te verduren met de sterkste tegenstander, de moeder van drie schaaktalentjes uit het team. Ze stelde moeilijke vragen aan de actieve loper f5 van Mathijs, waarmee hij graag opent. Hij liet zich echter niet gek maken en zocht mooie outposts op voor zijn paarden. Een kleine pech was alleen toen hij wat tactiekjes, net over het hoofd zag. Deftig zette Mathijs de klok stil en feliciteerde haar.
Een zeer langzame pot vond plaats bij Maxim. Zwart kwam aanzetten met een soort Benoni, waarin beide spelers nooit verkeerd hadden. Na 15 zetten waren drie uren al verstreken. Maxim’s opponent bood remise aan. Maxim weigerde, maar lette niet op en gaf nota-bene zijn dame weg. Spijtig puntenverlies.
Invaller Niels Hoefsloot kwam niet helemaal lekker uit de opening. De gedreven schaakster beet hard door en Niels kwam passief te staan. Ook deze topper moest helaas het onderspit delven.
Het zit niet mee. Met maar een halfje op het scoreblad konden we het al lang vergeten, maar Theo zat nog goed gefocust achter het schaakbord. Misschien kon onze man het iets positiever afsluiten. Hij verwierf steeds kleine voordeeltjes, speelde een net eindspel en ging er met het punt vandoor tegen de 1681 gerate, 12 jarige. Theo liet zien hoe het wél moest!
Met 1,5-6,5 zijn we stilletjes richting huiswaarts gegaan. Er had iets meer ingezeten, dat beseften we goed. De volgende ronde gaat ons vast beter af!
