op 9 december trad VAS 3 thuis aan tegen Amsterdam West 2. Dat team had in de vorige ronde nog 8-0 gewonnen, evenals De Beserkers en stond dus bovenaan.
Dick Paulis was helaas verhinderd, dus daarom werd VAS4-speler Jasper Ströhmer opgetrommeld om in te vallen. En dat deed hij met verve!
Patriek was als 1e klaar. Helaas was zijn tegenstander niet komen opdagen dus toen het uur wachten verstreken was, kon hij het 1e punt van de wedstrijd claimen. Een punt is natuurlijk mooi, maar je komt natuurlijk om te schaken dus dat dat dan niet doorgaat was wel zuur voor Patriek.
1-0
Remy was als 2e klaar. Ondanks dat hij wat later met de partij begon, (er moesten nog wat zaken geregeld worden bij de andere teams), was hij snel klaar. De partij was bijna een miniatuurtje, want op zet 13 had hij een stuk gewonnen. Pas bij zet 32 geloofde zijn tegenstander het wel.
2-0
Jasper was als 3e klaar. Hij had al snel een goede stelling opgebouwd en een licht stuk gewonnen tegen een paar pionnen. Jasper speelde heel avontuurlijk; hij was weliswaar kort gerokeerd, zowel zijn f-g als h-pion waren in geen velden of wegen te bekennen. Hij maakte het via een mooie offer-combinatie mooi af.
3-0
Ook Milo haalde de volle buit binnen. Lang zag het daar niet naar uit; eerst had Milo een iso-pion op d5, later moest hij zelfs een kwaliteit geven. Uiteindelijk wist hij met dame en loper de vijandelijke stelling binnen te dringen, want zijn tegenstander deed besluiten om de kwaliteit terug te geven. Toen bleef er naar mijn mening een volledig gelijkwaardig eindspel over maar in het dame+pionnen eindspel wist Milo zijn tegenstander mat te zetten. Vlak voor de tijdcontrole bood Milo’s tegenstander remise aan, wat werd geweigerd. De zet daarna blunderde zijn tegenstander zijn dame weg, mede dankzij een listige lokzet van Milo.
Zo zie je maar weer, altijd tricky die tijdnoodfase. 4-0
Toen was het wachten op het beslissende halfje; aangezien de meeste stellingen er gezond uitzagen, lag dit zeker in de lijn der verwachting.
Helaas kwam het niet van Daan. Tegen een tegenstander die zo’n 100-elo punten meer had dan hij, was het continu een lastige stelling. Daan verdedigde met hand en tand, maar kon helaas niet voorkomen dat zijn tegenstander een vol stuk won. Toen was de partij snel klaar. 4-1
Ben speelde een leuke pot. Al snel zag ik een zwart paard op f4 dreigend naar de witte stelling loeren. Ben had continu dreigingen in de stelling. Uiteindelijk sleepte hij gedecideerd het volle punt binnen en daarmee ook de matchpunten. 5-1
Morrison had ook lange tijd het beste van het spel. Toen ik zijn tegenstander in de barruimte vroeg het was vergaan antwoordde deze; slecht! als je stukken gaat weggeven, win je natuurlijk nooit. En zo is het maar net. 6-1
Tot slot was alleen Niels van Dam nog met zijn partij bezig. Veel heb ik niet van de partij meegekregen, behalve dat het eindspel loper vs. paard machtig interessant was. Uiteindelijk deelden de heren de punten 6,5-1,5
Na afloop van de match genoten we met z’n allen van een heerlijke maaltijd in het Cygnus!
