Acht redenen waarom VAS 3 dit jaar titelkandidaat is – nummer 5 zal je verbazen!
Door Roelof Reinders
Voordat de ogen van de schaakwereld zich op Dubai zouden richten voor het duel Carlsen – Nepomniachtchi, werd op de vooravond eerst nog de strijd tussen VAS 3 en EsPion 2 beslecht. Door de spelers van VAS 3 werd traditiegetrouw voor de eerste thuiswedstrijd van het seizoen gedineerd bij New Draver, een Surinaams restaurant naast het Cygnus. En ondanks dat ze zich de royale porties roti uitstekend lieten smaken, zouden ze hongerig aan het bord verschijnen.
Joost had zijn partij woensdag al vooruitgespeeld, waardoor hij tot zijn spijt de wedstrijd van Ajax tegen Besiktas aan zich voorbij moest laten gaan. Aan de wedstrijd heeft hij gelukkig weinig gemist, en net als Ajax boekte hij een verdienstelijke overwinning waardoor VAS 3 al met 1-0 voor stond.
Als Andy moet verdedigen dan weet je al wat er aan de hand is: zijn gambiet werd knap afgehouden door zijn tegenstander die veel sterker speelde dan zijn rating deed vermoeden. Andy wist uiteindelijk met kunst- en vliegwerk nog een half punt binnen de boot te houden.
Zelf speelde ik tegen een nieuwe speler van EsPion die het schaken digitaal had opgepakt en zeker niet onverdienstelijk speelde. Echter gebruikte hij erg veel tijd, waardoor ik na een strategisch foutje het overwicht en een pion kon pakken. Onder de ontstane tijdsdruk duurde het niet lang voordat de rest van zijn stelling omver viel en ik de winst kon pakken.
Tom speelde een degelijke partij waarin hij vanuit de opening veel meer ruimte pakte dan zijn tegenstander. Toen Tom een stuk wist te winnen zag zijn tegenstander bij het opzetten van zijn tegenaanval een matpatroon over het hoofd; Tom was scherp en pakte het punt.
Simon speelde volledig op de aanval. Toen ik zag dat hij in het Smith-Morra gambiet zijn loper op had gegeven voor de e6-pion, besloot ik hem even aan te spreken in de wandelgangen om te vragen of hij het complex ogende offer helemaal uitgerekend had of dat hij het er gewoon leuk uit vond zien. Zijn antwoord was evenmin verrassend als geruststellend. Toch bleef zijn aanval overeind en ondanks dat zijn tegenstander een aantal knappe verdedigingen vond trok Simon aan het langste eind.
Daan speelde op bord 3 het Hollands. Laat ik zijn variant hierbij de Oud-Hollandse Waterlinievariant dopen: met 7 vastgeschoven pionnen voor zowel wit als zwart was er voor beide kanten geen doorbreken aan en de partij eindigde in remise.
Ook Jelle speelde een taaie partij. De opening pakte niet uit zoals hij wilde, en uiteindelijk bleef er een toreneindspel over. Na wat knappe berekeningen bleken zijn pionnen sneller vooruit te komen dan die van zijn tegenstander en zo pakte hij de winst, waarmee hij het Topscoordersjasje vooralsnog mag blijven dragen.
Rob was als laatste nog bezig; hij speelde net als ik tegen een nieuwe speler van EsPion. Rob gaf een stuk weg maar hield een front van twee vrijpionnen op de a- en b-lijn over. Zijn tegenstander dacht het zich te kunnen veroorloven om met zijn paard de achterste g-pion van Rob te kunnen ophalen, waarna Rob onder toeziend oog van het aangelopen publiek koeltjes de doorbraak van zijn b-pion forceerde.
Zo pakte VAS 3 zijn tweede overwinning uit twee. Een goede uitgangspositie voor de rest van het seizoen; laat ons hopen dat er dit jaar wel doorgeschaakt mag worden.
