Of er een verslagje geschreven kan worden? Waar denk je dan aan?
Het was een verwoesting waar geen woorden meer voor zijn.
Een 8-0 verlies van VAS tegen Zukertort.
Het eerste verlies werd al ondervonden door Tejo, vooruit gespeeld op onze
clubavond.
Dus zaterdag vol goede moed naar het verre Amstelveen héél zuid.
Waar het meteen al niet goed begon. Meerdere mensen wisten niet waar het
was. Het had wel wat duidelijker aangegeven kunnen worden. De ingang was
aan de kant van de parkeerplaats achter een ruïne (!) met de ingang aan een
andere straat. Vooruit. Vas laat zich niet uit het veld slaan. Vol goede moed, om
het crematorium heen (een voorbode?) naar de gevonden ingang.
Helaas nu begonnen de problemen pas goed. Maxim had de QR code niet bij. Met
een lege tafel tot gevolg. Er is nog veel gebeld voor vervanging. Maar helaas het
mocht niet zijn. Zelf kreeg ik daar, net binnen, een telefoontje van de vader van Raghav. Ook hij stond op de parkeerplaats en kon de weg niet vinden. Dus weer de hele weg
terug om iemand op te halen.
Eenmaal in de mooie zaal voelde de rust goed. Maar ik zat na ruim op tijd
aangekomen te zijn wel geheel bezweet achter het bord.
Na een kwartiertje spelen had op het bord 8 van Gerton een verwoesting plaats
gevonden. Geen van beide had gerokeerd en er waren nauwelijks stukken
ontwikkeld. Het bleek dat in de Caro Cann van Gerton de witte loper b5
verwoestend had toegeslagen. Hij kon al naar huis maar bleef trouw mooi kijken.
Raghav, op bord 7, onze jongste talentvolle speler, speelde zijn eerste externe
optreden. Was niet lang daarna ook klaar. Van een afstand leek het op zijn
eerste overwinning. Echter dat bleek gezichtsbedrog. Een aai over zijn bol van
Gerton voor de dappere speler die durfde in te vallen. Hij zal vast nog eens
revanche nemen.
Bord 6, Maxim, was leeg en bleef na een uur nog leeg. We hopen heel erg dat je
toch nog een prettig weekend hebt gehad na deze slechte zaterdag start.
Ook ik op bord 4 trof een 10 jarig jeugdtalentje. In de analyse bleek dat ik lang
niet slecht stond. Had echter een plan met een penning iets te land doorgevoerd.
Daarna ging het mis. Met enkele pionnen voorsprong moest het eindspel voor
hem wel gewonnen zijn. Het paard, voor mij het onbegrijpelijkste stuk, maakte
de beslissing en vervolgde in bloedtempo. Even dacht ik nog op een eeuwig
schaak door herhalingszetten met mijn paard. Dat zie ik wel. Hij keek even lelijk
maar ruilde ferm zijn toren voor het paard. Daarna kon mijn toren op afstand
zijn pion op e7 niet meer stoppen op straffe van een paardvork met schaak. Dat
zie ik dan weer niet. En e8D dat kostte me natuurlijk de toren. Eerlijk is eerlijk een prachtig besluit zoals ik het maar zelden zie!!
Na afloop hield de jeugdleider me nog even apart in de hal. Ja van die jongen Achyuth Aravindhan ga je nog veel horen. Zag hem later naast Robert Ris staan.
In de hal speelde zich het aangename verpozen af. Raghav had Achyuth
gevonden en met Gerton werd geëvalueerd en op afstand kijken.
We waren er zeker van. Theo maakte de meeste kans. Op bord 3 en met drie
pionnen voorsprong waarvan een pion voor promotie, zat het wel goed. Echter
de laatste keer dat we vanuit de hal kwamen zagen we dat er niets meer van
over was. Nog net waren we getuige dat hij mat gezet werd. Zucht. Ja zei Theo
na afloop:” ik moet het ergens hebben laten liggen”. Waar dat was gebeurd
waren we niet getuige van.
Evenmin van bord 5, Robbert. Zag nog net dat de torens zijn nu inmiddels teloor
gegane rokadestelling de boel steeds moeilijker maakte. De boel stond
wagenwijd open. Er moet daar ergens een toren offer plaatsgevonden hebben.
Want ik hoorde Robbert zeggen: “Ja mooi een toren offer”. Hij keek er wel heel
lelijk bij en liep snel weg. Eenmaal terug bood ik hem aan samen terug te
fietsen. Maar nee! Hij was niet meer aanspreekbaar en wilde op de terugweg
alles weer op een rijtje krijgen.
Op bord 2, Jaap. Sorry hiervan heb ik het minste meegekregen. Zag wat
herhalingen van torenzetten en concentreerde me op het bord naast je. Wel zag
ik dat je je tegenstander feliciteerde. Die nu eventjes niet achter het bord
vandaan liep nadat hij al aardig wat meters gemaakt had.
Ja dit was onze geweldige zaterdagmiddag. 8-0 kregen we voor onze kiezen.
Vanuit Italie reageerde Tom nog: “we houden goed moed!”.
Op de fiets terug richting het stadion zag ik een prachtig rood licht door de
bomenlaan verschijnen. Aan het einde van het 8uur journaal wederom een
weerfoto vanaf de Berlagebrug.
Toch een mooie afsluiting van de dag. Alleen wij waren niet op het journaal. Wel
die zonsondergang.
