Hoeveel verenigingen kunnen zeggen dat ze een zesde team kunnen opstellen? Nou, VAS is behoorlijk gegroeid en daar hoort een extra vlaggenschip bij! En het is een heel mooi negental geworden: een verloren zoon is teruggekeerd, zes gloednieuwe spelers en een talentvolle jeugdspeler. Tot slot, om de boel aan te voeren, is ondergetekende aangetrokken. Een ploeg die garant gaat staan voor stunts en het gooien van hoge ogen, want wie verwacht nou dat een opstelling vol met debutanten twee matchpunten kan binnenslepen?
Waren ze verdwaald?
Aangezien de zesde klasse van de KNSB competitie de eerste ronde heeft overgeslagen, was zaterdagmiddag de allereerste match. Een chaotisch begin! Twee van onze spelers moesten nog half uit bed gebeld, de prehistorische klokken kregen we maar niet ingesteld, en de tegenstanders waren ook al nergens te vinden. De eerste twee problemen kregen we gelukkig opgelost, maar die verdwaalde tegenstanders: daar kwamen we niet voor!
Wat bleek: het team van Leiderdorp 2 was helemaal in Alkmaar terecht gekomen. Op het laatste moment was er een verandering in het competitieschema, en dat was helaas niet helemaal doorgekomen… We hebben het maar eerlijk opgelost, hier konden zij ook weinig aan doen: de klokken gingen driekwartier later aan en spelen maar!
Voor twee van ons werd het een rustiger middagje. Het team was overcompleet, en ondergetekende had meer dan genoeg vertrouwen in de rest. En het vijfde bord van Leiderdorp kwam niet opdagen. Heel sneu voor Dan, die zich zo had verheugd op zijn eerste externe partij. Maar hij kon niet ontevreden zijn met het resultaat. “100% accuracy!” verklaarde hij zijn winst. Een echte teamspeler ook gelukkig, want met veel plezier heeft hij alle partijen bekeken en mee-geanalyseerd 🙂
Miniatuurtjes en rollercoasters
Toen ik na een klein kwartiertje even polshoogte kwam nemen, wist ik niet wat ik zag. Bijna op elk bord zag ik centrums die weggegeven waren in de opening, daar een pionnetje minder, hier een gekke dubbelpion. Als dat maar goed zou komen! Twee uitzonderingen: Sander (bord 7) waagde zich aan een Konings-Indiër en Joris (bord 1) kreeg een pas bestudeerde openingsvariant op het bord. Geluk dwing je af!
De eerste overwinning kwam van Tim op bord 8, en dat was een prachtige! Na vijftien zetten posteerde hij al een gedekte vrijpion op e6. Met de koning open en bloot stond hij comfortabel om het in alle rust af te maken. Een goed begin!
Op bord 3 speelde Luc en dan weet je al hoe laat het is. Hij heeft een neusje voor de koning en ging daar met vrouw en macht achteraan. Alleen vond de tegenstander een geniaal verdedigingszetje, wat de vraag deed rijzen: was dat de drie minpionnen waard? Luc liet zien dat zijn stelling toch best dynamisch was, snoepte de pionnetjes terug en accepteerde een afruil naar een ongelijke lopereindspel. Alhoewel de verre vrijpion gevaarlijk was, had hij de situatie altijd onder controle om remise af te dwingen. Een rollercoasterpartij tegen een alleraardigste tegenstander!
Op bord 6 mocht Lani aantreden. Hij zag een pionnetje staan in het centrum en pakte die gewoon. De gekke dubbelpion wist hij eigenlijk prima vast te houden, wat hem veel controle gaf. Zo wist hij een paard in te sluiten, maar kreeg daarna de deksel op zijn neus. De tegenstander had precies hetzelfde plan met zijn loper. Op goed geluk blufte onze Lani een kwaliteitsoffer, en daar wist de tegenstander geen raad mee. In plaats van een offer, behield hij een comfortabele materiaalvoorsprong. Na accuraat verdedigen van zijn koning was het puntje binnen.
Wat bedoel je ‘octopus’?
Dit kon bijna niet meer misgaan (de stand is inmiddels 3,5-0,5), want we zagen Joris een hele degelijke partij spelen, zoals dat hoort op een eerste bord. Een paard werd diep in zijn stelling geplant, maar eigenlijk deed die niet heel veel behalve heel kwetsbaar zijn. Met een mooi lesje onderbreking kon dat paard terug het doosje in. Het winnende bordpunt is kort daarna een feit.
Wow, die twee matchpunten gingen toch verrassend vlot! Zo zie je maar dat openingskennis niet alles is: uiteindelijk gaat het om de plannetjes die je verzint, de tactische scherpte en rekenkracht in het eindspel. En dat zit al hartstikke goed bij de VAS 6 spelers, ik heb geen blunders gezien…
Keiharde vechters
Op het tweede bord speelt de veelbelovende Milan. Hij had het de hele partij zwaar, stond altijd nét wat minder. Dan is het hard vechten, maar daar krijg je ook wat voor terug. Door stug spel en slim afruilen komt hij in een eindspelletje wat op zich te overleven valt. En dat bleek, hij deelde het bordpunt.
Sander, van die Konings-Indiër op bord 7, had een leuke combinatie gevonden met stukwinst. Maar het ging wel ten koste van zijn stelling. Een slim wandeltochtje met het paard had veel problemen opgelost, maar hij koos de verkeerde reactie helaas. Kan gebeuren, belangrijk is: Sander is een speler die volop leert van zijn partijen. Achteraf wist hij precies de juiste analyse te maken. Dat betekent dat aan het eind van het seizoen hij flink wat borden geklommen is in de opstelling!
Huub (bord 4) had in het middenspel een geweldige stelling bereikt met op het eerste oog mooie aanvalskansen. Maar wat was het juiste vervolg? Het werkte allemaal net niet, en dat had Huub eigenlijk goed ingeschat. De engine vond één lijntje die zes zetten en een offer later voordeel bood, tja. Uiteindelijk zat er niets beter op dan strijden met een pion minder. En dat heeft hij wel met verve volbracht, want een remise is ook een prima resultaat.
De balans
We hebben de tegenstanders flink zoek gespeeld, niet alleen buiten het bord maar ook daarbinnen. Het debuut mag er wezen: 5,5 – 2,5. En daarmee staan we ook meteen boven VAS 5, hoe gaat dat aflopen?
Tekst: Samuel Cohn