door Patriek Tromp
Gehoord in de speelzaal: “Ramon en Martijn deden echt hun best om te bepalen wie de slechtste partij kon spelen”. Deze kwam wel even binnen bij onze eerste bordspeler.
Martijn (van der Eijk) was net klaar met zijn analyse en had het gevoel een redelijk goede partij gespeeld te hebben tegen de sterke Tobias Kabos toen deze opmerking door de zaal ging. Bij nadere analyse bleek het echter over de Martijn van De Raadsheer te gaan. Onze Martijn had ondanks een zetverwisseling in de opening een solide plus weten te bemachtigen en leek zijn tegenstander daarna eruit te manoeuvreren. Een fout op zet 26 werd echter genadeloos afgestraft met een nul als gevolg.
Victor speelde tegen de Martijn van onze tegenstander en wist met zwart na zes zetten al een lekkere plus te pakken. Die plus was echter nog onbelangrijk vergeleken bij het feit dat de theorie dus ook al verlaten was. Dan voelt onze man zich als een vis in het water en dat zagen we ook aan zijn lichaamstaal. Sommige mensen kijken naar de stelling, anderen naar de klokken, maar bij Victor volstaat het om te kijken hoe hij er bij zit. En dat zag er goed uit. Een puntje dus.
Milan had een comfortabel openingsplusje waarna zijn tegenstander, de Ramon uit bovenstaande quote, een kwaliteit weg blunderde. Dit bleef in de speelzaal niet onopgemerkt want er kwam een flinke krachtterm aan te pas zodat iedereen even van zijn partij kon opstaan om te kijken hoe groot die blunder nou eigenlijk was. In ieder geval dermate groot dat onze man niet meer in de problemen kwam. Weer een puntje erbij.
Niels maakte zich op bord 4 vooral zorgen over de theoretische kennis van zijn tegenstander. Die bleek voldoende voor een fijne +2 na 11 zetten na Niels zijn minder nauwkeurige dxc4. Al snel was de stelling weer gelijk en miste onze man helaas 15…Pxd4! Toen Niels een paar zetten later wel 21…Pxd4?! speelde was dat het begin van vele onoverzichtelijke tactische verwikkelingen die eindigden in een eeuwig schaak.
Sierk speelde tegen de altijd underrated Olaf Cliteur. Onze man besloot het positioneel aan te pakken en zijn oudere tegenstander met een vroege dameruil pijn te doen. Een pionnenmeerderheid op de damevleugel, actievere stukken en een veel actievere koning bleken voldoende om de druk dusdanig op te voeren dat Olaf zijn tijd langzaam op begon te raken terwijl de problemen op het bord zich opstapelden. Weer een puntje erbij en de oplettende lezer weet dat er nu nog één punt nodig is om de match te winnen.
Kwam dat punt er bij Ticho? Nee helaas nog niet. Ticho speelde een zeer moderne partij en leek onder druk te staan. Nou weten de meeste Vassers dat dat bij Ticho meestal slechts schijn is en als het moment daar is om brute rekenkracht in te zetten hij het stellingsoordeel vaak snel weet om te draaien. De open d-lijn waarover bijna alle zware stukken geruild werden bleek echter spelbreker waardoor er weinig meer over bleef dan te berusten in remise.
Patriek zijn tegenstander begreep de opening een stuk beter en wist al zijn stukken naar de juiste velden te dirigeren. Na het veel te optimistische e5 volgde een tactische afstraffing die materieel nog beperkt bleef (kwal voor twee pionnen) maar op het bord Patriek zijn stelling in een aangeharkt zooitje veranderde. Het juiste plan vinden bleek echter nog lastig in de wat vreemd ogende stelling en toen het echt tactisch werd wist Patriek zijn stelling eerst om te buigen naar straal remise en na een echte miskleun van zijn tegenstander in gewonnen. Een meegenomen punt en beslissend voor de match.
Op bord 8 mocht Morrison proberen met zwart zijn eerste puntje dit seizoen in de onderbond te scoren. In zijn lijfopening ging het echter al snel faliekant mis. Waar onze man bekend staat om zijn degelijkheid en vele match winnende halfjes bleek er nu geen redden aan. Zijn tegenstander had flinke compensatie voor zijn twee pluspionnen (ja u leest het goed) en kon het dan ook op zoveel manieren afmaken dat onze man de handdoek moest gooien.
Een 3-5 overwinning en een plekje in de middenmoot. Met de twee zwakkere tegenstanders voor de boeg een mooie springplank naar wellicht nog een ereplaats!
